مقدمه
موشک کروز که اسم خود را از تعریف پرواز کروز برای هواپیما گرفته است به موشکی
گفته میآشود که بیشتر مسیر خود را در حالت پایدار و نزدیک به زمین طی میآکند. چنین
موشکی توانایی بالایی در حمل سرجنگیآهای سنگین برای حمله به اهداف زمینی داشته و
یکی از تسلیحات مهم و راهبردی بسیاری از ارتشآهای جهان است. موشک کروز یک موشک
بلندبرد با توانایی پرواز در ارتفاع پایین است. این گونه موشکآها معمولا از پیشرانش جت برای
پرواز استفاده میآکنند که به موشک اجازه میآدهد به صورت ممتد و در مدت زمان طولانی
پرواز کند. از نقطه نظر پیشرانه و تولید نیروی برآ این موشک شباهت بسیار زیادی با هواپیما
داشته و میتوان آن را هواپیمای بدون خلبانی نامید که هدف اصلی از طراحی و ساخت آن
حمل سرجنگیآهای معمولی یا حتی هستهآای با قدرت نابودی بالا در فاصله طولانی است.
روش های شنباسایی و مقابله با موشک کروز
مقدمه
موشک کروز که اسم خود را از تعریف پرواز کروز برای هواپیما گرفته است به موشکی
گفته میآشود که بیشتر مسیر خود را در حالت پایدار و نزدیک به زمین طی میآکند. چنین
موشکی توانایی بالایی در حمل سرجنگیآهای سنگین برای حمله به اهداف زمینی داشته و
یکی از تسلیحات مهم و راهبردی بسیاری از ارتشآهای جهان است. موشک کروز یک موشک
بلندبرد با توانایی پرواز در ارتفاع پایین است. این گونه موشکآها معمولا از پیشرانش جت برای
پرواز استفاده میآکنند که به موشک اجازه میآدهد به صورت ممتد و در مدت زمان طولانی
پرواز کند. از نقطه نظر پیشرانه و تولید نیروی برآ این موشک شباهت بسیار زیادی با هواپیما
داشته و میتوان آن را هواپیمای بدون خلبانی نامید که هدف اصلی از طراحی و ساخت آن
حمل سرجنگیآهای معمولی یا حتی هستهآای با قدرت نابودی بالا در فاصله طولانی است.
موشکآهای کروز جدید معمولا با سرعت مافوقآصوت مشابه هواپیماهای بدون خلبان و در
ارتفاع پایین پرواز میآکنند. همین امر شناسایی و نابودی آنها با سامانهآهای شناسایی عادی
چون رادار و پدافندی عادی را مشکل میآسازد. به همین دلیل بسیاری از کشورها برای
ساختن ابزارهایی که توانایی مقابله با این موشکآها را داشته باشد، تلاش میآکنند . با توجه
به توانایی این موشکآها در شناسایی و نابودی اهداف خاص و تعیینآکننده نظامی، جلوگیری از
کارکرد حتی یک موشک کروز میآتواند در نتیجه نبرد تاثیر فراوانی ایجاد کند. در بسیاری موارد
برای مقابله با یک سلاح میآتوان از نقاط قوت آن استفاده کرد. در واقع نقطهآی قوت سلاح در
عین حال نقطهآی ضعف آن سلاح نیز دانسته میآشود. موشک کروز نیز از این قاعده مستثنی
نیست. با شناخت کامل روشآهایی که موشک کروز برای ناوبری و هدایت استفاده میآکند،
میآتوان روشآهایی برای مقابله با آن جستجو کرد.
روشآهای شناسایی و رهآگیری موشک کروز
موشکآهای کروز همانند هر وسیله پرنده توسط رادارهای معمولی قابل رهآگیری است.
