کامپیوتر در هزارتوی تاریخ

[arsalan681]

در این تاپیک قصد دارم به معرفی تاریخچه و چگونگی ساخت کامپیوتر در گذشته تا کنون بپردازم امیدوارم مورد توجه قرار بگیره.
منبع این اطلاعات هم سایت خبری فارس هست

[فرشاد اکرمی]

پاسخ : کامپیوتر در هزارتوی تاریخ

از اول اول ؟
اگر از اون لامپی ها شروع کنی فکر کنم یخلی جالب بشه .
منتظریم >-

[arsalan681]

"کامپیوتری " که آدم بود

"کامپیوتری " که آدم بود
ابداع و ساخت رایانه های مدرن به بعد از جنگ دوم جهانی بازمی گردد، اما سابقه تلاش برای ساخت ماشین های خودکاری که فرایند انجام محاسبات پیچیده را تسهیل می کردند بسیار طولانی است.

مرور تاریخچه مدرن تلاش برای ساخت رایانه ها نشان می دهد که مخترعان خوش فکر به شدت در تلاش بوده اند تا سخت افزارهایی را ابداع کنند که سریع تر، ارزان قیمتآتر و به روزتر بوده و بتوانند حجم بیشتری از اطلاعات را در خود ذخیره کرده و جای دهند.
پیش از ابداع و اختراع رایانه های همه منظوره اکثر محاسبات توسط انسان ها انجام می شد. ابزاری که در آن زمان برای کمک به تسریع محاسبات انسان ها مورد استفاده قرار می گرفت ماشین های محاسب نام داشتند. البته این ماشین ها امروزه در حد یک ماشین حساب محسوب می شوند، چون از آنها تنها می شد برای انجام چهار عمل اصلی استفاده کرد.
بعد از گذشت این دوره ابتدایی، زمان طراحی و ابداع رایانه های غول پیکری رسید که برای انجام اموری که امروزه بی نهایت ساده و پیش پاافتاده محسوب می شوند، چندین اتاق را اشغال می کردند. بخش های مختلف این کامپیوترها بر روی میزهای مختلفی قرار می گرفت و اپراتورهای متعددی باید عملکرد بخش های مختلف این رایانه ها را کنترل می کردند.
این ماشین ها معمولاً به سادگی دچار مشکل می شدند و هر بار رفع عیب آنها هم مدت ها به طول می انجامید.
در همان ایام که مصادف با آغاز دهه 40 میلادی بود، تلاش فراوانی در جریان بود که هم سرعت پاسخگویی رایانه ها به دستورات صادر شده افزایش یابد و هم میزان حافظه آنها بیشتر شود. تسهیل برقراری ارتباطات الکترونیک، کنترل ساده تجهیزات، افزودن امکاناتی برای سرگرمی و آموزش از جمله تلاش های مبدعان رایانه های اولیه بود که به تدریج به نتیجه رسید و در نهایت منجر به ابداع رایانه های موفق و پیشرفته امروزی شد.
سرعت تحول فناوری های رایانه ای تا دهه 40 چندان زیاد نبود. اما با آغاز دهه 40 میلادی که با شروع جنگ دوم جهانی همزمان شد قدرتهای بزرگ تلاش های گسترده ای را برای طراحی رایانه های جدید و قدرتمند به منظور مقابله با دشمنان خود آغاز کردند و همین مساله زمینه ساز عرضه رایانه های امروزی شد.
امروزه سخت افزارهای رایانه ای به پلتفورمی برای استفاده ها و کاربردی های متنوع مبدل شده اند و از آنها دیگر برای انجام امور ساده و پیش پاافتاده ای مانند محاسبات عادی و روزمره استفاده نمی شود. در حالی که نسل اولیه رایانه ها در عمل ماشین های مکانیکی بودند که که یک اپراتور همیشه باید آنها را کنترل می کرد، رایانه های امروزی به طور خودکار می توانند پیچیده ترین الگوریتم ها را پیاده سازی و عملیاتی کنند و برای انجام امور پیچیده ای همچون پیش بینی وضعیت آب و هوا و محاسبات دشوار فیزیک کوانتوم مورد استفاده قرار بگیرند.
در زمینه استفاده از لغت رایانه یا computer برای اولین بار گمانه زنی های مختلفی صورت گرفته است. اما متداول ترین و پذیرفته شده ترین روایت در این زمینه آن است که این لغت اولین بار در سال 1613 به کار برده شد.
در آن زمان این لغت برای اشاره به فرد یا شخصی به کار برده می شد که محاسبات مختلف را انجام می داد. این لغت به همین معنی تا اواسط قرن 20 میلادی مورد استفاده قرار می گرفت. از اواخر قرن 19 میلادی به بعد کم کم تحولاتی در معنای این لغت صورت گرفت و از آن برای اشاره به ماشین ها و نه اشخاص استفاده شد.
به بیان دیگر لغت کامپیوتر ماشین هایی را توصیف می کرد که قادر به انجام محاسبات مختلف بودند.
در ادامه این مطلب سخت افزارهای مختلف محاسباتی را که برای استفاده در رایانه ها ابداع شدند را از ابتدای تاریخ تا به امروز بررسی کرده و ویژگی های برخی از مهم ترین نمونه های آنها را تشریح خواهیم کرد.

[arsalan681]

دانشمندان مسلمان؛ نخستین طراحان رایانهآهای آنالوگ

دانشمندان مسلمان؛ نخستین طراحان رایانهآهای آنالوگ
پیش از اینکه رایانه ها با تعریف مدرن و امروزی از راه برسند، دستگاه هایی وجود داشتند که محاسبات ریاضی را برای بشر آسان تر می کردند و البته قدمت آنها به هزاران سال قبل می رسد.

باین دستگاه ها اغلب به صورت تک نفره قابل استفاده بودند و با تماس مستقیم دست کار می کردند. یکی از نمونه های باستانی این نوع وسایل tally stick نام دارد که در واقع لوح هایی سنگی برای ثبت و ضبط اعداد و اطلاعات به صورت چوب خط بودند و در طول زمان به تدریج تکامل یافتند.
اما بدون شک شناخته شده ترین وسیله محاسباتی قدیمی که حتی امروز نیز می توان نمونه هایی از آن را در برخی فروشگاه های قدیمی یافت، چرتکه است. استفاده از چرتکه به 2400 سال قبل از میلاد و زمان حکومت امپراطوری روم و قوم بابل بازمی گردد. از آن زمان تاکنون چرتکه بارها تغییر کرده ولی ساختار اصلی آن حفظ شده است.
شاید جالب باشد که بدانید در دوران قرون وسطی رایانه های آنالوگ و مکانیکی اختراع شد که برای انجام محاسبات ریاضی و نجومی مورد استفاده قرار می گرفتند. این دستگاه ها از علومی همچون اسطرلاب و دیگر مکانیسم های ابداع شده در دوران شکوفایی یونان باستان بهره می برند. اگر چه عمده این رایانه های آنالوگ در قرون وسطی طراحی شده و به کار گرفته می شدند، اما قدمت برخی از آنها به 100 تا 150 سال قبل از میلاد مسیح می رسد.
در دنیای رایانه های قدیمی و اولیه نام ایران و ابوریحان بیرونی نیز مطرح می شود. از جمله ابزار محاسباتی قدیمی می توان به جام جهان نما هم اشاره کرد که از جمله ابداعات ابوریحان بیرونی است. ابوریحان محمد بن احمد بیرونی دانشمند بزرگ و ریاضیآدان، ستارهآشناس و تاریخآنگار ایرانی سده چهارم و پنجم هجری است و بعضی از پژوهندگان او را از بزرگآترین فیلسوفان مشرقآزمین میآدانند.
در این دوران که دوره اوج شکوفایی تمدن اسلامی – ایرانی محسوب می شود دانشمندان مسلمان دیگری نیز در زمینه طراحی آنچه که امروز به عنوان رایانه های آنالوگ می شناسیم فعال بودند. این دستگاه ها عمدتاً در حوزه علم نجوم و ستاره شناسی مورد استفاده بودند. یکی دیگر از این دانشمندان ابواسحاق الزرقالی است.
ساعت قلعه یا castle clock که ساعتی برای انجام امور ستاره شناسی بود در سال 1206 میلادی توسط یکی دیگر از دانشمندان مسلمان به نام الجزاری اختراع شد. این ساعت یکی از اولین نمونه های رایانه های آنالوگ قابل برنامه ریزی دانسته شده است. این وسیله قادر به نمایش مدارهای مختلف شمسی و قمری بود و به دقت نحوه حرکت سیارات و اقمار آنها را به تصویر می کشید و در زمان خود محصولی بی نظیر بود.
با استفاده از این محصول به دست آوردن دقیق طول روز و شب ممکن بود و با برنامه ریزی های مختلف می شد از این وسیله برای محاسبات شرعی و دینی نیز استفاده کرد.
با پایان قرون وسطی و آغاز عصر رنسانس در اروپا تکامل رایانه های آنالوگ از خاورمیانه به این قاره منتقل شد. جان نپیر ریاضی دان و فیزیکدان اسکاتلندی یکی از اولین افرادی بود که جدول لگاریتمی را ابداع کرده وروش های جدیدی را برای انجام خودکار ضرب، تقسیم، جمع و تفریق ابداع کرد.
وی سرانجام یک چرتکه جدید اختراع کرد که به Napier bones معروف شد. این چرتکه بر خلاف چرتکه های قدیمی به گونه ای طراحی شده بود که می شد با استفاده از آن به سرعت محاسبات مربوط به چهار عمل اصلی را انجام داد. طی سال های بعد چرتکه باز هم تکامل بیشتری یافت که البته پرداختن به آن از حوصله و موضع اصلی این بحث خارج است.
اما تحول بعدی در دنیای رایانه های اولیه توسط ویلهم شیکارد رقم خورد. وی که یک دانشمند آلمانی بود، یک ماشین محاسب جدید را در سال 1623 ابداع کرد. متاسفانه وقوع آتش سوزی در ساختمان محل طراحی این دستگاه باعث شد نمونه اولیه آن به طور جدی آسیب ببیند و شیکارد هم ترجیح داد از طراحی و تکمیل این دستگاه دست بکشد. اما بعدها باقیمانده این دستگاه در سال 1957 کشف شد. البته در آن زمان رایانه های مدرن تری از راه رسیده بودند و کسی تمایلی به تکمیل اختراع شیکارد نداشت.
در سال 1642 پاسکال که هنوز نوجوان بود و به شهرت عالمگیر خود در دنیای ریاضیات نرسیده بود طراحی یک ماشین محاسب اولیه را آغاز کرد و پس از سه سال کار و تلاش 50 نمونه از آن را عرضه کرد.
وی مخترع ماشین حساب مکانیکی محسوب می شود و طی ده سال 20 نمونه از این دستگاه که بعدها پاسکالین نام گرفت را تولید کرد.

