روغن ترانسفورماتور :
همانگونه که می دانیم از یک نوع روغن مخصوص برای خنک کردن ترانسفورماتور استفاده می شود، به این نحو که تانک ترانسفورماتور را پر از روغن کرده و سیم پیچ ها را درون آن قرار می دهند. حرارت تولید شده در سیم پیچ ها و هسته ترانسفورماتور به روغن منتقل شده و باعث خنک شدن سیم پیچ ها و هسته می شود. در غیر این صورت ممکن است حرارت اضافی باعث شکست عایق بندی سیم پیچ ها و در نهایت باعث سوختن ترانس شود.
با مراجعه به مشخصات روغن یک ترانسفورماتور آزمایش های مربوط به طبیعت فیزیکی آن عبارتند از غلظت، نقطه اشتعال در محیط بسته و نقطه ریزش. غلظت روغن در غلظت سنج های شیشه ای که بر اساس استاندارد درجه بندی شده اندازه گیری می شود درجه حرارت برای تعیین غلظت بین 15 تا 20 درجه سانتیگراد می باشد.
نقطه اشتعال در محیط بسته، درجه حرارتی است، که در آن گازهای جمع شده بالای روغن شعله ور می گردد. و برای جلوگیری از تلفات اضافی روغن توسط تبخیر، نقطه اشتعال باید ثابت نگه داشته شود. دانسیته روغن جزء مشخصات روغن بوده و ماکزیمم حد دانسیته روغن 0.895 ml/cm در دمای °20 می باشد.
مشخصه دیگر روغن نقطه ریزش می باشد و آن کمترین درجه حرارتی است که در آن حرارت روغن می تواند جاری شود.اما مهمترین آزمایشی که بر روی روغن ترانس انجام می گیرد، مربوط به میزان عایق بودن روغن می باشد.
چون همانطور که می دانیم روغن علاوه بر خاصیت خنک کردن به عنوان عایق نیز عمل می کند و مانع اتصال سیم پیچ ها به بدنه یا تانک ترانس می شود.
قدرت عایق روغن به طور زیاد تحت تأثیر ناخالصی های موجود در روغن می باشد و این ناخالصی ها می توانند پوسته های فاسد شده پوشش تانک روغن، رطوبت و همچنین کربن و یا ترکیب این ها باشد.
بعضی اوقات امکان وجود یک عیب و اشکال الکتریکی در ترانسفورماتور به موجب متصاعد شدن گازهایی از روغن وجود دارد. همچنین تجزیه گازهای جمع شده در رله بوخهلتز می تواند بسیار مفید باشد.
دستگاه تستر روغن ترانسفورماتور :
این دستگاه میزان غلظت عایق روغن داخل ترانسفورماتور را اندازه گیری می کند، این دستگاه با برق 220V تغذیه می شود و ولتاژ تولیدی آن از 0 تا 60KV می باشد. این دستگاه به دو صورت اتوماتیک و دستی کار می کند که با چرخاندن سلکتور ولتاژ، ولتاژ فشار قوی به روغن اعمال می شود. تا زمانی که شکست عایقی در روغن ایجاد شود.
دو الکترود در فاصله 2.5mm از یکدیگر قرار می گیرند و ولتاژی که به روغن اعمال می کنیم در بین این دو الکترود قرار می گیرد و معمولاً یک میله اندازه گیر یا استاندارد در کنار این دستگاه وجود دارد. ظرف آزمایش دارای ظرفیت 300cc می باشد. کلیدهایی در روی این دستگاه تعبیه شده است که هر کدام کار مشخصی را انجام می دهند .یک کلید مخصوص روشن و خاموش کردن می باشد و کلیدهای دیگر برای حالت اتوماتیک می باشند. در حالت اتوماتیک خود دستگاه ولتاژ مورد نظر را آنقدر اضافه می کند تا شکست عایقی صورت بگیرد و دستگاه بصورت اتوماتیک قطع کرده و عقربه نشان دهنده روی عدد مشخصی بایستد. معمولاً 6 بار روغن را تست می کنند و میانگین آنها را با هم جمع می کنند و میزان عایقی آن را مشخص می کنند. معمولاً در ولتاژ شکست بیشتر از 45KV روغن دارای حالت متعادل و عایق خوبی می باشد.
دماسنج یکی دیگر از تجهیزاتی است که در ترانسفورماتور مورد استفاده قرار می گیرد، دماسنج در گرمترین قسمت از ترانسفورماتور به کار گذاشته می شود و جهت کنترل درجه حرارت روغن و هسته مورد استفاده قرار می گیرند.