البته به دلیل جثهآی کوچک این موشک و اینکه در ارتفاع کم و با سرعت زیاد پرواز میآکند،
ردیابی آن اندکی سختآتر به نظر میآرسد. موشکآهای کروزی که در طول جنگ جهانی اول و
بعد از آن ساخته شدهآاند نسل اولیه این موشکآها را تشکیل میآدادند و تا حدود 70 درصد
تلفات داشتهآاند. آسیبآپذیری بالای آنها در درجه اول به خاطر مسیر مستقیم آنها بود که باعث
میآشد که این موشکآها به راحتی توسط رادارها شناسایی و توسط پدافند هوایی مورد
هدف قرار گیرند. در آن زمان سرعت این موشکآها از هواپیماهای جنگنده به مراتب کمتر بود و
یک هواپیمای جنگنده میآتوانست آنها را به راحتی نابود سازد. اما در حال حاضر با
پیشرفتآهایی که در طراحی و تولید این گونه موشکآها صورت گرفته میآتوانیم موشک کروز
را پرندهآای در نظر بگیریم که در ارتفاعی در حدود یک دهم ارتفاع پروازی موشک V-1
(نخستین موشک کروز) پرواز میآکند و مسیر مستقیم خود را به تغییر ارتفاع به یک خط
شکسته در صفحه تبدیل میآکند.
در طراحیآهای جدید برای کم شدن احتمال ردیابی توسط رادار سعی شده است که در
این موشکآها کم شدن سطح مقطع راداری مورد توجه قرار بگیرد. همچنین از مواد جاذب
امواج رادار در بدنهآی موشک نیز استفاده شده است که امواج راداری را منعکس نکنند. در
موشکآهای کروز امروزی سطح مقطع راداری در حد یک صدم متر مربع است که مقدار بسیار
کمی برای ردیابی میآباشد. همین باعث شده که ردیابی موشکآهای کروز جدید توسط رادارها
به سختی صورت گیرد. در کشورهای پیشرفته که جلودار صنعت موشکی در هوافضای
جهانی میآباشند، نابود کردن موشک کروز توسط یک سامانهآی پدافندی سه مرحلهآای صورت
میآگیرد. در ادامه به دنبال آنیم که مختصری در مورد این سامانه شرح دهیم.
روش های شناسایی و مقابله با موشک کروز
سامانهآی پدافند سه مرحلهآای
این سامانه از سه مرحله به شرح زیر تشکیل یافته است:
- مرحله اول : آشکارسازی و شناسایی هدف
- مرحله دوم :رهآگیری و قفل بر روی موشک کروز
- مرحله سوم : نابودسازی با آتش کردن بر روی موشک
در مورد موشک کروز، مهمترین مرحله آشکارسازی است. زیرا افزون بر یک سطح مقطع
کم راداری بیشتر موشکآهای کروزی که ساخته میآشوند برای نیروی محرکه خود از
موتورهای جت توربوفن معمولی استفاده میآکنند که گرمای کمی تولید میآکنند. در نتیجه
امکان آشکارسازی آنها با استفاده از حسگرهای حرارتی بسیار کم است. حتی اگر در فواصل
کوتاه بتوان حرارت منتشر شده از موتور را با کمک حسگرهای فروسرخ تشخیص داد به دلیل
سرعت موشک کروز در برد و ارتفاع کم امکان نشان دادن واکنش برای بسیاری از پایگاههای
پدافندی وجود ندارد.
برای آشکارسازی یک موشک کروز باید از راداری در ارتفاع بالا و یا راداری که در ماورای افق
در حال پرواز باشد (همچون هواپیمای آواکس)، استفاده کرد. چنین راداری باید برد زیادی
داشته باشد و بتواند موشک کروزی را که در ارتفاع کم پرواز میآکند و در خط دید رادار زمینی
نیست شناسایی کرده و اطلاعات آن را به ایستگاه پدافند زمینی ارسال کند تا آمادگی لازم
برای اقدامات پدافندی صورت گیرد. چنین راداری میآتواند موشکآهای کروزی که سطح مقطع
راداری پایینی دارد را به راحتی شناسایی کند. راداری که برای شناسایی موشک کروز مورد
استفاده قرار میآگیرد باید یک رادار رزونانس باند فرکانس بالا باشد (مانند رادار وی اچ اف) که
فرکانس آن بین 30 تا 300 مگاهرتز باشد.
