راه های ساده و کم خرج برای ساخت مدار چاپی

[KHOSRAVIEHSAN]

می خواهم یک برد مدار چاپی بسازم اما مدار پیچیده است راه ساده و کم خرجی وجود دارد؟
تو سوالات دیدم که مثل اینکه راههایی وجود دارد
لطفا کمک کنید

[رضا حاجي زاده]

پاسخ : می خواهم یک مدار چاپی بسازم اما مدار پیچیده است راه ساده و کم خرجی وجود د

من این کار رو قبلا با ماژیک و لتراست انجام دادم
ولی برای نقشه های پروتلم دادم بیرون
اولین توصیه روش اتو
روش های دیگه اس هستند
بهت توصیه می کنم این کار رو با هزینه کم بدی بیرون واقعا هم تمیز در میاد و هم جلوی هزینه بی خودی ( واسه خودت می گم ) می گیره

موفق باشی :nerd:

[KHOSRAVIEHSAN]

پاسخ : می خواهم یک مدار چاپی بسازم اما مدار پیچیده است راه ساده و کم خرجی وجود دارد؟

مرسی از جوابت. من همون می خواهم که روش اتو رو بگی عزیز.اگر میشه روش های جدید رو بگید.

[رضا حاجي زاده]

پاسخ : می خواهم یک مدار چاپی بسازم اما مدار پیچیده است راه ساده و کم خرجی وجود د

چشم خوشحال میشم کمکی کرده باشم
ببخید اگه یه کم زیادی ادبی نوشتم :biggrin:

ساخت مدار چاپی به روش اتو

درمرحله اول شما باید مداری را که تحت یکی از نرم افزارهای استاندارد و مخصوص طراحی مدارچاپی توسط یک پرینتر لیزری پرینت نمائید .روش کارما به روش اتو معروف است . در حالت کلی می توان گفت که هدف ما این است بعد از پرینت مدار بصورت برعکس روی کاغذ کالک را که نقشه مدار روی آن نقش داردرا روی فیبر مسی چسبانده وتوسط اتو عمل انتقال نقشه فیبر برروی مس را انجام داده . دلیل استفاده از پرینتر لیزری این است که جوهراین نوع در مجاورت حرارت بخوبی روی سطح مسی می چسبد .استفاده از کاغذ کالک نیز به خاطراین می باشد که این کاغذ وقتی حرارت می بیندجوهرش به راحتی دیگر انواع کاغذ ها ازسطحش جدا می شود.

بعداز پرینت قسمتی از کاغذ که حاوی شکل مدار چاپی مورد نظر است را نمائید.

حتما قبل از استفاده از فیبر مسی ، سطح مسی را با یک سمباده نرم در یک جهت تمیز نمائید چون ممکن است سطح مسی درمجاورت هوای محیط اکسیده شده و شما را در مراحل بعدی دچار مشکل نمائید.
بهتر است بعداز این کار یکبار دیگر سطح مسی را با الکل ویا دیگر ماده های حلال متداول، تمیز کاری نمائید.

درمرحله بعدنوبت این است که شما اتو را قبل از استفاده کاملا گرم نمائید بهتر است در درجه حرارت بالا حدود 5 دقیقه قبل اتو رو روشن باقی بگذارئید . در این حالت شما کاغذرا روی سطح مسی توسط نوارچسب بچسبانید البته طوری که چسب در نواحی حاشیه باشد .
سپس اتو را روی کاغذ بگذارئید برای اینکه حرارت یکنواخت باشد بهتر است حدود 15 دقیقه با فشار دست اتورا به تمامی قسمت های فیبر و کاغذ بکشید
این مرحله نیاز به چند بار امتحان و خطا دارد بعد از چند بار امتحان شما خواهید توانست مدت زمان مورد نیاز حرارت را بدست بیاورئید.

بعد باید برد را زیر آب سرد بگیرید البته دقت نمائید برد بسیار داغ است پس حتما برد را مستقیما با دست نگیرید!

بعد از این مرحله به راحتی می توانید با دست کاغذ خیس را از سطح برد جدا سازئید .خواهید دید که جوهر تونر رویفیبر چسبیده ولی کاغذ به راحتی جدا خواهد شد.

دقت نمائید باقی ماندن حتی کوچکترین زائده باعث بد شکل شدن و ایجاد اتصال های ناخواسته بعد از مرحله اسید کاری خواهد شد پس حتما دقت کنید هیچ اثری از کاغذ روی سطح مسی باقی نماند.

ممکن است برخی از نقاط خطوط دارای بریدگی باشند در این قسمت ها بهتر است با یک ماژیک ضدآب با نوک نازک عمل ترمیم را انجام دهید توصیه می گردد تا جائیکه حوصله دارید این کار را برای کل خطوط انجام دهید.

درآخرین مرحله برای انجام عمل اسید کاری می توانید در یک ظرف پلاستیکی مقداری اسید مایع ریخته ( درحدی که وقتی فیبر داخل مایع است تمام سط ان پوشید شود ( و فیبر را داخل آن قرار دهید دقت نمائید که جهت مسی فیبر به طرف شما باشد .
توجه نمائید که مدت زمان اسید کاری بستگی به غلظت مایع اسیدی ، کیفیت اسید ، ابعاد فیبر دارد
این مدت زمان را می توانید با چند بار امتحان بخوبی بدست بیاورئید.

در نهایت می توانید با یک عدد موتور DC 12 ولتی با یک سه نظام مخصوص و چند عدد مته مناسب عمل سوراخ کاری را انجا دهید . برای این مرحله حتما از طرف مسی سوراخ کاری نمائید و ضمنا زیر فیبر از یک یونولیت برای راحتی عمل سوراخ کاری استفاده نمائید.

