چگونه یک مقاله ISI ارزیابی می شود؟
برای این که بتوانید یک مقاله علمی بنویسید، لازم است که در این زمینه اطلاعاتی داشته باشید حال تصور کنید که این مقاله را برای موسسه اطلاعات علمی ISI می نویسید، احتمالاً برایتان بسیار مهم است که بدانید این مقالات چگونه ارزیابی می شود.
امروزه ارزیابی مقاله های علمی یکی از دغدغه های جوامع عملی می باشد. موسسه اطلاعات علمی (Institute for scientific Information; ISI)، برای ارزیابی تحت پوشش فهرست نویسی خود، سه شاخص در نظر گرفته است.
این شاخص ها شامل فاکتور تأثیر (If Impact factoror)، شاخص فوری (Immediately) و نیمه عمر استناد (Cited Half-Life) می باشند. فاکتور تاثیر، تعداد ارجاعات به مقاله های منتشر شده در دو سال قبل مجله تقسیم بر تعداد مقاله های منتشر شده در دو سال مذکور است. در مواردی فاکتور تاثیر مجله به طور میانگین (که معدل فاکتور تاثیر طول دوران فهرست شدن آن مجله در ISI می باشد) نیز مورد استفاده قرار می گیرد. این شاخص، مهمترین و در عین حال کاربردی ترین شاخص ارزیابی مجله ها از نظر ISI می باشد.
شاخص های ارزیابی مقاله های علمی
دو شاخص از شاخص های بالا را این گونه تعریف کرده اند:
1- شاخص فوری (Immediately)، تعداد ارجاعات به مقاله های منتشر شده مجله در سال مورد ارزیابی تقسیم بر تعداد مقاله های منتشر شده در همان سال مجله مذکور، این شاخص در حقیقت شیب رشد منحنی ارجاعات را بیان می کند.
2- نیمه عمر ارجاعات به مجله یا نیمه عمر استناد (Cited Half-Life): تعداد سال هایی که از سال ارزیابی باید به عقب برگشت تا شاهد پنجاه درصد کل ارجاعات به مجله در سال مورد ارزیابی باشیم. به عبارت دیگر، این شاخص مدت زمانی را که نیمی از کل استنادات به آن مجله صورت پذیرفته باشد را نشان می دهد و در حقیقت، سرعت کاهش میزان ارجاعات به مجله را بیان می کند: بدیهی است که وقتی مقاله های یک مجله ارزش خود را برای ارجاعات زود از دست بدهند (مقاله های سطحی باشند و خیلی زود بی ارزش شوند)، تنها به مقاله های جدید مجله ارجاع داده می شود. این موضوع باعث می شود که نیمه عمر ارجاعات به مجله کاهش یابد. بنابراین هر چه نیمه عمر ارجاعات به مجله بیشتر باشد نشان می دهد که ارزش مقاله های مجله در طول زمان بیشتر حفظ شده است و هنوز مورد ارجاع قرار می گیرند. در مجموع، هر چه نیمه عمر ارجاعات به یک مجله بزرگتر باشد، ارزش مجله بالاتر می رود.
در پایان هر سال، مجله های تحت پوشش فهرست نویسی ISI در فهرست و بگاه علم (Web of Science=WOB) قرار گرفته اند، ارزیابی می شوند.
معیارهای ارزیابی و سنجش همان شاخص های ارزیابی ISI (سه شاخص اشاره شده در بالا می باشند. نتایج این ارزیابی نیز در گزارش های ارجاع مجله (Journal Citation Reports=JCR) در هر سال جهت اطلاع عموم اعلام می شود.
درجه بندی نشریه های ISI (معیار IF)
در بین فاکتورهای بالا، فاکتور تاثیر، کاربردی ترین شاخص می باشد و امروزه به طور گسترده ای در درجه بندی و ارزیابی مجله ها مورد استفاده قرار می گیرد. این فاکتور در حقیقت توانایی مجله و هیات تحریریه آن را در جذب بهترین مقاله ها نشان می دهد.
فاکتور تاثیر برای نخستین بار در سال 1995 و توسط بنیانگذار Garfield ISI مطرح شد و به سرعت به صورت دستورالعملی جهت گزینش بهترین مجله ها به کار رفت. حقیقت آن است که این فاکتور ابزار کاملی برای اندازه گیری کیفیت مقاله ها نمی باشد. بلکه چون روش بهتری وجود ندارد و در حال حاضر نسبت به دیگر معیارها برای ارزیابی علمی از مزایایی برخوردار است لذا عموماً مورد استفاده قرار می گیرد. فاکتور تاثیر به صورت میانگین تعداد ارجاعات به یک مورد قابل استناد (نظیر مقاله پژوهشی، مقاله مروری، نامه، یادداشت، چکیده و ...) در یک مجله علمی در طول یک دوره زمانی معین تعریف شده است. معمولاً فاکتور تاثیر برای یک مجله، براساس میانگین تعداد ارجاعات برای هر مقاله چاپ شده در یک دوره زمانی یک ساله به تعداد مقاله های منتشر شده در دو سال اخیر محاسبه می شود. البته در مواردی نیز فاکتور تاثیر در یک دوره 5 ساله مورد مبنا می باشد.
موفق باشید .. .
برای این که بتوانید یک مقاله علمی بنویسید، لازم است که در این زمینه اطلاعاتی داشته باشید حال تصور کنید که این مقاله را برای موسسه اطلاعات علمی ISI می نویسید، احتمالاً برایتان بسیار مهم است که بدانید این مقالات چگونه ارزیابی می شود.