[arsalan681]

ایدهآهای ناموفق ولی راهگشا

ایدهآهای ناموفق ولی راهگشا
تحول در ماشین های محاسب مکانیکی ادامه یافت تا در سال 1820، چارلز خاویر توماس اولین ماشین حساب مکانیکی موفق را به تولید انبوه رساند.

این ماشین حساب که به Arithmometer معروف شد، قادر به انجام چهار عمل اصلی بود. جالب آنکه اصول طراحی مکانیکی این ماشین حساب ها بعدها حتی در محصولاتی مانند رایانه غول پیکر انیاک که اولین رایانه مهم به سبک رایانه های امروزی محسوب می شد نیز رعایت می گردید.
اما طراحی ماشین های محاسب تنها محدود به اروپایی ها و آمریکایی ها نبود. در ژاپن، ریوچی یازو یک ماشین حساب مکانیکی به نام Yazu Arithmometer را در سال 1903 ابداع کرد. این رایانه دارای یک سیلندر مجزا و 22 چرخ دنده بود. سرعت عمل این ماشین حساب مکانیکی در نوع خود بی نظیر و جالب بود. این ماشین حساب با استقبال نسبتاً خوبی مواجه شد و بیش از 200 واحد از آن به فروش رفت. بخش عمده خریداران این ماشین حساب ها نهادهای دولتی مانند وزارت جنگ ژاپن و وزارت کشاورزی بودند.

اما در کنار ماشین حساب های مکانیکی، فناوری کارت های پانچ شده یا سوراخ شده هم از قرن 19 میلادی از راه رسید. در سال 1801 ژوزف ماری جکوارد دستگاه بافندگی را ابداع کرد که کنترل الگوهای بافت آن با استفاده از کارت های پانچ شده صورت می گرفت. این کارت ها به طور مرتب و به راحتی قابل تغییر بود و در نتیجه برنامه ریزی دستگاه هم به راحتی متحول می شد. این یک دستاورد بزرگ در زمینه برنامه ریزی و برنامه نویسی یک دستگاه بود که تا آن زمان سابقه نداشت.
در سال 1833 چالز بابیج، یک موتور تحلیلی همه کاره طراحی کرد که مستقیماً بر مبنای سیستم کارت های پانچ شده جکوارد عمل می کرد. در سال 1835 بابیج موتور تحلیلی خود را در معرض دید عموم گذاشت و آن را به طور مفصل تشریح کرد.

این دستگاه یک رایانه مکانیکی همه منظوره و قابل برنامه ریزی بود که از کارت های پانچ شده برای ورود اطلاعات و انجام امور برنامه ریزی شده استفاده می کرد. ایده اولیه وی استفاده از کارت های پانچ شده برای کنترل دستگاهی بود که می توانست محاسبات ریاضی را انجام دهد و جداول لگاریتمی را با دقت کافی چاپ کند.
ایده بابیج به سرعت توسعه و بهبود یافت و در نهایت یک رایانه قابل برنامه ریزی همه منظوره بر همین اساس شکل گرفت. اگر چه طراحی وی مناسب بود و برنامه ریزی های وی نیز احتمالاً درست بود، اما مشکلات متعددی بر سر راه اجرای عملی آن شکل گرفت. یکی از مشکلات اساسی اختلاف نظر با مکانیک اصلی طراح دستگاه بود.

بابیج در زمینه طراحی این دستگاه سختگیری ها و نظرات خاص خودش را داشت و کار کردن با او سخت بود. وی فردی بود که از کار همه ایراد می گرفت و در نتیجه با همه جر و بحث می کرد. با توجه به اینکه همه اجزای ماشین مورد نظر او باید با دست ساخته می شد، این جر و بحث ها و اختلاف نظر بر پیشبرد امور تاثیر منفی می گذاشت. در نهایت اشتباهات و خطاهای کوچکی در هر بخش در کنار هم جمع شد و منجر به اشتباهات بزرگ دستگاه بابیج و عدم کارکرد درست آن شد.

در دستگاهی که دارای هزاران قطعه بود و هر قطعه باید به دقت به کار گرفته می شد تا نتیجه درست حال شود، چنین اشتباهاتی قابل پذیرش نبود. در نتیجه دولت انگلیس مجبور به دخالت شد و تامین بودجه لازم برای اجرای این طرح را متوقف کرد.
در سال 1991 بر پایه طرحآهای اصلی بابیج یک دستگاه تفاضلی (Difference engine) ساخته شد که به خوبی کار می کرد. این امر نشان داد که دستگاه بابیج درصورتیآ که کامل میآشد می توانست به خوبی کار کند. وی همان سالها روی طرح ماشین پیچیده تری هم کار می کرد که نام ماشین تحلیلی بر آن گذشته بود.

شاید یکی از عواملی که به بابیج اجازه نداد تا طرح ماشین تفاضلی خود را نهایی کند، کار همآزمان روی 2 طرح بسیار زمان گیر بود اما بدون توجه به نتیجه کار، طرح و ایده ماشین تحلیلی ، درهای جدیدی به روی چشم انداز آینده دنیای رایانه گشود. بابیج برای این که ابزار تحلیلگرش بتواند چیزی فراتر از یک ماشین حساب مکانیکی باشد مجبور شد برخی ایده ها را وارد سیستم طراحی خود کند که سالها بعد به عنوان سنگ بنای محاسبات رایانه های جدید تر به حساب آمدند.

از جمله این موارد می توان به کارت های پانچ شده در این دستگاه اشاره کرد . بابیج پیشنهاد کرده بود که در این ابزار از دو گونه کارت سوراخ دار یا پانچ شده استفاده شود. با کمک یک دسته از این کارتها (که به عنوان ورودی سیستم عمل می کردند) اعدادی که باید محاسبات روی آن انجام می گرفت به دستگاه داده می شد و با کمک کارت های دوم نوع عملیاتی که باید روی اعداد به انجام برسد مشخص می شد. بدین ترتیب ماشین با گرفتن فرمان از این ورودی های خاص و با کمک ابزارهایی مکانیکی به تحلیل داده ها و اعلام نتیجه نهایی می پرداخت.

حتی امروز هم بسیاری از محققان مطمئن نیستند که با استفاده از فناوری رایج در زمان بابیج واقعا ساخت این ابزار امکان پذیر بوده است یا نه، اما مهم تر از ساخت این ابزار توسط وی ایده آن بود . در نسل بعدی ماشین های محاسب ، کارتهای پانچ شده بابیج به عنوان یکی از ورودی های اصلی شناخته می شد و حتی تا همین اواخر و پیش از آن که کاربرد کامپیوترهای خانگی همه گیر شود ، از این ابزار به عنوان یک ورودی استاندارد استفاده می شد.

کار عظیم بابیج اگر چه هیچگاه در طول زندگی وی از حد طرح و ایده اولیه خارج نشد و او هم هیچگاه نتوانست نتیجه کار ماشین محاسبهآگر خود را ببیند، اما توانست امکان پذیر بودن برخی گزینه های به نظر ناممکن را اثبات کند.

[arsalan681]

پاسخ : کامپیوتر در هزارتوی تاریخ

بند ناف آیآبیآام با جنگ جهانی بریده شد
به دنبال شکست طرح بابیج برای ساخت یک ماشین محاسب قدرتمند و قابلآبرنامه ریزی،آ تلاش ها برای طراحی چنین دستگاه هایی ادامه یافت؛آ گرچه بسیاری از کسانی که در این زمینه فعالیت می کردند از اقدامات یکدیگر مطلع نبودند.

پرسی لاگیت یکی دیگر از این افراد بود. وی حسابداری بود که در شهر دوبلین پایتخت ایرلند فعالیت می کرد و به طور مستقل یک رایانه مکانیکی قابل برنامه ریزی طراحی کرده بود. این رایانه به طور موفقیت آمیزی به کار گرفته شد و تا سال 1909 به خوبی کار می کرد.
در اواخر سال 1880میلادی،آهرمن هلریث آمریکایی موفق به اختراع روشی برای ذخیره سازی اطلاعات شد تا این اطلاعات توسط یک ماشین قابل خواندن باشد. وی در ادامه دستگاه تولیدی خود را با سیستم کارت های پانچ شده سازگار کرد و آن را در سیستم راه آهن برای تنظیم مسیر مسافران و تسهیل فرایند صدور بلیط آنان به کار گرفت.