همانگونه که می دانیم از یک نوع روغن مخصوص برای خنک کردن ترانسفورماتور استفاده می شود، به این نحو که تانک ترانسفورماتور را پر از روغن کرده و سیم پیچ ها را درون آن قرار می دهند. حرارت تولید شده در سیم پیچ ها و هسته ترانسفورماتور به روغن منتقل شده و باعث خنک شدن سیم پیچ ها و هسته می شود. در غیر این صورت ممکن است حرارت اضافی باعث شکست عایق بندی سیم پیچ ها و در نهایت باعث سوختن ترانس شود.
با مراجعه به مشخصات روغن یک ترانسفورماتور آزمایش های مربوط به طبیعت فیزیکی آن عبارتند از غلظت، نقطه اشتعال در محیط بسته و نقطه ریزش. غلظت روغن در غلظت سنج های شیشه ای که بر اساس استاندارد درجه بندی شده اندازه گیری می شود درجه حرارت برای تعیین غلظت بین 15 تا 20 درجه سانتیگراد می باشد.
نقطه اشتعال در محیط بسته، درجه حرارتی است، که در آن گازهای جمع شده بالای روغن شعله ور می گردد. و برای جلوگیری از تلفات اضافی روغن توسط تبخیر، نقطه اشتعال باید ثابت نگه داشته شود. دانسیته روغن جزء مشخصات روغن بوده و ماکزیمم حد دانسیته روغن 0.895 ml/cm در دمای °20 می باشد.
مشخصه دیگر روغن نقطه ریزش می باشد و آن کمترین درجه حرارتی است که در آن حرارت روغن می تواند جاری شود.اما مهمترین آزمایشی که بر روی روغن ترانس انجام می گیرد، مربوط به میزان عایق بودن روغن می باشد.
چون همانطور که می دانیم روغن علاوه بر خاصیت خنک کردن به عنوان عایق نیز عمل می کند و مانع اتصال سیم پیچ ها به بدنه یا تانک ترانس می شود.
قدرت عایق روغن به طور زیاد تحت تأثیر ناخالصی های موجود در روغن می باشد و این ناخالصی ها می توانند پوسته های فاسد شده پوشش تانک روغن، رطوبت و همچنین کربن و یا ترکیب این ها باشد.
بعضی اوقات امکان وجود یک عیب و اشکال الکتریکی در ترانسفورماتور به موجب متصاعد شدن گازهایی از روغن وجود دارد. همچنین تجزیه گازهای جمع شده در رله بوخهلتز می تواند بسیار مفید باشد.
دستگاه تستر روغن ترانسفورماتور :
این دستگاه میزان غلظت عایق روغن داخل ترانسفورماتور را اندازه گیری می کند، این دستگاه با برق 220V تغذیه می شود و ولتاژ تولیدی آن از 0 تا 60KV می باشد. این دستگاه به دو صورت اتوماتیک و دستی کار می کند که با چرخاندن سلکتور ولتاژ، ولتاژ فشار قوی به روغن اعمال می شود. تا زمانی که شکست عایقی در روغن ایجاد شود.
دو الکترود در فاصله 2.5mm از یکدیگر قرار می گیرند و ولتاژی که به روغن اعمال می کنیم در بین این دو الکترود قرار می گیرد و معمولاً یک میله اندازه گیر یا استاندارد در کنار این دستگاه وجود دارد. ظرف آزمایش دارای ظرفیت 300cc می باشد. کلیدهایی در روی این دستگاه تعبیه شده است که هر کدام کار مشخصی را انجام می دهند .یک کلید مخصوص روشن و خاموش کردن می باشد و کلیدهای دیگر برای حالت اتوماتیک می باشند. در حالت اتوماتیک خود دستگاه ولتاژ مورد نظر را آنقدر اضافه می کند تا شکست عایقی صورت بگیرد و دستگاه بصورت اتوماتیک قطع کرده و عقربه نشان دهنده روی عدد مشخصی بایستد. معمولاً 6 بار روغن را تست می کنند و میانگین آنها را با هم جمع می کنند و میزان عایقی آن را مشخص می کنند. معمولاً در ولتاژ شکست بیشتر از 45KV روغن دارای حالت متعادل و عایق خوبی می باشد.
دماسنج یکی دیگر از تجهیزاتی است که در ترانسفورماتور مورد استفاده قرار می گیرد، دماسنج در گرمترین قسمت از ترانسفورماتور به کار گذاشته می شود و جهت کنترل درجه حرارت روغن و هسته مورد استفاده قرار می گیرند.
