انواع مهارها :
1 ) مهار ساده یا معمولی
2 ) مهار اسپان یا تیر به تیر
3 ) مهار حائل فشاری (مهار تودلی توسط تیر چوبی)
4 ) مهار پیاده رویی یا زانویی
5 ) مهار مرکب (ترکیبی از اسپان و ساده)
6 ) مهار ساده
1 – مهار ساده یا معمولی :
از این مهار در ابتدا و انتهای زاویه ها و سرپیچ ها و سرانشعاب های خطوط و همچنین زمانی که پایه بر روی تپه نصب می گردد در جهت عکس شیب تپه استفاده می گردد. در این حالت پایه توسط سیم فولادی گالوانیزه ای که از یک طرف به سر پایه و از طرف دیگر به میله مهار و میله مهار به صفحه یا کنده مهار در زمین متصل می باشد مهار می شود. در مهار ساده فاصله پایه تا چاله مهار 5/5 متر برای تیرهای 9 متری و 5/7 متر برای تیرهای 12 متری است.
2 – مهار اسپان ( تیر به تیر) :
استفاده از این نوع مهار در مواقعی ضرورت دارد که فاصله پایه تیر ابتدایی و انتهایی برای حفر چاله و یا اصولاً نصب مهار ساده مقدور نباشد و یا نیاز به نیروی مهار زیادی باشد. در این صورت از یک پایه دیگر به عنوان مهار استفاده می کنند که دو پایه یا مهار اسپان به هم مهار می گردند.
3– مهار حائل فشاری (تودلی ) :
از این نوع مهار زمانی که از دیگر مهارها نمی توان استفاده نمود استفاده می کنند. این مهارها در طول خطوطی که به موازات جاده ها یا بزرگراه ها و یا باتلاق ها احداث گردیده و امکان نصب سیم مهار و صفحه مهار نیست استفاده می شود. سر این حائل (مهار چوبی) بوسیله پیچ به پایه بسته می شود و چون این حائل نیروی رو به بالا یا پایین وارد می کند بایستی به وسیله یک کنده که به قاعده پایه پیچ می شود پایه را رو به پایین (در جای خود) نگه دارد و باید 15 سانتیمتر پایین تر از آخرین سیم به پایه وصل شود. مطابق شکل وسایل مورد نیاز جهت مهار تودلی عبارتند از :
1 – حائل فشاری 2 – پیچ و مهره 45*16 میلیمتری و واشر مربعی 3*50*50 گالوانیزه 3 – واشر توسی مربعی به ابعاد 6*250*250 گالوانیزه 4 – کنده چوبی به قطر 25 و طول 100 تا 150 سانتیمتر بر حسب احتیاج 5 – پیچ و مهره 600*20 میلیمتر با واشر مربعی 3*50*50 میلیمتری گالوانیزه
5– مهار پیاده رویی یا زانویی :
از این نوع مهار در جاهایی که بیش از یکی دو متر فضای پشت تیر جهت نصب مهار ساده نباشد استفاده می گردد. در این مهار، سیم مهار از سر تیر به میله ای که به صورت افقی در جهتی که تیر باید مهار شود وتقریباً در وسط تیر به آن پیچ شده وصل می شود و از آنجا به صفحه یا میله مهار که در زمین است وصل می شود.
4 – مهار مرکب (ترکیبی از اسپان و ساده) :
از این مهار بیشتر در انتهای دو خط که به هم می رسند استفاده می شود بیشتر اوقات اتفاق می افتد که در انتهای دو خط که دو مسیر مختلف را تغذیه می نمایند. با در نظر گرفتن جنبه های اقتصادی به جای استفاده از دو سیم مهار از یک سیم مهار استفاده شده مشروط بر اینکه فاصله از 35 متر بیشتر نباشد.
6 – مهار سر :
بعضی اوقات خطوط از روی تپه هایی با شیب تند کشیده می شوند که بایستی برای استحکام بیشتر در مقابل کشش خط در جهت شیب مهار گردند. معمولاً این خطوط به وسیله مهار ساده یا مهار سر مهار می شوند مهار سر بدین صورت است که سر تیری را که بایستی مهار شود به وسیله سیم مهار به پای تیر بعدی می بندند بدین وسیله نیازی به کندن مهار و نصب میله و صفحه مهار نمی باشد.