او در همین راستا ماشین دیگری به نام tabulator یا جدول نویس ابداع کرد. مجموعه اختراعات وی موجب شکل گیری صنعت مدرن پردازش اطلاعات شد و نام او را در جهان بلند آوازه کرد.
در دستگاه های ساخت وی از روش های جدیدی برای انتقال اطلاعات و انجام محاسبات مختلف استفاده می شد که این فرایند ها را سریع تر می کرد.
ماشین های اختراع شده توسط هلریث در جریان سرشماری سال 1890 امریکا مورد استفاده قرار گرفت و این امر موجب صرفه جویی قابل ملاحظه در هزینه های این کار و همچنین بالارفتن سرعت جمع آوری اطلاعات و نظام مند کردن آنها شد.

وی در نهایت شرکتی را به همین منظور تاسیس کرد که بعدها IBM نام گرفت و شهرت جهانی به دست آورد. آی بی ام هم اکنون بعد از یک قرن فعالیت کماکان از شرکت های بزرگ فناوری در امریکا و جهان محسوب می شود.
IBMآ فناوری کارت های پانچ شده را بهبود بخشید و آن را به یک ابزار قدرتمند برای پردازش اطلاعات تجاری و تولید تجهیزات مرتبط اداری و تجاری مبدل کرد. آی بی ام تا دهه 1950 کماکان از این فناوری البته در اشکال پیشرفته تر استفاده می کرد ، هر چند با قدرتمندتر شدن رایانه ها و بهبود کارآیی انها دیگر احتیاجی به استفاده از کارت های پانچ شده نبود.

استفاده از این فناوری در طول جنگ جهانی دوم هم به طور گسترده ادامه داشت و از کارت های پانچ شده برای محاسبات مخفیانه جنگی و پردازش اطلاعات به طور گسترده استفاده می شد. در سال 1943 و در بحبوحه جنگ جهانی دوم دولت آمریکا طرحی سری برای ساخت دستگاهی را آغاز کرد که بتواند مکالمات رمزنگاریآشده آلمانیآها را رمزبرداری کند.
این مسئولیت را شرکت IBM و دانشگاه هاروارد به عهده گرفتند که سرانجام به ساخت دستگاهی به نام ASCC در سال 1944 انجامید.

این دستگاه پنج تنی که 15 متر درازا و 2,5 متر بلندی داشت، میآتوانست تا 72 عدد 24 رقمی را در خود نگاه دارد و با آنآها کار کند. دستگاه با نوارهای سوراخدار برنامه آریزی میآشد و همه بخشآهای آن مکانیکی یا الکترومکانیکی بود.
نکته جالب توجه در این دوره همکاری شرکت آمریکایی آی بی ام با آلمان نازی برای کسب منافع تجاری بود. پیروزی حزب ناسیونال سوسیالیست نازی در انتخابات سال 1933 و به قدرت رسیدن آدلف هیتلر ، آغازی بود برهمکاری های مشترک آی بی ام با دولت آلمان نازی . به طوری که که رئیس وقت آی بی ام توماس جی واتسون درست در روزهای نخست به قدرت رسیدن هیتلر قراردادهای کاری گسترده ای را با دولت رایش منعقد ساخت، همکاری که تا تا پایان دوران جنگ جهانی دوم همچنان ادامه داشت .
این قراردادهای کاری به قدری برای آی بی ام پرسود و با اهمیت بودند که آلمان نازی را به بزرگترین خریدار محصولات آی بی ام در خارج از خاک ایالات متحده تبدیل کرد.

نام هرمان هولریث رئیس وقت آی بی ام که خود یک دو رگه آمریکایی – آلمانی بوده و از او به عنوان کلیدی ترین رهبر آی بی ام یاد می کنند با تمامی اتفاقات جنگ جهانی دوم عجین شده است . دورانی که بی شک آلمان نازی و هم پیمانانش دولتآهای ژاپن و ایتالیا بزرگترین دشمنان آمریکا به شمار می آمدند، شرکت آی بی ام برای کمک به حکومت رایش سوم در رسیدن به اهداف جنگ طلبانه اش از هیچ تلاشی دریغ نکرد.

توماس واتسون دو بار در سالهای 1933 و 1939 برای پیگیری روند تولید محصولات به شعبه آی بی ام در آلمان سفر کرده بود . ساختار پانچ کارتها در آن دوران توسط خود آی بی ام یا نماینده آن درخاک برلین به نحوی دستکاری شده بودند که اطلاعات مورد نیاز نازیها به خوبی استخراج می شد . این دستگاه ها در سال های جنگ دوم جهانی فرایند تشخیص هویت ، محرومیت، ضبط اموال، تبعید ، زندانی کردن و در نهایت قتل عام صدها هزار نفر را سرعت می بخشیدند.

طراحی و ساخت پانچ کارتها مدام تغییر می کرد به طوریکه به عنوان نمونه ، یکی از انواع پانچ کارتهای ساخته شده دارای قابلیت طبقه بندی اطلاعات بر اساس مذهب ، ملیت و زبان مادری افراد بود .
استفاده از پانچ کارتها در حالی صورت می گرفت که بدون استفاده از این تکنولوژی ، استخراج اطلاعات مورد نیاز آلمانی ها که ظرف مدت 48 ساعت در اختیارشان قرار گرفت ، نزدیک به 2 هفته به طول می انجامید.

[arsalan681]

آنالوگآها در خدمت توپخانه برای پرتاب گلوله

آنالوگآها در خدمت توپخانه برای پرتاب گلوله
بعد از سپری شدن دوران ماشینآهای محاسب اولیه در اوایل قرن بیستم آرام آرام سروکله رایانه های آنالوگ پیشرفته هم پیدا شد.

تا قبل از جنگ جهانی دوم ، رایانه های الکتریکی و مکانیکی آنالوگ به آغازگر عصر نوین استفاده از رایانه ها مبدل شدند. بسیاری به این نتیجه رسیده بودند که این رایانه ها سرمنشأ تحولات مهمی خواهند شد و رویدادهای بعدی نشان داد که این طرز فکر صحیح بوده است.
رایانه های آنالوگ در واقع از همان اصول ماشین محاسب های قدیمی پیروی می کردند و صرفاً تلاش شده بود تا مقیاس و دامنه کار آنها گسترش داده شود. تعداد چرخ دنده ها، ولتاژ دستگاه و مدارهای الکترونیکی به نحو گسترده ای توسعه داده شده بود تا این دستگاه ها بتوانند محاسبات گسترده تری را در زمان کمتری انجام دهند.

این رایانه های آنالوگ بعدها برای انجام محاسبات مربوط به پرتاب گلولهآهای توپخانه، محاسبه اینرسی، انرژی رزنانسی، محاسبه شتاب دستگاه های مختلف مورد استفاده قرار می گرفتند. برای طراحی این رایانه ها از روی پدیده های فیزیکی مدلسازی و تلاش می شد نهایت دقت در این زمینه اعمال شود.
در این رایانه های آنالوگ پیش بینی رفتار سیستم از قبل با استفاده از طراحی مدارهای متناسب آنالوگ ممکن بود. یکی از نمونه های مشهور و شناخته شده رایانه های آنالوگ در آن زمان Mallock machine بود که در سال 1941 ساخته شد. در همان زمان رایانه های آنالوگی هم برای مساحت سنجی ساخته شدند که مورد توجه و استفاده نسبتاً خوبی قرار گرفتند.

البته باید توجه داشت که رایانه های آنالوگ در قیاس با رایانه های دیجیتالی پیشرفته امروزی چندان منعطف نبودند و برای انجام هر محاسبه جدید باید از نو بر روی آنها برنامه ریزی به عمل می آمد. اما در آن زمان رایانه های آنالوگ انقلابی در دنیای محاسبات محسوب می شدند.
همانطور که اشاره شد به علت همزمان شدن طراحی و توسعه رایانه های آنالوگ با آغاز جنگ دوم جهانی، بسیاری از آنها به گونه ای طراحی می شدند که بتوانند محاسبات مربوط به پرتاب گلوله را به خوبی انجام دهند.

از جمله مهم ترین رایانه های آنالوگی که به همین منظور ساخته شدند می توان به Norden bombsight و چند سیستم دیگر کنترل آتش و شلیک اشاره کرد. یکی از این سیستم ها توسط آرتور پولن ساخته شد و برای هدایت توپخانه ناوهای جنگی کاربرد داشت و به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفت.
برخی از این دستگاه ها هم تا چند دهه بعد از پایان جنگ دوم جهانی کماکان کارآیی خود را حفظ کردند. از جمله آنها می توان به رایانه کنترل آتش Mark I اشاره کرد. این رایانه آنالوگ توسط نیروی دریایی ارتش آمریکا در دهها ناوشکن و کشتی جنگی مورد استفاده قرار گرفت و یکی از عوامل مهم موفقیت ارتش آمریکا در نبردهای دریایی در برابر رقبا بود.

گفتنی است که Heathkit EC-1 و MONIAC از جمله دیگر رایانه های آنالوگی بودند که در دهه های 30 و 40 میلادی اختراع شدند و بر عکس دیگر نمونه های مشابه کارکرد جنگی و نظامی نداشتند و بر عکس برای طراحی الگوهای اقتصادسنجی به کار گرفته می شدند.
هنر طراحی رایانه های آنلوگ با اختراع تحلیلگرهای تفاضلی به اوج موفقیت خود رسید. اولین دستگاه از این نوع در سال 1876 توسط جیمز تامسون اختراع شد و توسط افرادی به نام نیمن و وانوار بوش از اساتید دانشگاه MIT به مرحله تولید رسید. البته کار تولید نهایی این دستگاه ها تا سال 1927 عقب افتاد. یکی از قدرتمندترین نمونه های این دستگاه ها که در دانشکده مهندسی الکترونیک دانشگاه پنسیلوانیا طراحی و ساخته شد، انیاک نام داشت که برخی شروع تاریخچه ساخت رایانه های مدرن را به این دستگاه نسبت می دهند.