منبع : یه سایت خارجی با ترجمه گل من گلی خودم

[رضا حاجي زاده]

پاسخ : می خواهم یک مدار چاپی بسازم اما مدار پیچیده است راه ساده و کم خرجی وجود د

اینم به روش اون ور آبی

فهرست
مقدمه
اصول کلی کار
1) صفحه کار
2) گیره
3) میز کار
4)قالب یا چهارچوب
5) تور
6) اسکویجی
7) دارو
8) ریتاردر
9) پاک کننده ها
10- رنگ ها
11- میز نور
12- طرح
13- خشک کن
14- چاپ
15- عیوب احتمالی در چاپ سیلک

مقدمه

اختراع فن چاپ درحقیقت به قرن ها پیش از گوتنبرگ، که نامش به عنوان مخترع چاپ در تاریخ به ثبت رسیده است، برمی گردد. آسوریان چند هزار سال قبل از میلاد بر خشت هایی از گلآرس مهر میآزدند. استعمال حروف قابل انتقال نیز میان سالآها ی 1051 و 1058 در چین آغاز شد. مخترع این حروف فردی به نام پیآشنگ بود و حروف هم از گلآرس ساخته میآشد. حروف دستی و حروف قلعی که پس از آنها به کارآمد، هیچ یک رواجی نیافت، بر عکس حروف چوبی متداول شد. تا اینآکه در سال 1440، گوتنبرگ ظاهرا بدون اطلاع از کار چینیآها، حروف قابل انتقال را اختراع کرد و برای هر یک از حروف الفبا یک حرف جداگانه به کار برد.
حروف متحرک را چینیآها اختراع کردند، ولی گوتنبرگ که حرفه اش زرگری بود، آلیاژ مناسب برای ریخته گری حروف را از سرب و آنتی موآن به دست آورد و سپس نسبت هر یک از این دو فلز را به گونه ای انتخاب کرد که حروف بیش از حد سخت و نرم نباشند. وی برای مرکب چاپ هم فرمول مناسبی یافت و خلاصه با رفع موانع و حل مشکلات عمل چاپ را میسر و اجرایی کرد. تقریبا 20 سال پس از نخستین تلاش ها ی گوتنبرگ در امر چاپ ،این صنعت با استفاده از سطوح برجسته در ونیز، فلورانس، پاریس و لیون در حدی مختصر و محدود رواج یافت. اما دستگاه چاپ گوتنبرگ، به علت هزینه ها ی بسیار زیاد فقط برای ثروتمندان قابل دسترسی بود و به همین دلیل تا مدت ها ی طولانی استقبال چندانی از آن نشد. 300 سال پس از اختراع دستگاه چاپ گوتنبرگ، نمایشنامه نویسی آلمانی به نام آلوئیس زنه فلدر، چاپ سنگی یا لیتو گرافی را درسال 1796 میلادی اختراع کرد. هر سنگی که متن یا تصویر با این روش روی آن نقش می بست ، برای چاپ حدود 750 نسخه عملکرد مطلوب داشت و پس از آن نقش روی سنگ قابل چاپ نبود. اگر چه درباره شروع چاپ سنگی در ای ران روایات متعددی وجود دارد، به نظر می رسد چاپ سنگی را برای نخستین بار میرزا صالح شیرازی در تبریز راه اندازی کرد.
میرزا صالح که از سوی دولت ایران برای فراگیری هنرهای جدید به اروپا رفته بود، در بازگشت یک دستگاه چاپ سنگی با خود به تبریز آورد که آن را در سال 1250 قمری راه انداخت. چاپخانه سنگی طی مدت کوتاهی در تهران و بعد اصفهان و سپس سایر شهرهای ایران تاسیس شد و بیش از 50 سال تنها روش چاپ در ایران بود و تا اواخر دوره قاجار ، هر چه در ایران چاپ می شد، به روش چاپ سنگی بود. البته هشت سال قبل از ورود چاپ سنگی به ایران چاپ سربی نیز راه اندازی شده بود، ولی به علت هزینه و زحمت زیاد آن ، پس از ورود چاپ سنگی ، کنار گذاشته شد و بعدها در اواخر دوره قاجار دوباره حروف سربی و استفاده از آن رایج گردید. طریقه چاپ سربی روش نسبتا ساده ای بود : کاغذ روی صفحه ای متشکل از حروف برجسته سربی و آغشته به مرکب فشرده می شد و بر اثر فشار، حروف بر صفحه کاغذ نقش می بست. حروفچینی روزنامه نیز نخست به صورت دستی انجام می گرفت، ولی بعدها این کار با دستگاه ها یی که معمول ترین آنها «لاینو تایپ» بود، صورت پذیرفت. دستگاه حروفچینی خودکاری لاینوتایپ در سال 1886 میلادی ساخته شد. و بدین ترتیب سرعت چاپ به تدریج فزونی یافت. پیشرفت فناوری کم کم باعث شد دستگاه حروفچینی سربی از دور خارج شود و جای خود را به دستگاه الکترونیکی بدهد.
برای ورود به آشنائی با ماشینهای چاپ، ابتدا انواع چاپ (های که امروزه فعال است) را لیست می کنم: - zچاپ مسطح Letter Press -چاپ افست (ورقی – رول) -چاپ فلکسو -چاپ هلیو-چاپ صنعتی Pad Printer -چاپ سیلک-چاپ دیجیتال