روش های مقابله
در سالآهای اخیر موشکآهای کروز از مهمترین تسلیحات مورد استفاده توسط ارتش
امریکا و دیگر ارتشآهای بزرگ دنیا بوده است. مقابله با موشک کروز و بررسی روشآهایی که
بتوان با استفاده از آن موشک کروز مهاجم را نابود کرده و یا از کار انداخت برای ایجاد یک
سامانهآی پدافندی، حیاتی است. بهآطور کلی روشآهایی که با استفاده از آن میآتوان با
موشک کروز مقابله کرد به دو دسته کلی تقسیم می شوند:
- روش اول: در این روش موشک تحت عنوان پرندهآی مهاجم مورد حمله قرار میآگیرد
(روش سخت).
- روش دوم: در این روش موشک تحت عنوان یک سامانهآی الکترونیکی هدف اختلالات
راداری قرار میآگیرد(روش نرم).
روشهای سخت
نخستین راهی که برای مقابله با موشک کروز به نظر میآرسد نابودسازی آن با استفاده از
تسلیحات معمولی چون توپخانهآی ضدهوایی و یا مسلسلآهایی با کالیبر زیاد است. چنین
تسلیحاتی باید بتوانند به طور خودکار هدف را جستجو و شناسایی و تعقیب کنند و در موقعیت
مناسب با گشودن آتش به سمت آن موشک را به صورت کامل منهدم کنند. در عین حال باید
بتوانند پرنده مهاجم را از پرنده خودی تشخیص دهند. سلاح 20 میلیمتری خودکار MK-15
فالاکس، سلاحی از این دسته است که برای مقابله با اجسام پرندهآی مهاجمی که به سمت
کشتی میآآیند، طراحی و ساخته شده است. چند قبضه از این سلاح میآتواند در نقاط مختلف
و حساس یک ناو جنگی نصب شود و در صورت نزدیک شدن موشک کروز و یا هواپیما رادار
جستجوگر اطمینان آیابد که هواپیما و یا موشک نزدیکآشونده مهاجم است؛ سپس رادار
رهآگیری مسیر اصلی آن را تشخیص داده و با رسیدن موشک به یک فاصله معین شلیک به
سوی آن آغاز میآشود. با شروع مرحله نابودسازی پرندهآی مهاجم، مسلسل چرخان این
اسلحه در هر دقیقه بین 3000 تا 4500 گلوله 20 میلیمتری حاوی تنگستن و یا اورانیوم ضعیف
شده به سمت هدف پرنده شلیک کرده و تا نابودی کامل هدف شلیک را ادامه میآدهد. برای
مقابله با موشکآهای کروز همچنین میتوان از موشکآهای پدافندی نیز استفاده کرد.
تفنگ 20 میلیمتری MK-15 فالاکس و اجزای آن در سال 1996یک موشک کروز را با استفاده از
سامانهآی موشکی زمین به هوای پاتریوت متصل به آن مورد اصابت قرار داد که حاکی از امکان
استفاده از موشکهای زمین به هوای تاکتیکی بر علیه موشکآهای کروز مهاجم بود.
موشک پاتریوت یک موشک زمین به هوای قدرتمند ساخت امریکاست که تا کنون در سه
نسخه مختلف ساخته شده است. آخرین نسخهآی آن با سه ماخ سرعت دارای 15 کیلومتر برد
است و میآتواند با استفاده از فیوزهای مجاورتی و یا ضربهآای هدف را نابود کند. در آخرین
ویرایش این موشک با تواناییآهای پیشرفته از فناوری جدیدی همانند سرراداری پیشرفته و
بدنه کامپوزیتی جدید استفاده شده است. افزون بر پاتریوت به طور مشخص میتوان به
سامانهآی موشکی تور-ام-1 اشاره کرد که توانایی درگیری با موشکآهای کروز را دارد.
روشهای نرم
روش دیگری که برای مقابله با موشکآهای کروز مورد استفاده قرار میآگیرد و بیشتر
مبتنی بر عدم درگیری فیزیکی با موشک کروز و گمراه کردن و یا اختلال در نحوه کارکرد آن
است. این روشآها را میآتوان تحت عنوان روشآهایآنرم طبقهآبندی کرد. یکی از مهمآترین
روشآهایی که به عنوان روش نرم شناخته میآشود، به جنگ الکترونیک معروف است.