البته انیاک را نمی توان در قالب رایانه های آنالوگ دسته بندی کرد. این رایانه ها در واقع از برخی اصول رایانه های آنالوگ و دییجتال در آن واحد پیروی می کردند و در واقع می توان گفت که انیاک یک رایانه دورگه بود. زیرا اگر چه سیستم ها و امکانات آن از اصول طراحی انالوگ پیروی می کردند، اما کنترل آن با استفاده از سیستم های الکترونیک دیجیتال صورت می گرفت. این وضعیت در دهه های 50 و 60 میلادی هم ادامه پیدا کرد.

در آن زمان هنوز دقت محاسباتی این دستگاه ها محدود به یک رقم اعشار بود که البته در مقایسه با رایانه های آنالوگ اولیه پیشرفت قابل توجهی به حساب می امد.
از سوی دیگر با پیشرفت علم الکترونیک در قرن بیست میلادی، مشکلات عملیاتی رایانه ها هم کمتر شد و مصرف برق آنها و میزان نویز دستگاه ها هم کاهش چشمگیری پیدا کرد.

در همین سال ها استفاده از مدارهای مجتمع در رایانه ها هم شکل متکامل تر و پیشرفته تری به خود گرفت و رایانه های دیجیتال هم سریع تر و پیشرفته تر شده و حافظه آنها هم بزرگتر شد. به عنوان مثال حافظه RAM این رایانه ها افزایش چشمگیری پیدا کرد. برنامه نویسی برای رایانه ها هم اندک اندک متداول شد و یک تخصص جدید در ارتباط با رایانه ها به وجود آمد.

[arsalan681]

رایانهآآهایی که با جرثقیل جابجا میآشدند

رایانهآآهایی که با جرثقیل جابجا میآشدند
این کامپیوتر که در ساختن آن علاوه بر اجزاء الکترومکانیکی از هجده هزار لامپ خلاء استفاده شده بود 30 تن وزن داشت و سطحی معادل 9015 متر مربع را اشغال می کرد.

آغاز جنگ دوم جهان بیش از هر پدیده دیگر بر ابداع و توسعه رایانه های دیجیتال الکترونیک تاثیر گذاشت. مهم ترین تفاوت در رایانه های دیجیتال آن بود که در آنها مدارهای الکترونیک جایگزین سیستم های مکانیکی شده بود.
از سوی دیگر در این رایانه ها محاسبات دیجیتال هم جایگزین محاسبات مکانیکی شده بود. از جمله مشهورترین رایانه های دیجیتال اولیه که در دهه های 30 و 40 میلادی از راه رسیدند می توان به Z3، Atanasoff–Berry Computer، Colossus computersاشاره کرد. اما گل سرسبد این نوع رایانه ها در آن زمان انیاک بود که تمام مدارهای الکترونیک آن با دست طراحی شده بود و جزء اصلی تشکیل دهنده آن لامپ های بزرگ خلأ بود.

برای ورود داده ها به انیاک اغلب از کرات های پانچ شده استفاده می شد و حافظه آن هم از نوع غیر فرار یا non-volatile بود. این بدان معنا بود که انیاک می توانست اطلاعات را به خاطر بسپارد که این مساله در آن زمان یک موفقیت بسیار مهم محسوب می شد.
مدل اولیه انیاک در سال 1944 در دانشگاه هاروارد و نوع کاملتر آن در سال 1946 در دانشگاه پنسیلوانیا به نام انیاک (ENIAC) یا
(Electronic Numerical Integrated And Calculator) برای حل مسایل مربوط به انفجارهای نظامی و استفاده ارتش آمریکا توسط دکتر ماکلی(Dr.John W.Mauchly) و اکرت (J.Presper Eckert) ساخته و تکمیل شد . در این دستگاه 19000 لامپ خلأ مورد استفاده قرار گرفته بود و برای انرژی مصرفی لامپ ها و همچنین دستگاههای تهویه و خنک کننده ماشین حدود 130 کیلو وات انرژی الکتریکی مصرف می شد.
ماشین دارای حجم زیادی بود و سطحی معادل 9015 متر مربع اشغال می کرد، ولی سرعت زیادی داشت و 5000 جمع و 350 ضرب را در 1 ثانیه به انجام می رسانید.

این کامپیوتر که در ساختن آن علاوه بر اجزاء الکترومکانیکی از هجده هزار لامپ خلاء استفاده شده بود در زمان خود پیچیده ترین دستگاه الکترونیکی جهان بود.کامپیوتر انیاک 30 تن وزن داشت.از نظر تئوریک آلن تورینگ در توسعه رایانه ها نقش مهمی ایفا کرد. آلن ماتیسون تورینگ ریاضی دان، منطق دان و رمز نگار انگلیسی بود.
تورینگ به عنوان پدر علم محاسبهٔ نوین و علم رایانه شناخته شدهآاست و مهمترین جایزه علمی کامپیوتر به افتخار وی جایزه تورینگ نام گرفته است. وی دارای نشان ویژه سلطنتی انگلستان و نیز عضو پیوسته کالج سلطنتی بود.

تورینگ به کمک ماشین تورینگ فرمول موثری برای محاسبه الگوریتم تهیه کرد. وی همچنین با ابداع آزمایش تورینگ، سهم موثری در زمینه پیشرفت هوش مصنوعی ایفا کرد.
وی در دهه 40 میلادی درآزمایشگاه ملی فیزیک انگلستان مشغول به کار شد، و یکی از طرحآهای اولیه برای ذخیره اطلاعات بر روی کامپیوتر را ارائه کرد، هرچند که در عمل طرح او ساخته نشد. وی در 1948 به دانشگاه منچستر رفت تا روی منچستر مارک 1 کار کند، که به عنوان اولین کامپیوتر حقیقی دنیا شناخته شد.

در طول جنگ جهانی، تورینگ در بلچلی پارک (مرکز کد شکنی انگلستان) مشغول بود و برای مدتی مسئول بخشی از آن بود که بخش مربوط به تحلیل نوشتهآهای رمزی نیروی دریایی آلمان دانسته می شد. او چند روش برای شکستن رمزهای آلمانآها ابداع کرد.
وی در سال 1950 هم در مقالهآای معیاری برای تعیین میزان هوشمندی رایانه پیشنهادکرد که پش از آن به آزمایش تورینگ معروف شد.

در جولای سال 1942تورینگ تکنیک جدیدی را با نام تورینگگری یا تورینگگسموس برای شکستن کدهای رمز لورنز که در ماشین رمز جدید آلمانآها موسوم به گهمشریبر(نویسندهٔ پنهان) به کار برده میآشدابداع کرد.
او همچنین گروه فیش(ماهی) را به تامی فلاورز رییس خود معرفی کرد، که زیر نظر ماکس نیومن به دنبال ساخت کامپیوتر کلوسوس، اولین کامپیوتر دیجبتال قابل برنامه ریزی جهان بود. قرار بود این رایانه جایگزین ماشینآهای ساده ترگذشته شود. سرعت عالی این کامپیوتر اجازه میآداد که کدهایی که روزانه تغییر میآکردند را بررسی کند و آنها را هم بشکند.

او از سال 1945 تا 1947 در آزمایشگاه ملی فیزیک کار میآکرد ، و بر روی طراحی یک موتور محاسب خودکار کار میآکرد . وی در 19 فوریه 1946 مقاله ای ارائه کرد که اولین کامپیوتر قابل برنامه ریزی در انگلستان در آن معرفی شده بود . با وجود موفقیت وی در این طرح ، در شروع پروژه تاخیر بوجود آمد و او علاقهٔ خود را برای ادامهٔ کار از دست داد.

تورینگ در اواخر سال 1947 به کمبریج بازگشت. در زمانی که او در کمبریج بود ، طرح سابقش در غیاب او کامل شد و اولین برنامهٔ خود را در 10 می 1950 اجرا کرد. در 1948او با دپارتمان ریاضی و آزمایشگاه محاسبات دانشگاه منچستر همکاری کرد و نرمآافزار یکی از اولین کامپیوترهای جهان منچستر مارک 1را طراحی کرد. بدون شک تورینگ به علت خلاقیت های خود در عرصه رایانه به عنوان یکی از پیشگامان این عرصه شناخته خواهد شد.

[arsalan681]

نخستین رمزشکنآهای دیجیتال از راه رسیدند

نخستین رمزشکنآهای دیجیتال از راه رسیدند
در میان رایانه های دیجیتال که در دهه 30 میلادی طراحی و ساخته شدند،آ نام چند رایانه به طور ویژه قابل ذکر است.

یکی از این رایانه ها، رایانه آلمانی زئوس است که توسط فردی به نام کونراد زئوس ساخته شد.
وی این رایانه را به تنهایی و در انزوای شخصی خود تولید کرد و ساخت. ساخت این رایانه از سال 1936 شروع شد. قابل برنامه ریزی بودن و امکان ذخیره سازی اطلاعات از جمله مزایای مهم این رایانه بود. اگر چه زئوس در اصل مکانیکی بود آاما طراحی و ساخت آن بر مبنای دستاوردهای نوین دیجیتالی صورت گرفته بود
.
این رایانه پس از تکمیل در نهایت در سال 1938 عرضه شد. اما به علت بی دقتی در طراحی هرگز به طور کامل راه اندازی نشد و به عنوان یک محصول قابل اتکا مورد توجه قرار نگرفت. بعدها یک مدل جدید از رایانه زئوس به نام Z3آ طراحی شد که کار ساخت آن در سال 1941 به پایان رسید.
این رایانه مبتنی بر رله های تلفنی بود و عملکرد آن رضایت بخش نبود. Z3 اولین رایانه دیجیتالی همه منظوره و کارکردی بود که با برنامه نویسی کنترل می شد. این رایانه از جهات متعدد شبیه به رایانه های مدرن بود و بسیاری از ویژگی های رایانه های مدرن در آن قابل مشاهده بود. به خصوص که سیستم های باینری اولیه در آن کنار گذاشته شد و از روش های محاسباتی پیشرفته تری بهره گرفته شد.