اصول کلی کار در روش چاپ سیلک به شرح زیر است :
الف) شما طرح مورد نظر را از روی کاغذی که کشیده اید یا با کامپیوتر یا با دست کشیده اید روی کاغذ نیمه شفاف کالک چاپ می کنید..ب) یک توری نازک سیلک می گیرید و روی یک چارچوب چوبی میخ می کنید. سپس روی توری نازک سیلک ماده حساس به نور مهتابی می مالید و در تاریکی می گذارید خشک شود.ج) توری را روی کاغذ نیمه شفاف می گذارید و روی سطح شیشه ای می گذارید و از پائین نور مهتابی رابه مدت مشخصی به توری می تابانید تا جاهای حساس سفت شوند.د) توری را که با آب بشورید ، ماده حساس نورندیده پاک می شود و شما طرح نگاتیو عکس را روی توری دارید.ه) حال اگر یک طرف توری را رنگ بزنید سمت دیگر عکس مورد نظر شما روی جسمی که زیر توری است ظاهر میآشود. سپس بخشهایی از تصویر که نباید رنگ بخورد با ماده ای مسدود کننده مانند موم پوشیده می شود. این قاب توری دراین حالت شابلون یا کلیشه می نامند.سپس مرکب چاپ را یا رنگ را با فشار ماردک یا غلتک به سطح چاپ شونده منتقل می کنند .رنگ یا مرکب فقط لز بخشهایی که مسدود نشده به کاغذ یا سطح چاپ شونده منتقل می شود و تصویر روی آن ظاهر میگردد.
چاپ سیلک سابقه ای چندین ساله دارد وگویند در ژاپن اختراع شده است.


مواد لازم : اسید (پرکلرودوفر) ، آب، ظرف پلاستیکی:

یک ظرف پلاستیکی تهیه نمایید . توجه نمایید که حتما پلاستیکی باشد و نه فلزی. بعد مقداری آب داخل آن بریزید به اندازه ای که حدودا ۱ سانت روی فیبر مسی را بگیرد . مقدار ۱۰۰ تا ۲۰۰ گرم در یک لیتر آب از اسید پرکلرودوفر داخل آب بریزید و آرام ظرف را تکان دهید تا اسید کم کم حل شود چون در یک جا ایجاد گرما می کند و ممکن است که ظرف شما آب شود.
مطمئن شوید که اسید حل شده است. سپس فیبر مسی را که روی آن مدار مربوطه را طراحی کرده اید داخل آب اسید بیاندازید . حدود ۳۰ دقیقه کمتر یا بیشتر که بستگی به مقدار اسید دارد طول خواهد کشید که مس هایی که لازم نیست خورده شود . ( بیشتر از این هم داخل اسید نگذارید که قسمتهای مورد نیاز را هم حل خواهد نمود ) . در این مدت زمان باید ظرف را آرام آرام تکان دهید تا کل آب اسید روی سطح مسی در حرکت باشد.
بعد از پاک شدن مس های زائد ، فیبر را از محلول اسید بیرون آورده و بشوئید .
سپس روی آن را با یک سمباده نرم پاک کنید. بعد نقاطی که لازم است را با یک مته ۱ یا نیم میل سوراخکاری کنید. حالا فیبر شما آماده هر نوع بهره برداری است.



صفحه کار:

یکی از مهمترین مشخصه صفحه کار در دستگاه چاپ سیلک صاف بودن صفحه می باشد. گودی یا برآمدگی صفحه باعث می شود که عمل چاپ بخوبی انجام نشود. جنس این صفحه تفاوتی ندارد اما در حال حاضر صفحات از نئوپان، MDF و صفحه آهنی ساخته می شود. ضخامت صفحات باید بگونه ای باشد که با فشار تغییری نکند و دقت شود که در طول کار اگر رنگی روی صفحه ریخته شد، سریع تر پاک شود . در کارهای حرفه ای تر ، صفحات را سوراخهای ریزی کرده و دستگاه مکش زیر صفحه نصب می کنند تا باعث شود کار به صفحه کاملاً بچسبد. اندازه صفحات به نوع چاپ بستگی دارد. معمولاً چاپ کاران ترجیح می دهند که صفحه کار وسیع و بزرگی داشته باشند تا در چاپ دچار کمبود نباشندو البته بسیاری از کارگاههای چاپ صفحه کار همان صفحه میز است که از لحاظ اقتصادی در اوایل فعالیت مفید است اما چند اشکال وجود دارد : اول آنکه در روی میز بتدریج رنگ و خراش و سایر مسائل باعث خرابی میز و خرابی چاپ خواهد شد پس توصیه می شود که صفحه کار با میز معمولی جدا باشد. اندازه فعلی 30×40 و 40×50 و 50×60 و همچنین 60×70 هستند البته برای کارهای طولی میزهایی می سازند که در طول 100×300 هم برای چاپ پارچه بهره می برند.



گیره و لولا:

روی صفحه کار گیره و لولا نقش مهمی دارد. بستن چهار چوب روی میز کار بوسیاه گیره انجام می گیرد. معمولاً چند پیچ نقش اصلی را دارند . گام پیچ تفاوت چندانی ندارد اما ضخامت پیچ معمولاً پیچ هشت یا ده می باشد اما تعداد پیچ بستگی به اندازه چهار چوب دارد. اکثر قالبها را می توان با دو پیچ بست. قد پیچ باید به اندازه ای باشد که بتواند چهار چوب را کاملاً سفت کند البته اگر زیر پیچ یک صفحه مثل تسمه فلزی بگذاریم تا روی چهار چوب اثر فشار پیچ چهار چوب را خراب نکند و البته بهتر است گیره از طرفین دارای پیچ تنظیم ارتفاع باشد تا بتوان اشیاء به ارتفاع مختلف را با یک دستگاه چاپ کرد.
اما اگر تنظیم ارتفاع نیاز نباشد گیره را میتوان بدون پیچ با لولای ساده به صفحه کار نصب کرد البته پیشنهاد میکنیم از سیستم دستگاه سیلک روشن بهره ببرید که دستگاه از لحاظ ارتفاع قابل تنظیم است .