جنگ الکترونیک
بیشتر موشکآهای کروز از سامانهآی موقعیتآیابی جهانی (GPS) برای ناوبری استفاده
میآکنند. میآتوان از همین مشخصه برای گمراه کردن موشک کروز استفاده کرد و با ایجاد
اختلال در امواجی که از طریق ماهوارهآها صادر میآشود، موشک را گمراه کرد و یا به آن
آدرس غلط داد. ماهوارهآهای GPS سیگنالآهای خود را در دو باند ماکروویو و یا فرکانسآهای باند
ال ارسال میآکنند. به دو طریق میآتوان در این سیگنالآها ایجاد اختلال کرد.
یکی از طریق اخلالگرهای باند پهن که بدون توجه به محتوای اطلاعات بر روی اطلاعات
ارسالی، پارازیت ایجاد میآکنند و به آنها اخلالگرهای غیرهوشمند میآگویند؛ و دیگری آن دسته
که با توجه به سیگنالی که به گیرنده ارسال میآشود موقعیت نادرستی را به گیرنده ارسال
میآکنند. در این روش گیرنده اطلاعات خطادار و یا پارازیت در سامانه تشخیص خود را مشاهده
نمی کند، ولی موقعیتی که به آن داده شده غلط بوده و باعث عدم موفقیت آن میآگردد. این
منابع ارسال سیگنال میآتوانند به صورت پایگاه زمینی، شناور و یا هوایی از طریق کشتی و
هواپیما و یا بالن سیگنال ارسال کنند.
افزودن بر مقدار خطای ایجاد شده در سامانهآی ناوبری موشک در مراحل نهایی نیز میتواند
موشک را گمراهآتر کند. با ایجاد شرایطی چون گرد و خاک و یا طوفانآهای مغناطیسی
مصنوعی نیز میآتوان در سامانهآی هدفآیابی نهایی موشک اختلال ایجاد کرد. البته در مقابل
موشکآهای بسیار پیشرفته این روشآها عملی نیست، چون ممکن است در این موشکآها
هدف توسط یک نقطه مرجع زمینی برای سامانه تعریف شده باشد.
منبع:
http://www.tebyan.net/index.aspx?pid=46600
موشک کروز که اسم خود را از تعریف پرواز کروز برای هواپیما گرفته است به موشکی
گفته میآشود که بیشتر مسیر خود را در حالت پایدار و نزدیک به زمین طی میآکند. چنین
موشکی توانایی بالایی در حمل سرجنگیآهای سنگین برای حمله به اهداف زمینی داشته و
یکی از تسلیحات مهم و راهبردی بسیاری از ارتشآهای جهان است. موشک کروز یک موشک
بلندبرد با توانایی پرواز در ارتفاع پایین است. این گونه موشکآها معمولا از پیشرانش جت برای
پرواز استفاده میآکنند که به موشک اجازه میآدهد به صورت ممتد و در مدت زمان طولانی
پرواز کند. از نقطه نظر پیشرانه و تولید نیروی برآ این موشک شباهت بسیار زیادی با هواپیما
داشته و میتوان آن را هواپیمای بدون خلبانی نامید که هدف اصلی از طراحی و ساخت آن
حمل سرجنگیآهای معمولی یا حتی هستهآای با قدرت نابودی بالا در فاصله طولانی است.
روش های شنباسایی و مقابله با موشک کروز
مقدمه
موشک کروز که اسم خود را از تعریف پرواز کروز برای هواپیما گرفته است به موشکی
گفته میآشود که بیشتر مسیر خود را در حالت پایدار و نزدیک به زمین طی میآکند. چنین
موشکی توانایی بالایی در حمل سرجنگیآهای سنگین برای حمله به اهداف زمینی داشته و
یکی از تسلیحات مهم و راهبردی بسیاری از ارتشآهای جهان است. موشک کروز یک موشک
بلندبرد با توانایی پرواز در ارتفاع پایین است. این گونه موشکآها معمولا از پیشرانش جت برای
پرواز استفاده میآکنند که به موشک اجازه میآدهد به صورت ممتد و در مدت زمان طولانی
پرواز کند. از نقطه نظر پیشرانه و تولید نیروی برآ این موشک شباهت بسیار زیادی با هواپیما
داشته و میتوان آن را هواپیمای بدون خلبانی نامید که هدف اصلی از طراحی و ساخت آن
حمل سرجنگیآهای معمولی یا حتی هستهآای با قدرت نابودی بالا در فاصله طولانی است.