برای وارد کردن برنامه های مختلف به رایانه Z3آ از فیلم های پانچ شده و سوراخ شده استفاده می شد. این رایانه هم به سبک رایانه های قدیمی فضای زیادی را اشغال می کرد. کارشناسان معتقدند که اولین زبان برنامه نویسی به نام Plankalkül در سال 1945 برای این رایانه طراحی شده است.

در سال 2000 و 5 سال پس از مرگ خالق اصلی رایانه زئوس چند دانشجوی آلمانی تلاش کردند که این زبان برنامه نویسی را احیا کرده و عموم را با کارکرد آن آشنا کنند. به دنبال بمباران گسترده آلمان در جریان جنگ دوم جهانی توسط نیروهای متفقین رایانه ساخت کونراد زئوس دچار آسیب های جدی شد و این امر باعث آسیب های روحی و روانی جدی وی شد.

شکست آلمان و روحیه انزوا طلب زئوس باعث شد تا رایانه ساخت وی به میزان زیادی برای مهندسان آمریکایی و انگلیسی که در سال های بعد بر روی طراحی و ساخت رایانه کار می کردند ناشناخته باقی بماند. البته باید توجه داشت که به علت فعالیت گسترده تجاری و اداری شرکت آی بی ام در آلمان، حداقل مهندسان این شرکت از ماهیت فعالیت های زئوس و رایانه ساخت او مطلع بودند.

Colossus نام رایانه دیگری بود که در دهه 40 میلادی ساخته شد. درایام جنگ دوم جهانی انگلیسی ها در یک پارک علم و فناوری موسوم به Bletchley Park که در 40 مایلی جنوب لندن قرار داشت، به موفقیت هایی در زمینه رمزگشایی از ارتباطات نظامی آلمان ها دست یافتند. دستگاه رمزگذاری اختصاصی آلمان ها که انیگما نام داشت با کمک مجموعه ای از ماشین های الکترومکانیک که bombe نام داشتند،آ مورد حمله قرار گرفت.

Bombe توسط آلن تورینگ و گوردون ولشمن طراحی شده بود. پیش از این دستگاه یک دستگاه رمزشکن دیگر به نام بومبا توسط یک دانشمند لهستانی به نام ماریان رجوسکی در سال 1938 طراحی شده بود. طراحی bombe در سال 1941 به نتیجه نهایی رسید. نبرد الکترونیک آلمانی ها و انگلیسی ها کماکان در طول جنگ دوم جهانی ادامه یافت و آلمانی ها مجموعه تازه ای از سیستم های رمزگذاری ازنوع تله تایپ را ابداع کردند که تفاوت زیادی با انیگما داشت.
آنان امیدوار بودند که با اتخاذ این شیوه اطلاع از اطلاعات رمزگذاری شده آنها برای متفقین ممکن نباشد. این بار انگلیسیآها یک دستگاه رایانه ای به نام Lorenz SZ 40/42 را ابداع کردند که در سطوح بالای ارتش برای شنود و رمزشکنی از سیستم های آلمانی مورد استفاده قرار می گرفت.

این دستگاه به اختصار Tunny نام گرفت. اولین تلاش های موفقیت آمیز برای نفوذ به سیستم های ساخت آلمان با استفاده از این دستگاه در سال 1941 آغاز شد. پرفسور مکس نیومن و همکارانش که از Tunny برای حملات الکترونیک به آلمان ها استفاده می کردند، به شکل گیری مدل اولیه رایانه Colossus کمک شایانی نمودند.
ساخت اولین مدل این رایانه به نام The Mk I Colossus از مارس سال 1943 آغاز شد و سرانجام در دسامبر همان سال به پایان رسید. تامی فلاورز و همکارانش سازندگان اصلی این رایانه بودند. The Mk I Colossus پس از تکمیل در ژانویه سال 1941 به Bletchley Park منتقل شد.

[arsalan681]

رایانهآای 30 تنی که با 6 زن اداره میآشد

رایانهآای 30 تنی که با 6 زن اداره میآشد
در سال 1937 کلود شانون یکی از دانشمندان امریکایی با پی بردن به یک رابطه جدید ریاضی در مدارهای الکترونیک تحولی مهم را در عرصه طراحی رایانه های دیجیتال رقم زد.

وی در پایان نامه مقطع فوق لیسانس خود در دانشگاه MITآ برای اولین بار در طول تاریخ نشان داد که رله های الکترونیک و سوئیچ ها می توانند ترکیب بندی های منطقی خاصی را درک کنند. کشف وی در نهایت منجر به شکل گیری مدارهای سوئیچینگ دیجیتالی شد که تا آن زمان بی سابقه بود. مدارهای دیجیتالی چیزی بود که دنیای رایانه در انتظار اختراع آن بود.
اولین مدار دیجیتالی به نام Model K در دسامبر سال 1937 در آزمایشگاه های بل با موفقیت طراحی و آزمایش شد.

این آزمایشگاه در اواخر سال 1938 مقالهآای تحقیقاتی را در این زمینه منتشر کرد و توضیح داد که مدارهای دیجیتالی چگونه محاسبات پیچیده ریاضی را با استفاده از رایانه ها تسهیل کرده و بر سرعت این کار می افزایند.

این مدارها حتی ارسال فرامین محاسباتی را از راه دور و از طریق خطوط تلفن با استفاده از دستگاه تله تایپ ممکن می کردند. این برای اولین بار در جهان بود که استفاده از یک رایانه و ارسال فرامین به آن از راه دور ممکن می شد.
در سال 1939،آ جان وینسنت اتاناسوف و کلیفورد بری از دانشگاه ایوا موفق به ابداع رایانه ای موسوم به Atanasoff–Berry Computer یا (ABC) شدند. این رایانه اولین رایانه دیجیتالی و الکترونیک جهان بود. برای طراحی این رایانه از بیش از 300 لامپ خلا استفاده شده بود.

اگر چه این رایانه قابل برنامه ریزی نبود، اما اولین رایانه ای بود که در آن از لامپ های الکترونیک استفاده شده بود. جان مشلی که بعدها رایانه انیاک را ابداع کرد در ژوئن سال 1941 رایانه ABCآ را آزمایش کرد. بدون شک این رایانه بر ایده ها و افکار مشلی تاثیر زیادی گذاشت.

در سال 1939 طراحی رایانه دیگری به نام Mark I در آزمایشگاه اندیکات شرکت آی بی ام آغاز شد. این رایانه، یک رایانه همه منظوره الکترومکانیکی بود که با حمایت و سرمایه شرکت آی بی ام طراحی شده بود و پرسنل این شرکت نیز در ساخت آن دست داشتند. البته هدایت و مدیریت کلی پروژه در دست هوارد آیکن ریاضی دان دانشگاه هاروارد بود.

بدون شک ماشین تحلیلی بابیج بر روی طراحی این رایانه تاثیر به سزایی گذاشته بود. این رایانه مجهز به حافظه قابل توجه، سوییچ های متعدد و رله های الکترومغناطیسی بود. برنامه ریزی این رایانه با استفاده از نوارهای کاغذی سوراخ شده یا پانچ شده صورت می گرفت و واحدهای محاسباتی متعدد آن به طور موازی کار می کردند تا سرعت این کار افزایش یابد.

نسخه های بعدی این رایانه شامل سیستم های متعددی برای قرائت نوارهای کاغذی بودند و خود دستگاه بر حسب ضرورت بین سیستم های مختلف قرائت جابجا می شد. Mark I سرانجام به دانشگاه هاروارد منتقل شد و از می سال 1944 مورد استفاده قرار گرفت.

اما شاید مهم ترین رایانه ای که در دهه 40 میلادی طراحی شده باشد انیاک باشد. انیاک که مخفف عبارت (Electronic Numerical Integrator and Computer) بود، اولین رایانه الکترونیک همه منظوره بود که به همه اهداف طراحی خود دست یافت. این رایانه از همه رایانه های مشابه ساخته شده سریع تر بود و برنامه ریزی آن برای انجام محاسبات دشوار و پیچیده ریاضی به سادگی ممکن بود.

به عنوان مثال سرعت محاسبات این رایانه در مقایسه با محصولات مشابه هزار بار سریع تر بود.
انیاک همه چهار عمل اصلی را به سادگی انجام می داد، این در حالی بود که به عنوان مثال Colossus قادر به جمع زدن نبود. انیاک همچنین مجهز به ماژول های جداگانه برای تقسیم،آ ضرب و به توان رساندن بود. ظرفیت حافظه پرسرعت انیاک حدود 80 بایت بود که البته در مقایسه با رایانه های امروزی بسیار محدود و حقیرانه است.