میز کار:
در مشخصات میز کار، ارتفاع میز مهم است، ارتفاع میز به قد چاپ کار ارتباط مستقیم دارد، کوتاهی میز باعث خمیدگی کمر و کندی کار و بلندی میز باعث نرسیدن دست و خستگی می گردد. عرض و طول میز بستگی به شیئ مورد چاپ دارد. برای یک کار طولانی عریض باید یک میز بلند داشت اما برای یک سری کاری چاپ سی دی میز بلندی نیاز نیست. میز کار نباید پایه های نازکی داشته باشد و باید محکم و استوار باشد، نلغزد و نلرزد و ارتباط صفحه و پایه ها باید کاملاً محکم باشد. زمین که میز روی آن قرار می گیرد ، باید کاملاً صاف و تمیز باشد و نظافت میز و زمین ضروری است.





0قالب یا چهار چوب از جنس چوب یا فلز اکثراً آلومنیوم است. چند نکته در ساخت و استفاده چهار چوب مهم است، تیز نبودن لبه ها و پیچیدگی نداشتن چهار چوب مهم است. اندازه عرض و طول چهار چوب بستگی به طرح دارد و معمولاً قابل باید از هر طرف حداقل پنج سانت بزرگتر از طرح باشد. ضخامت قالب یک فرمول دارد که بستگی به عرض و طول دارد اما در کارگاههای سنتی معمولاً از قالبهای 4×4 – 3×5 و کمتر از 2×4 استفاده می شود. در هنگام ساخت قالب ، نحوه زبانه کردن بسیار مهم است
، گاهی تنها چوب را سر به سر میخ می کنند و این در طول زمان باعث پیچیدگی قالب می گردد. باید قالب نیم به نیم زبانه شود و اگر فلزی است باید جوش شود و بدون درز باشد که رنگ داخل قوطی نشود.
اگر از چوب ساخته می شود، بهتر است از چوب کاملا خشک و حداقل دوبار رنگ یا روغن شود تا مقاومت بهتری در برابر رطوبت بیاید.
نظافت قالب، اساسی و مهم است؛ حتماً بعد از اتمام عملیات چاپ باید قالب کاملاً شسته شود تا اثری از رنگ نماند و اگر چوب قالب قبلاً اشباع شده از روغن باشد، تمیز کردن آن راحت تر است


تور:
قطعه مادر در چاپ سیلک، تور ابریشمی است که بسته به نوع شیء مورد چاپ شماره های مختلف دارد و یک جدول علمی دارد اما در روش ساده تا شماره 50 برای چاپ پارچه استفاده می شود و از 50 تا 90 برای کارهای معمولی و از 90 تا 150 برای کارهای ظریف و از 150 تا 200 برای کارهای خیلی دقیق مثل چاپ مدارهای الکترونیکی استفاده می شود. نوع جنس تور ابریشم مهم است و بهترین تور در ایران ، تورهای سوئیسی است اما به علت قیمت بالا معمولاً از تورهای ایتالیا استفاده می گردد و اگر تعداد کار کم باشد تا چاپ کار تازه کار است، تور چینی بهترین تور تمرین است.
منفذدهای بسیار ریز داخل تور که برای عبور رنگ می باشد و در حین عمل چاپ و بعد از اتمام چاپ باید با ریتاردر و یا تینر فوری تمیز شود تا اثری از رنگ در منفذها نباشد. نحوه کشیدن تور روی قالب هر چند ساده است اما تمرین زیادی نیاز دارد . در کارگاههای حرفه ای ابزار مخصوصی برای کشش تور وجود دارد
اما در روش ساده با میخ ریز سیاه نقش کفاشی یا منگنه یک طرف تور روی قالب محکم می گردد ، بعد در زاویه 90 درجه، کاملاً کشیده و بتدریج روی قالب محکم می گردد و بعد مجدداً زاویه 90 درجه و در نهایت زاویه آخر بسیار مهم است چرا که کشیدگی تور در مرحله آخر ، نهایی میشود پس باید محکم تر تور کشیده شود بحدّی که با فشار دست نتوان تو را فرو برد و بعد روی میخ یا منگنه چسب زده می شود. از داخل قالب هم تور را به دیوارهای قالب با نوار چسب پهن می چسبانیم تا رنگ به زیر کار نفوذ نکند . در هنگام کا هرگز نباید شیئی تیز به تور بخورد اما اگر از نقطه ای از تور پارگی یافت شود می توان با چسب پهن ترمیم کرد اما استفاده برای چاپ نخواهد داشت



کاردک :

برای عمل چاپ می توانیم از هر وسیله ای استفاده کنیم اما کاردک استانداردهای خاصی دارد، هر شیئی یک کاردک مخصوص می طلبد،کاردک چاپ پارچه با چاپ مقوا و نایلکس از نظر زاویه لبه متفاوت است اما اکثر کارگاههای فعلی ما از کاردک لاستیکی و بندرت ژلاتینی استفاده می کنند. ضخامت کاردک باید به حدّی باشد که براحتی خم نشود اما نباید خشک و غیر قابل انعطاف باشد. کاردک نباید سوراخ یا بریدگی یا منفذی داشته باشد تا رنگ به آن نفوذ کند. کاردک باید در طول کار و بعد از اتمام چاپ کاملا، تمیز و شسته شود. کاردک نیز ساخت ایران و هم ساخت سایر کشورها وجود دارد . در کارهایی با عرض کم ، مشکل نوع کاردک زیاد نیست اما هرچه سطح چاپ بیشتر و وسیع تر باشد صافی لبه کاردک به مهارت بیشتر نیاز خواهد داشت. فشار کاردک به تور ، بستگی به نوع طرح و میزان رنگ و ضخامت خطوط طرح دارد