موشکآهای کروز جدید معمولا با سرعت مافوقآصوت مشابه هواپیماهای بدون خلبان و در
ارتفاع پایین پرواز میآکنند. همین امر شناسایی و نابودی آنها با سامانهآهای شناسایی عادی
چون رادار و پدافندی عادی را مشکل میآسازد. به همین دلیل بسیاری از کشورها برای
ساختن ابزارهایی که توانایی مقابله با این موشکآها را داشته باشد، تلاش میآکنند . با توجه
به توانایی این موشکآها در شناسایی و نابودی اهداف خاص و تعیینآکننده نظامی، جلوگیری از
کارکرد حتی یک موشک کروز میآتواند در نتیجه نبرد تاثیر فراوانی ایجاد کند. در بسیاری موارد
برای مقابله با یک سلاح میآتوان از نقاط قوت آن استفاده کرد. در واقع نقطهآی قوت سلاح در
عین حال نقطهآی ضعف آن سلاح نیز دانسته میآشود. موشک کروز نیز از این قاعده مستثنی
نیست. با شناخت کامل روشآهایی که موشک کروز برای ناوبری و هدایت استفاده میآکند،
میآتوان روشآهایی برای مقابله با آن جستجو کرد.
روشآهای شناسایی و رهآگیری موشک کروز
موشکآهای کروز همانند هر وسیله پرنده توسط رادارهای معمولی قابل رهآگیری است.
البته به دلیل جثهآی کوچک این موشک و اینکه در ارتفاع کم و با سرعت زیاد پرواز میآکند،
ردیابی آن اندکی سختآتر به نظر میآرسد. موشکآهای کروزی که در طول جنگ جهانی اول و
بعد از آن ساخته شدهآاند نسل اولیه این موشکآها را تشکیل میآدادند و تا حدود 70 درصد
تلفات داشتهآاند. آسیبآپذیری بالای آنها در درجه اول به خاطر مسیر مستقیم آنها بود که باعث
میآشد که این موشکآها به راحتی توسط رادارها شناسایی و توسط پدافند هوایی مورد
هدف قرار گیرند. در آن زمان سرعت این موشکآها از هواپیماهای جنگنده به مراتب کمتر بود و
یک هواپیمای جنگنده میآتوانست آنها را به راحتی نابود سازد. اما در حال حاضر با
پیشرفتآهایی که در طراحی و تولید این گونه موشکآها صورت گرفته میآتوانیم موشک کروز
را پرندهآای در نظر بگیریم که در ارتفاعی در حدود یک دهم ارتفاع پروازی موشک V-1
(نخستین موشک کروز) پرواز میآکند و مسیر مستقیم خود را به تغییر ارتفاع به یک خط
شکسته در صفحه تبدیل میآکند.
در طراحیآهای جدید برای کم شدن احتمال ردیابی توسط رادار سعی شده است که در
این موشکآها کم شدن سطح مقطع راداری مورد توجه قرار بگیرد. همچنین از مواد جاذب
امواج رادار در بدنهآی موشک نیز استفاده شده است که امواج راداری را منعکس نکنند. در
موشکآهای کروز امروزی سطح مقطع راداری در حد یک صدم متر مربع است که مقدار بسیار
کمی برای ردیابی میآباشد. همین باعث شده که ردیابی موشکآهای کروز جدید توسط رادارها
به سختی صورت گیرد. در کشورهای پیشرفته که جلودار صنعت موشکی در هوافضای
جهانی میآباشند، نابود کردن موشک کروز توسط یک سامانهآی پدافندی سه مرحلهآای صورت
میآگیرد. در ادامه به دنبال آنیم که مختصری در مورد این سامانه شرح دهیم.