انیاک زیرنظر جان مشلی و پریسپر اکرت در دانشگاه پنسیلوانیا ساخته شد و طراحی و ساخت کامل آن از سال 1943 تا سال 1945 به طول انجامید. انیاک بسیار عظیم الجثه بود و 30 تن وزن داشت. در این رایانه بیش از 18 هزار لامپ خلا به کار رفته بود. یکی از مشکلات مهمی که در انیاک حل شده بود یافتن راهی برای کاهش میزان سوختن لامپ های خلا بود که در رایانه های مشابه یک مشکل دائمی محسوب می شد. انیاک تا سال 1955 به طور مستمر مورد استفاده قرار داشت.
طی سال های بعد انیاک چند بار اصلاح و برنامه ریزی شد. پس از هر بار برنامه ریزی باید تغییراتی در کابل ها و سوییچ های انیاک به وجود می آمد و برنامه نوشته شده باید به صورت مکانیکی به دستگاه اضافه می شد.

بخش اعظم امور برنامه نویسی انیاک توسط شش زن انجام می شد. با اصلاح اساسی انیاک از سال 1948 به بعد برنامه های ذخیره شده بدون دستکاری مکانیکی به انیاک اضافه می شد و نحوه عملکرد این رایانه غول پیکر هر چه بیشتر نظام مند شد.

[arsalan681]

ظهور رایانهآهای نسل اول؛ از آمریکا تا استرالیا

ظهور رایانهآهای نسل اول؛ از آمریکا تا استرالیا
بعد از تجربهآهای سخت ولی گرانبهای دههآهای 30 و 40 میلادی کمآکم زمان آن فرا رسید که رایانه ها با سر و شکلی سازمان یافتهآتر عرضه شوند.

چنین بود که رایانه های نسل اول از راه رسیدند و البته انیاک پیشتاز این حرکت شد. البته پیش از پایان طراحی انیاک توسط اکرت و مشلی، این دو نفر از محدودیت های این غول 30 تنی گاه بودند و لذا شروع به طراحی رایانه ای کردند که بدون دردسر بتوان برنامه های مختلف را روی آن ذخیره کرد.

اولین رایانه ای که با این هدف طراحی شد، EDVAC نام گرفت. فردی به نام جان وون نیومن طراح اصلی این رایانه بود. طراحی EDVAC بسیار مورد توجه و تحسین قرار گرفت. مهم ترین پیشرفتی که با EDVAC به وجود امده بود آن بود که هم برنامه ها و هم دیتا و اطلاعات در حال استفاده بر روی یک حافظه مجزا و واحد قابل ذخیره سازی بودند.

این طراحی که در آن زمان طراحی von Neumann نام گرفت، مبنایی برای طراحی و ساخت رایانه های جایگزین انیاک شد. البته در آن زمان روش های مورد استفاده برای انتقال و ذخیره اطلاعات بسیار ساده و ابتدایی بود و مشکلات فراوانی را به وجود می آورد.

در آن زمان برای ذخیره دائم یا همیشگی اطلاعات، از خطوطی موسوم به خطوطی تاخیری اکوستیک استفاده می شد. روش کار بدین صورت بود که پالس های آکوستیک از طریق یک لوله ارسال می شدند و زمانی که پالس به انتهای لوله می رسید، مدارهای رایانه ای قادر به پی بردن به این مساله بودند که پالس ارسالی کدام عدد را نمایندگی می کند: صفر یا یک. در مرحله بعد دستگاه اسیلاتور یا نوسان ساز پالس مذکور را مجدداً ارسال می کرد.

در برخی دیگر از رایانه ها هم از لوله هایی موسوم به ویلیامز استفاده می شد که از توامندی های لامپ های CRT برای ذخیره سازی و بازیابی اطلاعات استفاده می کردند. فناوری های رایانه ای تا سال 1954 محدود به موارد ذکر شده فوق بود تا آنکه در این سال حافظه دارای هسته مغناطیسی یا magnetic core memory ابداع شد و به سرعت جایگزین دیگر روش های ذخیره سازی اطلاعات گردید.
هر هسته یک حافظه مغناطیسی معادل یک بیت ظرفیت برای ذخیره سازی اطلاعات داشت. این فناوری تا اواسط دهه 70 میلادی برای ذخیره سازی اطلاعات مورد استفاده بود و بعد از آن فناوری های پیشرفته تری جایگزین شد.

همانطور که بیان شد، EDVAC اولین رایانه ای بود که برنامه های مختلف بر روی آن قابل ذخیره سازی بود، اما اولین رایانه ای نبود که قادر به اجرای برنامه های ذخیره شده باشد. اکرت و مشلی کمک به طراحی EDVAC را کنار گذاشتند و لذا ساخت این محصول به سرانجام نرسید و نیمه کاره رها شد.
اولین رایانه از این دست توسط فردریک ویلیامز و تام کیلبورن در سال 1948 در دانشگاه منچستر ساخته شد. این رایانه در واقع محملی برای تست و آزمایش لامپ های خلاء ویلیامز بود. در سال 1949 هم رایانه ای به نام Manchester Mark 1 ساخته شد که در مقایسه با سیستم ها و نمونه های مشابه یک رایانه بسیار پیچیده محسوب می شد.

اما عموم کارشناسان معتقدند رایانه ای که می توان از عنوان اولین رایانه دیجیتال با قابلیت ذخیره اطلاعات برای آن استفاده کرد، EDSAC نام دارد. این رایانه در دانشگاه کمبریج طراحی و ساخته شد. EDSAC قادر به پیگیری و رفع مشکلات اساسی و واقعی کاربران بود. اگر چه بخش عمده ای از امکانات و توانمندی های EDSAC الهام گرفته از انیاک بود، اما در این رایانه به جای استفاده از شیوه پردازش موازی از یک واحد پردازشگر مجزا و مستقل بهره گرفته شده بود. با این کار طراحی EDSAC ساده تر شده بود و از سوی دیگر فشار کمتری هم به دستگاه وارد می شد و ثبات و اتکاپذیری آن افزایش می یافت.

برخی کارشناسان معتقدند که سه رایانه Manchester Mark 1 ، EDSAC ، EDVACمهم ترین رایانه های نسل اول محسوب می شوند که الهام بخش طراحی رایانه های دیگر شدند. رایانه مهم و قابل اعتنای دیگر که باید به آن اشاره کرد، Ferranti Mark 1 نام دارد. این رایانه در فوریه 1951 به طور کامل آماده شد و تحویل دانشگاه منچستر شد. از این رایانه چند نمونه مختلف تولید شد که طی سال های 1951 تا 1957 به خریداران تحویل داده شد.

اما تلاش برای طراحی رایانه تنها محدود به چند کشور در اروپای غربی و آمریکا نبود. روس ها هم که در آن زمان درگیر جنگ سرد با ایالات متحده بودند، اولین رایانه قابل برنامه ریزی خود را زیر نظر سرگی آلکسیویچ لبدوف از موسسه فناوری برق کیف که در اوکراین امروزی واقع بود طراحی و تولید کردند.

MESM که به روسی مخفف عبارت ماشین محاسب الکترونیک کوچک بود از سال 1950 به کار گرفته شد. در این رایانه از 6000 لامپ خلاء که 25 کیلووات انرژی مصرف می کردند استفاده شده بود. این رایانه می توانست در هر ثانیه تا 3000 محاسبه ریاضی را انجام دهد. در استرالیا هم رایانه ای به نام CSIRAC ساخته شد که از سال 1949 به کار گرفته شد. CSIRAC قدیمی ترین رایانه ای است که هنوز نمونه کاملی از آن وجود دارد و اولین بار برای نواختن موسیقی دیجیتال به کار گرفته شد.

[arsalan681]

کامپیوترها زبان باز میآکنند

کامپیوترها زبان باز میآکنند
بعد از طراحی نسل اول رایانه ها، کم کم زمینه برای تجاری سازی آنها و فروش این محصولات در مقیاس وسیع فراهم شد.

اولین رایانه تجاری Ferranti Mark 1 بود که در فوریه سال 1951 در اختیار دانشگاه منچستر قرار گرفت. طراحی این رایانه مبتنی بر Manchester Mark 1 بود. اما تغییراتی نیز در آن صورت گرفته بود که از جمله مهم ترین آنها می توان به بهبود کیفیت حافظه دستگاه، افزودن حافظه جانبی،آ تسریع پردازش اطلاعات و امکان دریافت دستورات اضافی به طور همزمان اشاره کرد.

انجام هر محاسبه ریاضی توسط این رایانه 1.2 میلی ثانیه به طول می انجامید و در صورتی که چند دستور به طور همزمان به این رایانه داده می شد تکمیل آنها 2.16 میلی ثانیه طول می کشید. در این رایانه از 4050 لامپ خلا استفاده شده بود که حدود نصف تعداد این لامپ ها در رایانه های مشابه بود.

نمونه مشابهی از این دستگاه هم ساخته شد که Mark 1 Star نامگذاری شد و توسط دانشگاه تورنتو خریداری گردید. از این دستگاه 7 نمونه دیگر هم تولید شد و بین سال های 1953 تا 1957 در اختیار مشتریان مختلف و علاقهآمندان قرار گرفت که یکی از آنها آزمایشگاه های شل در شهر آمستردام بود.
در اکتبر سال 1947،آ رئیس یک شرکت انگلیسی به نام J. Lyons & Companyآ که در زمینه ارائه خدمات توزیع و فروش خواربار فعال بود، علاقه خود به استفاده از تکنیک های مدیریتی نوین در ادارات را با خرید رایانه های تجاری نشان داد.

وی رایانه ای به نام LEO I را در ادارات تحت نظر خود نصب کرد و استفاده از آن را از آوریل سال 1951 آغاز کرد. در 17 نوامبر سال 1951،آ شرکت J. Lyons به صورت هفتگی از این رایانه برای مدیریت امور تجاری خود استفاده می کرد. این اولین بار بود که یک شرکت تجاری در کل جهان از رایانه برای ذخیره سازی اطلاعات شغلی و کاریش بهره می برد.