فرمول دارو حساس البته توصیه ساخت آنرا به دوستان ندارم فقط جهت اطلاع به شرح زیر است :
ژلاتین =88گرم
آب مقطر=538 گرم
آمونیاکnh3= 9گرم
ضد کف=8 گرم
کاژلین(یک نوع چسب) = 88 گرم
آب = 270 گرم
بی کرمات پتاسیم Cr2O7K2))= 90گرم
جمع 1000گرم



شکل کشیدن دارو به تور:

در کارگاههای بزرگ دارو اسپری میشود
ژلاتین خاص که با چند ماده دیگر در برابر نور حساس می گردد. پایه لاک حساس چاپ سیلک را ایجاد می کند . در بسته های تجاری موجود در بازار اکثراً شامل دو مواد بی کرومات و ژلاتین به مقدار یک به ده می باشد البته نحوه و مدت هم زدن و در تاریک خانه درست کردن دارو از موارد الزامی است . داروی ایجاد شده اگر نور نبیند تا 24 ساعت قابل استفاده است . برای هم زدن دو ماده فوق باید دقت شود تا ترکیب شیمیائی انجام شود. بعد از ساختن دارو در تاریکخانه با یک کاردک مثل کارت تلفن باطله سطح تور را باید یکنواخت آغشته نمود و البته از هر دو طرف توری و جهت کشیدن دارو روی شابلن باید یک طرف عمودی کشیده شود و در پشت کار افقی تا عمل یکنواختی کامل گردد. بعضی از اساتید قدیم وقتی یکبار دارو کشیده شد و با سشوار یا باد پنکه یا در هوای آزاد خشک شد، مجدداً دارو را با مقدار آب رقیق کرده و بار دیگر روی شابلن لایه بسیار نازکی می کشند تا منفذی احتمالی خالی از لاک وجود نداشته باشد. داروهای ایرانی جنس خوبی دارند و اکثراً چاپ کاران از آن راضی هستند اما در کارگاههای بزرگ اکثراً از داروهای خارجی استفاده می کنند زیرا بعد از پاک کردن اثر کمتری از طرح بجامی ماند البته باید دقت شود قبل از کشیدن دارو تور عاری از چربی ، گرد و غبار و هر نوع آلودگی باشد و بعد از پاک کردن تور هم باید از تور در برابر موارد فوق محافظت کرد و در محلی دور از خطر نگهداری کرد




ریتاردر:

ریتاردر نوعی شل کننده رنگ، ایجاد کننده چسبندگی رنگ به شیء و برای شستن تور استفاده می شود. بسیاری از کارگاههای سنتی از تینر فوری بجای ریتاردر استفاده می کنند . در چاپهای عادی این امر مشکلی ندارد اما در کارهای ظریف استفاده از ریتاردر مهم است مثلاً در هنگام استفاده از رنگ P.V.C و یا رنگ پلی اتیلن استفاده از ریتاردر در شل سازی رنگ ضروری است



پاک کننده ها:

برای پاک کردن و سفید نمودن لاک از روی تور باید از محلول پاک کننده استفاده کرد اما در بسیاری از موارد از وایتکس و یا کلر بهره می برند که برای تور در طولانی مدت زیان آور است. تور بهتر است با پاک کننده های استاندارد شسته شود تا عمر طولانی تر و کیفیت بالاتری داشته باشد. این پاک کننده ها چند گونه دارند: یک نوع پودر است که 100 گرم در هفت لیتر آب مخلوط می گردد و یک نوع مایع است که یک کیلو 50 لیتر آب مخلوط می گردد. شاید قیمت وایتکس به ظاهر مناسب باشد اما با توجه به قیمت بالای تور استفاده از این پاک کننده ها توصیه می شود زیرا کاملاً لاک را از تو پاک می کند و مقاومت و کیفیت تور را هم حفظ می کند




رنگ ها:

تنوع رنگها بسیار زیاد است:
الف: رنگ روغنی معمولی که با تینر یا بنزین رقیق می شود برای کارهای ساده و معمولی استفاده می شود. استفاده از ریتاردر در رنگ روغنی باعث چسبندگی بیشتر کار می شود اما خشک شدن این رنگ طولانی و یا نیاز به خشک کن دارد.
ب: رنگ پلی اتیلن که با تینر و ترجیحاً با ریتاردر رقیق می شود . کیفیت متوسطی دارد ، سریع تر خشک می شود و چسبندگی متوسطی دارد که از رنگ روغنی بهتر است .
ج: رنگPVC که با ریتاردر رقیق می شود و کیفیت خوبی دارد و خیلی زود خشک می شود . رنگ پلی اتیلن و PVC دارای بیس رنگی هستند که با جوهرهای رنگی مختلف رنگ می پذیرد و تنوع آن زیاد است.
د: رنگ پیگمنت: برای چاپ پارچه استفاده می شود و دارای بیس و خمیر رنگ بوده و کیفیت مناسبی برای چاپ پارچه دارد.
ه: رنگ اورنیت: برای چاپ پارچه استفاده می شود و دارای بیس و خمیر رنگ بوده و کیفیتی خاص و برجسته روی پارچه ها می گذارد.
و: رنگ آب شور برای چاپ کارتن و مقوا استفاده می شود.
ز: رنگ پلاستیک قابل شستشو برای پارچه استفاده می شود و ارزان تر از سایر رنگها است.
ح:رنگ پخت بالا: برای رنگ روی کاغذ گل چینی و گل ملامین کاربرد دارد و قیمت بالایی داشته و برگهایی مخصوص به خود دراد.
ط: رنگ ترانس فر یا برگردان که روی کاغذ معمولی چاپ می شود و با حرارت و پرس داغ روی لباس عمل چاپ انجام می شود.
ی:پودر در رنگهای مختلف که با خمیر مخصوی مخلوط شده و با آب حل میشود و برای چاپ اسکرچ استفاده میشود
البته از انواع مرکب نیز میتوان بهره برد
حلال ها شامل آب برای رنگهای پلاستیک و برای سایر رنگ ها از ریتاردر – تینر – بنزین – نفت و حلال ویژه 410 شرکت نفت استفاده میشود
فرمول ساخت تینر فوری معمولی
حلال ویژه یا حلال 410
استون -بوتیل استات- -متانول -ایزوپروپیل الکل-