اجزای تشکیل دهنده مهار :
1 – میله مهار 2 – صفحه مهار 3 – سیم مهار 4 – پیچ زاویه دار چشمی 5 – گوشواره مهار 6 – گیره سیم مهار یا کلمپ سه پیچ 7 – مقره مهار
1 ) مهار ساده یا معمولی
2 ) مهار اسپان یا تیر به تیر
3 ) مهار حائل فشاری (مهار تودلی توسط تیر چوبی)
4 ) مهار پیاده رویی یا زانویی
5 ) مهار مرکب (ترکیبی از اسپان و ساده)
6 ) مهار ساده
1 – مهار ساده یا معمولی :
از این مهار در ابتدا و انتهای زاویه ها و سرپیچ ها و سرانشعاب های خطوط و همچنین زمانی که پایه بر روی تپه نصب می گردد در جهت عکس شیب تپه استفاده می گردد. در این حالت پایه توسط سیم فولادی گالوانیزه ای که از یک طرف به سر پایه و از طرف دیگر به میله مهار و میله مهار به صفحه یا کنده مهار در زمین متصل می باشد مهار می شود. در مهار ساده فاصله پایه تا چاله مهار 5/5 متر برای تیرهای 9 متری و 5/7 متر برای تیرهای 12 متری است.
2 – مهار اسپان ( تیر به تیر) :
استفاده از این نوع مهار در مواقعی ضرورت دارد که فاصله پایه تیر ابتدایی و انتهایی برای حفر چاله و یا اصولاً نصب مهار ساده مقدور نباشد و یا نیاز به نیروی مهار زیادی باشد. در این صورت از یک پایه دیگر به عنوان مهار استفاده می کنند که دو پایه یا مهار اسپان به هم مهار می گردند.
3– مهار حائل فشاری (تودلی ) :
از این نوع مهار زمانی که از دیگر مهارها نمی توان استفاده نمود استفاده می کنند. این مهارها در طول خطوطی که به موازات جاده ها یا بزرگراه ها و یا باتلاق ها احداث گردیده و امکان نصب سیم مهار و صفحه مهار نیست استفاده می شود. سر این حائل (مهار چوبی) بوسیله پیچ به پایه بسته می شود و چون این حائل نیروی رو به بالا یا پایین وارد می کند بایستی به وسیله یک کنده که به قاعده پایه پیچ می شود پایه را رو به پایین (در جای خود) نگه دارد و باید 15 سانتیمتر پایین تر از آخرین سیم به پایه وصل شود. مطابق شکل وسایل مورد نیاز جهت مهار تودلی عبارتند از :
1 – حائل فشاری 2 – پیچ و مهره 45*16 میلیمتری و واشر مربعی 3*50*50 گالوانیزه 3 – واشر توسی مربعی به ابعاد 6*250*250 گالوانیزه 4 – کنده چوبی به قطر 25 و طول 100 تا 150 سانتیمتر بر حسب احتیاج 5 – پیچ و مهره 600*20 میلیمتر با واشر مربعی 3*50*50 میلیمتری گالوانیزه
5– مهار پیاده رویی یا زانویی :
از این نوع مهار در جاهایی که بیش از یکی دو متر فضای پشت تیر جهت نصب مهار ساده نباشد استفاده می گردد. در این مهار، سیم مهار از سر تیر به میله ای که به صورت افقی در جهتی که تیر باید مهار شود وتقریباً در وسط تیر به آن پیچ شده وصل می شود و از آنجا به صفحه یا میله مهار که در زمین است وصل می شود.
4 – مهار مرکب (ترکیبی از اسپان و ساده) :
از این مهار بیشتر در انتهای دو خط که به هم می رسند استفاده می شود بیشتر اوقات اتفاق می افتد که در انتهای دو خط که دو مسیر مختلف را تغذیه می نمایند. با در نظر گرفتن جنبه های اقتصادی به جای استفاده از دو سیم مهار از یک سیم مهار استفاده شده مشروط بر اینکه فاصله از 35 متر بیشتر نباشد.
6 – مهار سر :
بعضی اوقات خطوط از روی تپه هایی با شیب تند کشیده می شوند که بایستی برای استحکام بیشتر در مقابل کشش خط در جهت شیب مهار گردند. معمولاً این خطوط به وسیله مهار ساده یا مهار سر مهار می شوند مهار سر بدین صورت است که سر تیری را که بایستی مهار شود به وسیله سیم مهار به پای تیر بعدی می بندند بدین وسیله نیازی به کندن مهار و نصب میله و صفحه مهار نمی باشد.
اجزای تشکیل دهنده مهار :
1 – میله مهار 2 – صفحه مهار 3 – سیم مهار 4 – پیچ زاویه دار چشمی 5 – گوشواره مهار 6 – گیره سیم مهار یا کلمپ سه پیچ 7 – مقره مهار