در إ¾ژوئن سال 1951 ، یارانه UNIVAC I که نام آن مخفف عبارت (Universal Automatic Computer) بود، در اختیار اداره مرکزی سرشماری آمریکا قرار گرفت. شرکت Remington Rand که سازنده این رایانه ها بود 46 نمونه از این دستگاه ها را هر یک به قیمت یک میلیون دلار به موسسات و شرکت های مختلف فروخت. بد نیست بدانید که یک میلیون دلار سال 1951 معادل 8.38 میلیون دلار در سال 2010 است.
UNIVAC اولین رایانه ای بود که به تولید انبوه رسید و دهها نمونه از ان طراحی و روانه بازار شد. در این رایانه از 5200 لامپ خلا استفاده شد که در مجموع 125 کیلووات انرژی مصرف می کردند. حافظه اولیه و اصلی این دستگاه قادر به ذخیره سازی 72 بیت اطلاعات بود که در مجموع در آن زمان رقم قابل ملاحظه ای به حساب می آمد.

یکی از ویژگی های اصلی UNIVAC نوار مغناطیسی فلزی جدید آن بود که سرعت بیشتری نسبت به نمونه های قبلی داشت. این سیستم مغناطیسی تا مدت ها در بسیاری از رایانه ها مورد استفاده قرار می گرفت.

در سال 1952 شرکت آی بی ام هم به طور جدی پا به عرصه طراحی رایانه گذاشت و دستگاه پردازش IBM 701 Electronic Data را به عموم معرفی کرد. این اولین رایانه ساخت این شرکت از سری 700/7000 بود و اولین رایانه mainframe آی بی ام هم محسوب می شد.
رایانه تجاری بعدی آی بی ام به نام IBM 704 در سال 1954 معرفی شد. در این محصول از یک حافظه هسته ای مغناطیسی استفاده شده بود که بعدها به یکی از اجزای استاندارد رایانه های تجاری غول پیکر دهه های 50 و 60 میلادی مبدل شد.

در همین دوره بود که اولین زبان برنامه نویسی همه منظوره پیشرفته برای رایانه ها به نام فرترن یا Fortran هم توسط آی بی ام ابداع شد و در سال های 1955 و 1956 در IBM 704 به کار گرفته شد. بعد از مدتی گروهی از کارمندان این شرکت به طور داوطلبانه نرم افزارها و برنامه های فرترن را برای استفاده بر روی رایانه IBM 701 به روز کردند.

[arsalan681]

10 هزار دلار برای ذخیره یک مگابایت اطلاعات

10 هزار دلار برای ذخیره یک مگابایت اطلاعات
طی دهه 50 میلادی تلاش برای ساخت رایانه های کوچک تر و سبک تر با کارآیی بیشتر کماکان ادامه داشت که نتیجه آن ساخت محصولاتی مدرن تر بود.

از جمله شرکت هایی که در این زمینه بسیار فعال بود،آ آی بی ام بود که در سال 1954 رایانه ای به نام IBM 650 را طراحی و عرضه کرد. این محصول بیش از 900 کیلوگرم وزن داشت، اما نسبت به محصولات مشابه کم وزن تر و بهتر بود. البته باید توجه داشت که تجهیزات طراحی شده برای تامین برق این رایانه در صورت اتصال به این رایانه وزن آن را به بیش از 1350 کیلوگرم می رساندند. این رایانه همراه با منبع تغذیه اش در فضایی به ابعاد 1.5 در 0.9 در 1.8 متر نگهداری می شدند.

هزینه ساخت این رایانه 500 هزار دلار در سال 1954 بود که در سال 2009 معادل 4.05 میلیون دلار است. جالب آنکه هزینه نگهداری این رایانه در هر ماه 3500 دلار بود که امروزه معادل 30 هزار دلار در ماه است. می توان تصور کرد که تحمیل چنین هزینه های کمرشکنی تا چه حد باعث کندی پیشرفت رایانه ها می شد، هر چند علاقه به پیشبرد علوم مرتبط موجب شده بود تا دولت های اروپایی و آمریکایی از صرف بودجه در این زمینه غفلت نکنند.

حافظه این رایانه قادر به ذخیره سازی 2000 کلمه 10 رقمی بود که بعدها به 4000 کلمه افزایش یافت. محدودیت هایی از این دست تا سالها برنامه نویسی برای رایانه ها را دچار مشکل کرد. زیرا دستورات برنامه ای برای گنجانده شدن در حافظه رایانه باید بسیار کوتاه می شدند و این مساله دست و پای برنامه نویسان را به میزان زیادی می بست.

طی چند سال بعد تلاش شد تا با ایجاد تغییر در طراحی سخت افزاری رایانه ها این مشکل تا حدی برطرف شود و البته یک زبان برنامه نویسی جدید موسوم به SOAP که مخفف Symbolic Optimal Assembly Program بود، به وجود امد تا آدرس دهی دستورات برنامه نویسی به طور بهینه انجام شود. تغییرات در معماری این رایانه ها تاخیر در اجرای دستورات برنامه نویسی را هم به میزان چشمگیری کاهش داده بود.

در سال 1955،آ ماریوس ویلکس ریزبرنامه نویسی یا microprogramming را ابداع کرد. این روش تعریف دستورات برنامه نویسی را در قالب برنامه های درونی شده برای رایانه ها ممکن می کرد. البته این کار در حال حاضر در قالب میان افزارها یا firmware ها و همین طور میکروکدها انجام می شود.
ریزبرنامه نویسی از روش های محبوب مورد استفاده در CPU ها بوده و بعدها در بسیاری از رایانه های قدرتمند مانند رایانه های سری 360 شرکت IBM و همین طور در رایانه Manchester Atlas مورد استفاده قرار گرفت.

شرکت آی بی ام در ادامه اولین سیستم دیسک مغناطیسی خود را به نام RAMAC در سال 1956 معرفی کرد. این کلمه مخفف عبارت Random Access Method of Accounting and Control بود. در این سیستم از دیسک های فلزی 24 اینچی یا 610 میلیمتری استفاده شده بود که هر طرف آن دارای 100 تراک بود. این دیسک های مغناطیسی قادر به ذخیره سازی 5 مگابایت اطلاعات بودند که در آن زمان انقلابی در صنعت رایانه محصوب می شد. هزینه ذخیره این حجم از اطلاعات در هر یک از این دیسک های مغناطیسی به ازای هر مگابایت 10 هزار دلار بود که معادل 80 هزار دلار در سال 2010 است.

از اواخر دهه 50 میلادی عصر رایانه های نسل اول آرام آرام به پایان رسید و رایانه های نسل دوم از راه رسیدند. بدون شک اختراع ترانزیستور مهم ترین عامل تمایز رایانه های نسل اول و دوم محسوب می شود. ترانزیستورها به سرعت در رایانه ها به کار گرفته شدند و این محصولات را از اساس متحول کردند.
ترانزیستورهای دو قطبی در سال 1947 اختراع شدند. اما تکامل آنها چند سالی به طول انجامید. از سال 1955 به بعد ترانزیستورها جایگزین لامپ های خلأی شدند که در طراحی رایانه ها به عنوان اصلی ترین جز آنها به کار می رفتند.

ترانزیستورهای اولیه با استفاده از یک عنصر شبه فلزی به نام ژرمانیوم طراحی و ساخته می شدند و از نوع point-contact یا ترانزیستور با اتصال نقطه ای بودند. این ترانزیستورها با در کنار هم قرار گرفتن دو اتصال پوشیده از طلا آو یک قطعه ژرمانیوم، که خود روی پایهآای فلزی قرار داشت، ساخته می آشد. البته بعد از مدتی شاکلی یکی از طراحان اصلی ترانزیستور،آطرح جایگزین دیگری را برای طراحی ترانزیستورها آماده کرد که ترانزیستورهای دوقطبی پیوندی (Bipolar Junction) نامیده میآشدند.

او اختراع خود را در ژانویه 1948ساخته و مورد آزمایش قرار داده بود که نتیجه کار موفقیتآآمیز از آب درآمد. مزیت اختراع شاکلی طراحی کمآ حجم آتر و نیز تولید ساده آتر در مقایسه با ترانزیستورهای حجیم آتر Point Contact بود. به همین دلیل طرح وی اساس کار تولید ترانزیستورهای تجاری در سالآهای بعد قرار گرفت.

شرکت بل در سال 1952 توانست ترانزیستورهای دوقطبی پیوندی را به تولید انبوه برساند و پس از آن مجوز استفاده از آن را به دیگر شرکتآها نیز اعطا کرد. دو سال بعد بل به منظور بهبود عملکرد این ترانزیستورها سیلیکون را جایگزین ژرمانیوم کرد.استفاده از این نوع ترانزیستورها تا زمان عمومیت یافتن نیمه آرساناهای CMOS در اواخر دهه 1960 ادامه داشت.

ترانزیستورهای Point Contact اگر چه کمتر از لامپ های خلا قابل اتکا بودند، اما استفاده از آنها مصرف انرژی را به میزان چشمگیری کاهش می داد. اولین رایانه مجهز به ترانزیستور در دانشگاه منچستر ساخته شده و در سال 1953 مورد استفاده قرار گرفت. نسخه دوم این رایانه هم در آوریل سال 1955 تکمیل شد. این دستگاه مجهز به 200 ترانزیستور و 1300 دیود بود و 150 وات انرژی مصرف می کرد که نسبت به نمونه های مشابه تا 100 برابر کمتر بود.