میزنور:

برای چاپ طرح روی شابلن از میز تور استفاده می شود . در میز تور از چند(معمولا از دو تا پنج ) لامپ مهتابی و یا لامپهای مخصوص استفاده می شود . عرض و طول میز هر چه بیشتر باشد بهتر است چرا که در چاپ طرحهای بزرگ مشکلی نداشته باشیم. ارتفاع میز از سطح لامپ تا شیشه روی میز بین 20 الی 30 سانتی متر بوده و مدت نور دهی بین 5 تا 10 دقیقه بستگی به فاصله ، ضخامت طرح، حرارت محیط و ضخامت دارد . در زمانی که طرح روی شیشه میز نور قرار گرفت و شابلن روی طرح گذاشته شد، روی طرح را با پارچه مشکی پوشانده و یک جسم مسطح داخل قالب روی پارچه گذاشته و با وزنه ای مثل یک ظرف آب چهار لیتری روی کار گذاشته تا طرح به شیشه میز نور کاملاً چسبیده باشد و بعد از نور دهی شابلن با آب نیم گرم بدون فشار شسته می شود و بعد خشک می شود و اگر طرح مشکی داشت، لازم است در بعضی نقاط مقداری دارو کشیده و نور دهی انجام و مجدداً شسته و خشک گردد و البته این عملیات باید در یک تاریکخانه انجام شودذ و این تاریکخانه می تواند یک انبار باشد که مخل ورود نور با پارچه یا کارتن یا هر وسیله ای بسته باشد




طرح:

طرح را می توان روی طلق شفاف یا فیلمیا کاغذ معمولی چاپ کرد اما شفافیت طرح در نقاطی که قرار است نور از آن عبور کند خیلی مهم است و مشکی بودن خطوطی که قرار است نور از آن عبور نکند، مهمتر است. در کارگاههای حرفه ای از فیلم های مخصوص استفاده می شود اما در اکثر کارگاههای سنتی از کاغذ کالک بعنوان فیلم طرح بهره می برند البته می توان از برش کاغذ مشکی به شکل طرح مورد نظر نیز بعنوان فیلم استفاده کرد . در طرحهای جدید که از عکس ، منظره و البسه و اشخاص استفاده می شود مثل فتوشاپ، به عکس قوام وارد شده و عکس دارای منفذهای بسیار ریزی برای عبور رنگ می گردد البته روی طرح باید در چهار گوشه آن علامت + گذاشت تا با قرار گرفتن روی شابلن با علامت + روی طرح تطبیق داده شود و از حرکت طرح و جابجائی ناخواسته جلوگیری شده و اگر قرار به چاپ چند رنگ باشد ابتدا باید تمام صفحات طرح در چهار گوشه این علائم را به یک نحو داشته باشد و برای هر رنگ یک طرح و یک شابلن مورد نیاز است




خشک کن :

برای خشک کردن یکی از راهها استفاده از طناب و گیره لباس است یا استفاده از یک قفسه برای خشک کردن و راه دیگر ایجاد محیط گرم توسط هیتر یا سشوار و هر وسیله گرما زا است اما اگر امکان محیط خشک کن را ندارید pvc ازرنگهای زود بازده استفاده کنید و یا رنگ پلی اتیلن مثل رنگ



چاپ:

بعد از انجام موارد گذشته به عمل چاپ می رسیم: شیء مورد نظر را روی صفحه دستگاه می گذاریم البته باید بدانیم اگر تعداد کار زیاد است و محل چاپ باید دقیقاً در یک نقطه خاص باشد، باید روی میز کار شابلن هایی گذاشت تا تمام اشیاء در یک محل قرار گیرد ؛ بطور مثال وقتی قصد چاپCD را داریم یک شکل نیم دایره به قطرهای آن روی میز می چسبانیم که با طرح و CD مطابق بوده و حرکت نکند و یا هر شیئِ دیگر تفاوتی ندارد . بعد شابلن را روی آن گذاشته و البته باید چند میلیمتر با شیء فاصله داشته باشد تا با فشار کاردک رنگ داخل چار چوب روی شیء را چاپ کند و البته در طول عملیات چاپ باید تور همیشه تمیز شود، میز رنگی نشود، زیر توری رنگی نباشد و ضخامت تور با نوع شیء مورد نظر هماهنگ باشد و بعد از عمل چاپ ، چنانچه به شابلن و طرح روی آن برای چاپ دفعات آینده نیاز باشد فقط با ریتاردر تمیز و بعد با اب شسته و خشک شده و در محل مناسب قرار می گیرد. برای عزیران تازه کار توصیه می کنم روی دهها روزنامه باطله ، دهها طرح را چاپ کنند تا مهارت لازمه را بدست آورند . برای چاپ حروف نازک و حروف و ارقام ریز، ممارست زیادی لازم است و نکته مهم دیگر تمیز بودن اشیاء در هنگام کار چاپ است، مثلاً اگر روی نایلکس را با پارچه بنزینی تمیز کنیم خیلی چاپ بهتری می گیرد