روش های شناسایی و مقابله با موشک کروز
سامانهآی پدافند سه مرحلهآای
این سامانه از سه مرحله به شرح زیر تشکیل یافته است:
- مرحله اول : آشکارسازی و شناسایی هدف
- مرحله دوم :رهآگیری و قفل بر روی موشک کروز
- مرحله سوم : نابودسازی با آتش کردن بر روی موشک
در مورد موشک کروز، مهمترین مرحله آشکارسازی است. زیرا افزون بر یک سطح مقطع
کم راداری بیشتر موشکآهای کروزی که ساخته میآشوند برای نیروی محرکه خود از
موتورهای جت توربوفن معمولی استفاده میآکنند که گرمای کمی تولید میآکنند. در نتیجه
امکان آشکارسازی آنها با استفاده از حسگرهای حرارتی بسیار کم است. حتی اگر در فواصل
کوتاه بتوان حرارت منتشر شده از موتور را با کمک حسگرهای فروسرخ تشخیص داد به دلیل
سرعت موشک کروز در برد و ارتفاع کم امکان نشان دادن واکنش برای بسیاری از پایگاههای
پدافندی وجود ندارد.
برای آشکارسازی یک موشک کروز باید از راداری در ارتفاع بالا و یا راداری که در ماورای افق
در حال پرواز باشد (همچون هواپیمای آواکس)، استفاده کرد. چنین راداری باید برد زیادی
داشته باشد و بتواند موشک کروزی را که در ارتفاع کم پرواز میآکند و در خط دید رادار زمینی
نیست شناسایی کرده و اطلاعات آن را به ایستگاه پدافند زمینی ارسال کند تا آمادگی لازم
برای اقدامات پدافندی صورت گیرد. چنین راداری میآتواند موشکآهای کروزی که سطح مقطع
راداری پایینی دارد را به راحتی شناسایی کند. راداری که برای شناسایی موشک کروز مورد
استفاده قرار میآگیرد باید یک رادار رزونانس باند فرکانس بالا باشد (مانند رادار وی اچ اف) که
فرکانس آن بین 30 تا 300 مگاهرتز باشد.
روش های مقابله
در سالآهای اخیر موشکآهای کروز از مهمترین تسلیحات مورد استفاده توسط ارتش
امریکا و دیگر ارتشآهای بزرگ دنیا بوده است. مقابله با موشک کروز و بررسی روشآهایی که
بتوان با استفاده از آن موشک کروز مهاجم را نابود کرده و یا از کار انداخت برای ایجاد یک
سامانهآی پدافندی، حیاتی است. بهآطور کلی روشآهایی که با استفاده از آن میآتوان با
موشک کروز مقابله کرد به دو دسته کلی تقسیم می شوند:
- روش اول: در این روش موشک تحت عنوان پرندهآی مهاجم مورد حمله قرار میآگیرد
(روش سخت).
- روش دوم: در این روش موشک تحت عنوان یک سامانهآی الکترونیکی هدف اختلالات
راداری قرار میآگیرد(روش نرم).
روشهای سخت
نخستین راهی که برای مقابله با موشک کروز به نظر میآرسد نابودسازی آن با استفاده از
تسلیحات معمولی چون توپخانهآی ضدهوایی و یا مسلسلآهایی با کالیبر زیاد است. چنین
تسلیحاتی باید بتوانند به طور خودکار هدف را جستجو و شناسایی و تعقیب کنند و در موقعیت
مناسب با گشودن آتش به سمت آن موشک را به صورت کامل منهدم کنند. در عین حال باید
بتوانند پرنده مهاجم را از پرنده خودی تشخیص دهند. سلاح 20 میلیمتری خودکار MK-15
فالاکس، سلاحی از این دسته است که برای مقابله با اجسام پرندهآی مهاجمی که به سمت
کشتی میآآیند، طراحی و ساخته شده است. چند قبضه از این سلاح میآتواند در نقاط مختلف
و حساس یک ناو جنگی نصب شود و در صورت نزدیک شدن موشک کروز و یا هواپیما رادار
جستجوگر اطمینان آیابد که هواپیما و یا موشک نزدیکآشونده مهاجم است؛ سپس رادار
رهآگیری مسیر اصلی آن را تشخیص داده و با رسیدن موشک به یک فاصله معین شلیک به
سوی آن آغاز میآشود. با شروع مرحله نابودسازی پرندهآی مهاجم، مسلسل چرخان این
اسلحه در هر دقیقه بین 3000 تا 4500 گلوله 20 میلیمتری حاوی تنگستن و یا اورانیوم ضعیف
شده به سمت هدف پرنده شلیک کرده و تا نابودی کامل هدف شلیک را ادامه میآدهد. برای
مقابله با موشکآهای کروز همچنین میتوان از موشکآهای پدافندی نیز استفاده کرد.