همانطور که گفتیم برخی نوسانات و اختلالات در عملکرد رایانه های ترانزیستوری وجود داشت که سرانجام با جایگزینی ترانزیستورهای دوقطبی پیوندی به میزان چشمگیری کاهش یافت.

[arsalan681]

سلام فلاپی دیسک

سلام فلاپی دیسک
با اختراع ترانزیستور دنیای رایانه گام بلندی رو به جلو برداشت که تا قبل از آن لامپ های خلأ مورد استفاده در رایانه ها مشکلات زیادی به وجود می آوردند.

ترانزیستورها کوچک تر بوده و انرژی بسیار کمتری در مقایسه با لامپ های خلا مصرف می کنند. در نتیجه گرمای کمتری هم تولید می کنند و این امر عمر رایانه را افزایش می دهد.

طی سالهای بعد ترانزیستورهای سیلیکونی هم ابداع شدند که بسیار بهتر از لامپ های خلأ بوده و عمر طولانی داشتند، به گونه ای که تا زمانی که رایانه قابل استفاده بود، این ترانزیستورها هم بدون مشکل به کار خود ادامه می دادند. رایانه های ترانزیستوری دارای دهها هزار مدار منطقی باینری بودند که در فضایی نسبتاً کوچک نصب شده و قابل استفاده بودند، در نتیجه حجم رایانه ها که زمانی چندین اتاق را اشغال می کردند کوچک تر شده و هزینه ساخت آنها هم به میزان چشمگیری کاهش یافت.

مزیت دیگر استفاده از این ترانزیستورها کاهش هزینه های عملیاتی بود. لامپ های خلا هزینه اداره رایانه ها و انجام هر عملیات توسط رایانه ها را به شدت افزایش می دادند، زیرا بعد از مدت کوتاهی باید تعویض می شدند، اما ترانزیستورها چنین مشکلی نداشتند.

در مجموع رایانه های نسل دوم متشکل از تعداد زیادی مدارهای چاپ شده بودند. شرکت آی بی ام در آن سالها در زمینه ساخت رایانه پیشتاز بود و دهها رایانه را به فروش رساند و سود قابل توجهی کسب کرد.
IBM 1401 جز موفق ترین رایانه های نسل دوم شرکت آی بی ام بود که به سرعت محبوب شد و یک سوم بازار جهانی را در اختیار گرفت. بین سال های 1960 تا 1964 بیش از صدهزار رایانه 1401 آی بی ام به فروش رفت.

استفاده از قطعات الکترونیک ترانزیستوری نه تنها باعث بهبود کیفیت و عملکرد CPU ها (واحد پردازنده مرکزی) شد، بلکه کیفیت عملکرد قطعات و ابزار جانبی رایانه ها را هم بهتر کرد. IBM 350 RAMAC یکی دیگر از رایانه های ساخت آی بی ام بود که در سال 1956 طراحی شد و اولین رایانه جهان بود که همراه با درایو دارای دیسکت عرضه می شد.

این رایانه ها همچنین قادر به ذخیره سازی دهها میلیون عدد و حروف بودند. سخت افزارهای ذخیره سازی اطلاعات در این رایانه ها به راحتی به CPU ها متصل شده و اطلاعات به سرعت بین این دو منتقل می شد. به مرور زمان ابعاد سخت افزارهای رایانه های ساخت آی بی ام کوچک تر و کوچک تر می شد و سرعت و ظرفیت ذخیره سازی آنها هم افزایش می یافت. کاهش قیمت رایانه ها هم باعث افزایش استفاده عمومی از آنها شده بود که نتیجه آن آشنا شدن عده بیشتری از مردم با این دستاورد نوین دنیای فناوری بود.

بسیاری از رایانه های نسل دوم و CPU های آنان به گونه ای طراحی شدند که قابلیت تماس و برقراری ارتباط با هم از راه دور را داشته باشند. افزوده شدن ترمینال های تماس راه دور یا remote terminal که ماهیتی شبیه ماشین های تله تایپ داشتند باعث شد تا رایانه ها بتوانند از راه دور با هم در تماس باشند. با پیشرفت نسل به نسل ترمینال های رایانه ای سرعت آنها هم افزایش یافت و کار به جایی رسید که دو رایانه با فاصله چند صدکیلومتری می توانستند اطلاعاتی را با یکدیگر رد وبدل کنند.

با پیشرفت این ترمینال ها و اختراع پروتکل های مورد نیاز زمینه برای شکل گیری شبکه های رایانه ای و در نهایت شبکه اینترنت فراهم شد و در نهایت از اوایل دهه 70 میلادی شبکه نظامی آرپانت به عنوان نسل اول شبکه های امروزی رایانه ای به وجود آمد. از ابتدای دهه 60 به بعد نسل سوم رایانه ها پا به عرصه وجود گذاشتند که تحولات آنها بسیار سریع تر از دیگر رایانه ها به وجود آمد.

[arsalan681]

خداحافظ ترانزیستور

خداحافظ ترانزیستور
از اوایل دهه 60 میلادی بدین سو نسل سوم رایانه ها از راه رسیدند.

مهم ترین مشخصه رایانه های این نسل گذار از لامپ های خلا به سوی ترانزیستورها و در ادامه مدارهای مجتمع یا آی سی است.
تا سال 1959، ترازیستورها به طور پراکنده در رایانه ها مورد استفاده قرار می گرفتند ولی از آغاز دهه 60 استفاده از آنها به میزان چشمگیری افزایش یافت و اعتماد به آنها بیشتر و بیشتر شد. در نتیجه رایانه هایی که با لامپ های خلا ساخته می شدند روز به روز غیررقابتی تر شدند و به تدریج از دور خارج گردیدند.

از سوی دیگر حافظه های مورد استفاده در رایانه ها هم هر روز تغییر می کردند و حافظه های دارای هسته مغناطیسی جای خود را به حافظه های ساخته شده از نیمه هادی ها می دادند. در نتیجه ابعاد و هزینه ساخت این حافظه ها به میزان چشمگیری کاهش یافت و در مصرف برق رایانه ها صرفه جویی قال توجهی صورت گرفت.

در نهایت و با گذشت دو دهه هزینه ساخت مدارهای مجتمع تا بدان حد کاهش یافت که طراحی رایانه هایی برای استفاده در منازل هم ممکن شد و سرانجام رایانه های شخصی و خانگی هم پا به عرصه وجود گذاشتند.
استفاده از رایانه ها همزمان با عرضه رایانه های نسل سوم به طور قابل توجهی افزایش یافت. ریزتراشه ها یا مدارهای مجتمع که توسط جک کلر کیبلی اختراع شدند نقش مهمی در این زمینه ایفا کردند. استفاده از ریزتراشه ها در رایانه ها از سال 1965 شروع شد.

شرکت آی بی ام در رایانه سیستم 360 خود از مدارهای مجتمع هایبرید یا دارای کارکرد دوگانه استفاده کرد. در این رایانه ها در کنار سیستم ها یا وسایل جامد موسوم به solid-state از سیم های مجزایی نیز به صورت فرعی استفاده شده بود.

اولین آی سی در سال 1958 پا به عرصه وجود گذاشت. اما تکمیل آی سی ها و استفاده از آنها در رایانه ها تا سال 1963 به طول انجامید. سازمان فضایی ناسا از جمله اولین موسساتی بود که در رایانه هدایت کننده فضاپیمای پولو از آی سی استفاده کرد. همچنین ارتش آمریکا هم برای هدایت موشک های بالستیک بین قاره ای خود موسوم به LGM-30 از آی سی استفاده کرد.

در سال 1971 ابررایانه Illiac IV پا به عرصه وجود گذاشت که در آن زمان سریع ترین رایانه کل جهان محسوب می شد. در این ابررایانه از 64 پردازنده اطلاعات که به صورت موازی عمل می کردند استفاده شده بود.
از ابتدای دهه 70 میلادی اندک اندک رایانه های mainframe هم از راه رسیدند. System/360 ازجمله مشهورترین این رایانه ها بود که از ظرفیت زیادی برای ذخیره سازی اطلاعات و قدرت مناسبی برای پردازش اطلاعات برخوردار بود. آی سی ها زمینه را برای طراحی و توسعه رایانه های کوچک تر هم فراهم کردند. مینی کامپیوترها یا رایانه های کوچک که در دهه های 60 و 70 از راه رسیدند از جمله دستاوردهای مهم ابداع آی سی و ترانزیستور بودند.

با معرفی این رایانه ها عده بیشتری از مردم با قدرت و توان رایانه ها آشنا شدند. رایانه های کوچک نه تنها از نظر ابعاد کوچک و مناسب بودند، بلکه قادر به استفاده از حوزه های گوناگون صنعت، خدمات و تجارت بودند و باعث شدند آرام آرام استفاده از رایانه ها در موسسات دولتی و عمومی هم باب شود.
در این سال ها آی بی ام رایانه PDP و VAX را عرضه کرد که بسیار مشهور شدند. دومین شرکتی که در این حوزه فعال شد، Digital Equipment Corporation نام داشت که از سخت افزارهای کوچک تر و مطمئن تری استفاده می کرد. به تدریج بر روی این رایانه ها سیستم عامل یونیکس نصب شد و استفاده از رایانه ها باز هم بیشتر شد.

به تدریج آی سی ها باز هم پیشرفته تر و قدرتمندتر شدند و در نهایت پردازشگر های بسیار کوچکی از راه رسیدند که حتی برای هدایت جنگنده های جت هم مورد استفاده قرار می گرفتند. پردازنده های یاد شده توسط استیو گلر، ری هالت و گروهی متشکل از محققان موسسات Garrett AiResearch و American Microsystems طراحی شدند.