خشک کن:

بعد از عمل چاپ، برای بسیاری از اشیاء ، محلی برای خشک کردن باید وجود داشته باشد. در کارگاههای سنتی از طناب و گیره لباس برای آویزان کردن اشیاء و خشک کردن بهره می گیرند اما در کارگاههای حرفه ای تر قفسه ای برای خشک کردن استفاده می شود و یا از هیتر حرارتی بهره می گیرند و یا با استفاده از رنگ PVC زمان خشک کردن را به حداقل می رسانند.




عیوب احتمالی در چاپ سیلک:
1- گاهی رنگ مداوم در توری پر میشود لول باید رنگ را بیشتر با حلال مخلوط کرد بعد نظافت تور بعد از چند چاپ لازم است
2- مواقعی هنگاه شستن دارو بعد از نور دادن دارو بیش از حد پاک میشود اول احتمال زمان نور دهی کم بوده و دیگر دو مواد دارو خوب ترکیب نشده و دیگر آنکه مقدار ترکیب مناسب نبوده و احتمال فاصله زیاد لامپ با طرح وجود دارد
3- گاهی بعد از نور دهی دارو که باید پاک شود پوب پاک نمی شود احتمال مدت نور دهی زیاد وجود دارد و ترکیب زیادی داروها و بعد فاصله لامپ با طرح وجود دارد
4- در چاپ مواردی هست که رنگ خوب پخش نمی شود اول باید لبه کاردتک کنترل شوذ که کاملا صاف باشد و بعد فشار یکنواخت به هنگام چاپ رعایت شود شماره تور کم شود
5- گاه رنگ زیادی پخش میشود باید اول زیر تور مداوم تمیز شود بعد رنگ غلیظ تر باشد و احتمال اشتباه در نصب توری شماره کم وحود دارد شماره تری بالا منفذ ریزتری دارد و فاصله شابلن با صفحه تنظیم شود کمی فاصله را بیشتر کنید
6 – تمیزی شیشه میز نور بسیار مهم است در اثر کثیفی شیشه عیوب زیادی در چاپ بوجود میاید
7- تمیزی اشیا نیز برای چاپ ضروری است چربی و غبار و گونه مانع برای چاپ کار را خراب میکند
8- استفاده کم یا زیاد از حلال باعث مشکلات زیادی میشود زنگ باید مدت زیادی با حلال کامل ترکیب شود
9- دارو بعد از ترکیب با مواد جهت نور دهی باید در محیط تاریک باشد در غیر این صورت باعث اختلال در چاپ میشود



منبع : کش رفته از لب تاب یکی از استادان زیادی مشغول اونم فکر کنم از اینترنت قاپیده بود اینا رو به هر حال فعلا که اینجاست

امیدوارم مفید واقع شده باشه
موفق باشید


:nerd:

[saman_bk]

پاسخ : راه های ساده و کم خرج برای ساخت مدار چاپی

با سلام و تشکر از آقای حاجی زاده

تو روش اتو من از کاغذ گلاسه استفاده میکنم و از کالک تو روش پوزیتو(( یک نو اسپری هست به همین اسم کن )) اول روی فیبرو با این اسپری پوشش میدیم و میزاریم خوشک بشه (( تو تاریکی )) بعد مدار مورد نظر رو رو کاعذ کالک پرینت میکنیم و روی فیبر قرار میدیم و نور از قسمت هایی که مدار نداره عبور میکنه و باعث واکنش شیمیایی میشه و قسمت هایی که نور ندیدن همون توری باقی میمونن بعد از مرحله نور دهی فیبرو تو محلول باز میندازیم تا قسمتهای نور دیده حل میشه و تو قسمت های نور دیده فقط مس باقی میمونه بعد مرحله اسید کار هستش اگر مدار تراکمش زیاده میتونید مدار رو روی کاغذ معمولی پرینت کنید و بدین لیتو گرافیی تا فیلمیشوو در بیاره بعد با استفاده از فیلم عمل نور دهی رو انجام بدین .
روش پیچیده ایی قستش
یک روش جدید هم هست
hp نوعیی پرینتر داده بیرون که میتونه مستقیما رو cd پرینت کنه با این امکان میشه مستقیما pcbرو رو فیبر پرینت کرد و بعد اسد کاریی (( این روش بظاهر تمیزه ولی من امتحانش نکردم ))



تو قسمت تمیز کردن فیبر هم صابون خوب جواب میدهد و اکسد مس رو کاملاا از بین میبرهه
با تشکر از دوستان
(( بهترین و کم خرج ترین و تمیز ترین راه برای فیبر اینکه بدین بیرون باور کنن ))

[رضا حاجي زاده]

پاسخ : راه های ساده و کم خرج برای ساخت مدار چاپی

منم موافقم بیرون تمیزه میشه
البته بهتر قبل ساخت و طراحی مدارچاپی مدارتون رو به صورت PROTYPE بسازید تا از صحت کار اون اطمینان پیدا بکنید
بعد بدید بیرون واسه فیبر مدار چاپی
من روش اتو رو با کاغذ A4 تست کردم فقط مدت زمان حرارت باید زیاد باشه
بله کاغذ گلاسه عالیه