تفنگ 20 میلیمتری MK-15 فالاکس و اجزای آن در سال 1996یک موشک کروز را با استفاده از
سامانهآی موشکی زمین به هوای پاتریوت متصل به آن مورد اصابت قرار داد که حاکی از امکان
استفاده از موشکهای زمین به هوای تاکتیکی بر علیه موشکآهای کروز مهاجم بود.
موشک پاتریوت یک موشک زمین به هوای قدرتمند ساخت امریکاست که تا کنون در سه
نسخه مختلف ساخته شده است. آخرین نسخهآی آن با سه ماخ سرعت دارای 15 کیلومتر برد
است و میآتواند با استفاده از فیوزهای مجاورتی و یا ضربهآای هدف را نابود کند. در آخرین
ویرایش این موشک با تواناییآهای پیشرفته از فناوری جدیدی همانند سرراداری پیشرفته و
بدنه کامپوزیتی جدید استفاده شده است. افزون بر پاتریوت به طور مشخص میتوان به
سامانهآی موشکی تور-ام-1 اشاره کرد که توانایی درگیری با موشکآهای کروز را دارد.
روشهای نرم
روش دیگری که برای مقابله با موشکآهای کروز مورد استفاده قرار میآگیرد و بیشتر
مبتنی بر عدم درگیری فیزیکی با موشک کروز و گمراه کردن و یا اختلال در نحوه کارکرد آن
است. این روشآها را میآتوان تحت عنوان روشآهایآنرم طبقهآبندی کرد. یکی از مهمآترین
روشآهایی که به عنوان روش نرم شناخته میآشود، به جنگ الکترونیک معروف است.
جنگ الکترونیک
بیشتر موشکآهای کروز از سامانهآی موقعیتآیابی جهانی (GPS) برای ناوبری استفاده
میآکنند. میآتوان از همین مشخصه برای گمراه کردن موشک کروز استفاده کرد و با ایجاد
اختلال در امواجی که از طریق ماهوارهآها صادر میآشود، موشک را گمراه کرد و یا به آن
آدرس غلط داد. ماهوارهآهای GPS سیگنالآهای خود را در دو باند ماکروویو و یا فرکانسآهای باند
ال ارسال میآکنند. به دو طریق میآتوان در این سیگنالآها ایجاد اختلال کرد.
یکی از طریق اخلالگرهای باند پهن که بدون توجه به محتوای اطلاعات بر روی اطلاعات
ارسالی، پارازیت ایجاد میآکنند و به آنها اخلالگرهای غیرهوشمند میآگویند؛ و دیگری آن دسته
که با توجه به سیگنالی که به گیرنده ارسال میآشود موقعیت نادرستی را به گیرنده ارسال
میآکنند. در این روش گیرنده اطلاعات خطادار و یا پارازیت در سامانه تشخیص خود را مشاهده
نمی کند، ولی موقعیتی که به آن داده شده غلط بوده و باعث عدم موفقیت آن میآگردد. این
منابع ارسال سیگنال میآتوانند به صورت پایگاه زمینی، شناور و یا هوایی از طریق کشتی و
هواپیما و یا بالن سیگنال ارسال کنند.
افزودن بر مقدار خطای ایجاد شده در سامانهآی ناوبری موشک در مراحل نهایی نیز میتواند
موشک را گمراهآتر کند. با ایجاد شرایطی چون گرد و خاک و یا طوفانآهای مغناطیسی
مصنوعی نیز میآتوان در سامانهآی هدفآیابی نهایی موشک اختلال ایجاد کرد. البته در مقابل
موشکآهای بسیار پیشرفته این روشآها عملی نیست، چون ممکن است در این موشکآها
هدف توسط یک نقطه مرجع زمینی برای سامانه تعریف شده باشد.
منبع:
http://www.tebyan.net/index.aspx?pid=46600
دیدگاه