امروزه ارزیابی مقاله های علمی یکی از دغدغه های جوامع عملی می باشد. موسسه اطلاعات علمی (Institute for scientific Information; ISI)، برای ارزیابی تحت پوشش فهرست نویسی خود، سه شاخص در نظر گرفته است.
این شاخص ها شامل فاکتور تأثیر (If Impact factoror)، شاخص فوری (Immediately) و نیمه عمر استناد (Cited Half-Life) می باشند. فاکتور تاثیر، تعداد ارجاعات به مقاله های منتشر شده در دو سال قبل مجله تقسیم بر تعداد مقاله های منتشر شده در دو سال مذکور است. در مواردی فاکتور تاثیر مجله به طور میانگین (که معدل فاکتور تاثیر طول دوران فهرست شدن آن مجله در ISI می باشد) نیز مورد استفاده قرار می گیرد. این شاخص، مهمترین و در عین حال کاربردی ترین شاخص ارزیابی مجله ها از نظر ISI می باشد.
شاخص های ارزیابی مقاله های علمی
دو شاخص از شاخص های بالا را این گونه تعریف کرده اند:
1- شاخص فوری (Immediately)، تعداد ارجاعات به مقاله های منتشر شده مجله در سال مورد ارزیابی تقسیم بر تعداد مقاله های منتشر شده در همان سال مجله مذکور، این شاخص در حقیقت شیب رشد منحنی ارجاعات را بیان می کند.
2- نیمه عمر ارجاعات به مجله یا نیمه عمر استناد (Cited Half-Life): تعداد سال هایی که از سال ارزیابی باید به عقب برگشت تا شاهد پنجاه درصد کل ارجاعات به مجله در سال مورد ارزیابی باشیم. به عبارت دیگر، این شاخص مدت زمانی را که نیمی از کل استنادات به آن مجله صورت پذیرفته باشد را نشان می دهد و در حقیقت، سرعت کاهش میزان ارجاعات به مجله را بیان می کند: بدیهی است که وقتی مقاله های یک مجله ارزش خود را برای ارجاعات زود از دست بدهند (مقاله های سطحی باشند و خیلی زود بی ارزش شوند)، تنها به مقاله های جدید مجله ارجاع داده می شود. این موضوع باعث می شود که نیمه عمر ارجاعات به مجله کاهش یابد. بنابراین هر چه نیمه عمر ارجاعات به مجله بیشتر باشد نشان می دهد که ارزش مقاله های مجله در طول زمان بیشتر حفظ شده است و هنوز مورد ارجاع قرار می گیرند. در مجموع، هر چه نیمه عمر ارجاعات به یک مجله بزرگتر باشد، ارزش مجله بالاتر می رود.
در پایان هر سال، مجله های تحت پوشش فهرست نویسی ISI در فهرست و بگاه علم (Web of Science=WOB) قرار گرفته اند، ارزیابی می شوند.
معیارهای ارزیابی و سنجش همان شاخص های ارزیابی ISI (سه شاخص اشاره شده در بالا می باشند. نتایج این ارزیابی نیز در گزارش های ارجاع مجله (Journal Citation Reports=JCR) در هر سال جهت اطلاع عموم اعلام می شود.
درجه بندی نشریه های ISI (معیار IF)
در بین فاکتورهای بالا، فاکتور تاثیر، کاربردی ترین شاخص می باشد و امروزه به طور گسترده ای در درجه بندی و ارزیابی مجله ها مورد استفاده قرار می گیرد. این فاکتور در حقیقت توانایی مجله و هیات تحریریه آن را در جذب بهترین مقاله ها نشان می دهد.
فاکتور تاثیر برای نخستین بار در سال 1995 و توسط بنیانگذار Garfield ISI مطرح شد و به سرعت به صورت دستورالعملی جهت گزینش بهترین مجله ها به کار رفت. حقیقت آن است که این فاکتور ابزار کاملی برای اندازه گیری کیفیت مقاله ها نمی باشد. بلکه چون روش بهتری وجود ندارد و در حال حاضر نسبت به دیگر معیارها برای ارزیابی علمی از مزایایی برخوردار است لذا عموماً مورد استفاده قرار می گیرد. فاکتور تاثیر به صورت میانگین تعداد ارجاعات به یک مورد قابل استناد (نظیر مقاله پژوهشی، مقاله مروری، نامه، یادداشت، چکیده و ...) در یک مجله علمی در طول یک دوره زمانی معین تعریف شده است. معمولاً فاکتور تاثیر برای یک مجله، براساس میانگین تعداد ارجاعات برای هر مقاله چاپ شده در یک دوره زمانی یک ساله به تعداد مقاله های منتشر شده در دو سال اخیر محاسبه می شود. البته در مواردی نیز فاکتور تاثیر در یک دوره 5 ساله مورد مبنا می باشد.
موفق باشید .. .
و این مشکلات زیادی ایجاد میکنه
چون وسعت موضوعش زیاده تر هست به شکل کاذبی ضریب تاثیر بالاتری میگیرن.....یا مجلات غیر انگلیسی مظلوم واقع میشن و ... کلی مطالب دیگه...
داشت که ارجاعات زیادی خورده یه امتیاز متناسبی نسبت به اونی که فقط تعداد معمولی ارجاع خورده داشته باشه
دیدگاه