بهترین و کم دردسرترین روش روش لامینیه
واسه متالیزه هم میشه دو طرف رو با یه تکه سیم اتصال داد ( راه کم خرجش همیشه البته دستتون می سوزه )
موفق باشید

[r.babazadeh]

پاسخ : راه های ساده و کم خرج برای ساخت مدار چاپی

سلام
درباره روش و فرایند متالیزه کسی چیزی می دونه

[mehdi_13]

پاسخ : راه های ساده و کم خرج برای ساخت مدار چاپی

برای ساخت مدار چاپی به روش پرینت با کدام نرم افزار بهتر میشه پرینت رو تهیه کرد؟

[freedom_truth]

پاسخ : راه های ساده و کم خرج برای ساخت مدار چاپی

برای ساخت مدار چاپی به روش پرینت با کدام نرم افزار بهتر میشه پرینت رو تهیه کرد؟

فکر نکنم فرقی بکنه. پروتیوس و پروتل که خوبن. اصولا در این مورد مشکلی نیست. شما با هر نرم افزاری که دوست داری کار کن.

[Ehsanh]

پاسخ : راه های ساده و کم خرج برای ساخت مدار چاپی

سلام
دوستان در مورده سوراخ متالیزه پرسیده بودند

در فیبر های دو رو یا بهتر بگیم چند لایه برای ایجاد ارتباط بین لایه ها از سوراخ های متالیزه استفاده میشه در واقع سوراخ متالیزه مثل یه تیکه سیم لایه های مورد نظر رو بهم اتصال می ده

سوراخ های متالیزه رو در نقشه ها بصورت تو پر نشون می دن

[Hamid_Rostami]

پاسخ : راه های ساده و کم خرج برای ساخت مدار چاپی

سلام .

آیا روشی ساده و کم خرجی برای متالیزه کردن یه برد مثلا دو لایه رو کسی بلده ؟
یه چیزی تو مایه های اتو که خیلی باهاش خوشم اومد :rolleyes:

[spart]

پاسخ : راه های ساده و کم خرج برای ساخت مدار چاپی

با درود فراوان
در مورد متالیزه کردن تا اونجایی که من تونستم از زیر زبون مدار چاپ کنها کشیدم اینه که : ابتدا روی بردها سوراخ کاری انجام میشه و بعد عمل متالیزه کردن و در آخر چاپ مدار و اسید کاری.
حالا من فکر میآکنم بعد از سوراخ کاری برد داخل یک ماده الکترولیز انداخته میشه ( مثل کات کبود ) و از این روش داخل سوراخآها مس قرار میآگیره ولی این قسمت چطوری انجام میشه، هنوز سر در نیاوردم. اگه تونستم از زیر زبونشون بکشم خبرتون میآکنم.
موفق باشید

[baba_barghi]

پاسخ : راه های ساده و کم خرج برای ساخت مدار چاپی

سلام
من تا اونجا که میدونم اول سوراخکاری انجام میشه بعد یک قطعات استوانه ای مسی داخل هر سوراخ میزارن بعد با قلع الکترولیز میکنن. :biggrin:

[manian]

پاسخ : راه های ساده و کم خرج برای ساخت مدار چاپی

با درود فراوان
در مورد متالیزه کردن تا اونجایی که من تونستم از زیر زبون مدار چاپ کنها کشیدم اینه که : ابتدا روی بردها سوراخ کاری انجام میشه و بعد عمل متالیزه کردن و در آخر چاپ مدار و اسید کاری.
حالا من فکر میآکنم بعد از سوراخ کاری برد داخل یک ماده الکترولیز انداخته میشه ( مثل کات کبود ) و از این روش داخل سوراخآها مس قرار میآگیره ولی این قسمت چطوری انجام میشه، هنوز سر در نیاوردم. اگه تونستم از زیر زبونشون بکشم خبرتون میآکنم.
موفق باشید

با سلام
فکر کنم کلیات کار دقیقا به همین صورت باشه ولی علاوه بر پیچیدگیآهای معمول الکترولیز، فکر کنم مشکل اصلی در الکترولیز داخل سوراخآها است چون داخل حفرهآها فلزی نیست و اتصال الکتریکی در آن وجود ندارد! من قبلا این موضوع رو جستجو کرده بودم که دو روش رو دیدم. روش اول استفاده از یک چسب مانند است، که ابتدا باید سطوح داخلی حفرهآهای بورد به چسب آغشته شوند (ابتدا سطح را به این چسب آغشته میآکنند و سپس به کمک پمپ خلا یا فشار هوا چسب را از داخل حفرهآها عبور میآدهند) و سپس بورد در داخل محلول الکترولیز قرار بگیرد. این روش تحت عنوان Hole wall activation معروفه. روش دوم فکر کنم بر پایه روش آبکاری بر روی سطوح غیر فلزی است. در این روش از نمک یک فلز بسیار گران قیمت به نام پالادیوم استفاده میآکنند. محلول این فلز سطوح غیر فلزی را برای آبکاری فعال میآکند (البته این فلز نقش کاتالیزور داره و در مراحل کار مصرف نمیآشود و میآتواند سالآها در حمام الکترولز استفاده شود).
من به دلیل علاقه شخصی به درست کردن بورد مدار چاپی در خانه (آشپزخانه) حسابی دنبال روشآهای متالیزه کردن و همچنین قلع اندود کردن (thin plating) گشتم (ساعتآها!!!) ولی روشی که جزئیات در آن مشخص باشه رو پیدا نکردم. گر کسی بتونه جزئیات دقیق رو بگه خیلی لطف کرده و این بنده حقیر را از نگرانی خارج کرده است!