اطلاعیه

Collapse
No announcement yet.

Zaslon - MIG-31 INTERCEPTOR Radar

Collapse
X
 
  • فیلتر
  • زمان
  • Show
Clear All
new posts

    Zaslon - MIG-31 INTERCEPTOR Radar

    رادار Zaslon

    رادار زسلان zaslon روسیه یک رادار هوابرد چند حالته است که قابلیت عمل در هر گونه شرایط آب و هوایی را دارد.این رادار مابین سالهای 1975 تا 1980 توسط Tikhomirov Scientific Research Institute با عنوان قسمتی از سیستم کنترل آتش از جنگنده رهگیر مافوق صوت میگ -31 , توسعه داده شد. کد نامی را که ناتو برای این رادار انتخاب کرده است Flash Dance است.SBI-16,RP-31,N007 و نیز S-800 اسمامی وابسته به این رادار هستند.

    رادار زسلان zaslon یک رادار پالس داپلر با آنتن PESA ( آرایه ایی با پویش الکترونیک غیر فعال) و پردازش دیجیتال سیگنال است.رادار استفاده شده توسط زسلان واقعا" یک سیستم چند کانال می باشد که شامل 2 آرایه ی کنترل شده ی الکترونیکی مجزا است. یک رادار باند X با 1700 عنصر انتشاری و یک فرستنده ی باند L با 64 عنصر انتشاری با هم به سمت یک آنتن منفرد می رسند.

    آنتن قطری به اندازه ی 1.1 متر دارد و در موقعیتی نصب شده است که بخش - 70 تا +70 درجه ی آزیموت ( گردش به چپ و راست) و -60 تا +70 درجه ی الویشن ( بالا و پایین) را اسکن می کند.

    مولفه های باند X رادار , تعویض کننده های فاز فریت دوجانبه را استفاده می کند که به رادار اجازه می دهد پرتو افکنی ها در حدود 1.2 میلی ثانیه وضعیت بگیرند.این کارایی یکی از مزیت های بزرگ از رادارهای آرایه فاز شده در مقایسه با آرایه های اسکن کننده ی مکانیکی است که نسل قبل داشتند و برای اجرای مشخصه ی یکسان ( نسبت به نسل جدید) به عنوان یک آرایه ی فاز شده ثانیه ها زمان می بردند.

    کارایی کشف رادار زسلان بر علیه هدفی با سطح مقطع راداری 19 مترمربع برابر با 200 کیلومتر اظهار شده است.رادار می تواند بیش از 10 هدف را همزمان رهگیری کند و با 4 تای آنها در یک زمان با موشک های هدایت شونده ی رادار نظیر R-33 و موشک های IR مانند R-40 یا R-60 در گیر شود.
    رادار یک نقطه ی تحول در تاریخ هوانوردی بود زیرا اولین رادار PESA یی بود که بر روی یک جت جنگنده نصب می شد. پیشتر رادارهای PESA فقط در سیستم های زمین پایه بنیاد شده بودند.
    رادار زسلان در نمایشگاه هوایی پاریس در سال 1991 به طور آشکارا به همراه شریکش , جنگنده ی میگ-31 در برابر عموم پرده برداری شد.روس های حتی اجازه ی برداشتن پوشش پلاستیکی آنتن رادار هواپیما را جهت دیدن آنتن انقلابی زسلان را داده بودند.
    از این گذشته در پاریس یک فروند جنگنده ی Night hawk F-117 امریکایی حضور داشت ( که انقلابی برای استفاده در تکنولوژی استیلث بود) که روس ها اضهار داشتندبرای فهمیدن اینکه آیا زسلان می تواند اف-117 را کشف کند باید با میگ-31 در هوا پرواز کرد.
    متاسفانه تا به حال رقابت این چنینی انجام نشده اما کارشناسان روسی مطمن بودند که زسلان توانایی کشف F-117 را در حین پرواز دارد.
    توسعه ی مدنیزه شده ی میگ -31 M در سال 1981 و همچنین بعدا" جنگنده ی رهگیر میگ-31 BM منجر به ساخت بهبود داده شده ی رادار کنترل آتش زسلان M شد.
    زسلان M با رادار اصلی متفاوت است در مرحله اول رادار یک آنتن بزرگتر داشت که مشخصه های قطر به 1.4 متر و برد کشف به 300 تا 400 کیلومتر افزایش داده شده بود.

    زسلان N007 اولین رادار آرایه فازی شده برای ورود به خدمت هواپیماهای جنگنده بود.در سال 1968 , Phazotron موظف به توسعه ی رادار برای میگ-31 آینده شد.مهندسان دو مجموعه ی تولید را با نام های Gorza و Vikher آماده کردند که هر دو بر تکنولوژی سری های sapfir پایه گذاری شده بودند.
    نمونه ی نهایی smarch-100 نامگذاری شد اما با عدم تقاضا مواجه شد و شکست خورد.در نتیجه در سال 1971 فازوترون به شریک کنسرسیومیش NIIP دستور پذیرش کلیه مستندات را داد,نتیجه رادار زسلان بود.

    کار بسیار سختی بود چون یکی از نیازمندی های اصلی , در گیری با موشک های کروز بود و فازوترون با تجربه برای حل مشکل علیه کشف اشیای کوچک و صداهای ناهنجار زمینی و رهگیری همزمان اهداف چندگانه شکست خورده بود!
    سرانجام تمام مشکلات با انبوه کمک از طرف NPO Istok و Lenintz حل شد. این گروه ها به ترتیب به طرح آرایه فازی شده و ساخت آن کمک کرده بودند و سرانجام در دسامبر 1981 به خدمت رسید.

    زســــــــــــلان دوبرابر رادار هواپیمای امریکایی اف-14 یعنی AWG-9 وزن داشت.تیم NIIP بر این عقیده بود که برتری های یک رادار آرایه فازی شده در دوره های پویش آنی نزدیک و قابلیت درگیری اهداف چند گانه است. چون یک آنتن پویش کننده ی مکانیکی 12 تا 14 ثانیه زمان برای یک اسکن کامل صرف می کند.
    تست های اولیه ی از رادار در 1973 هدایت شدند و در 1976 اولین تست هوایی بر روی یک هواپیما انجام شد. در 15 فوریه 1978 در یک ماموریت 10 هدف کشف و رهگیری شدند و آن اولین اجرا در آن زمان بود.در 1982 جنگنده ی میگ-31 رادار زســــــــــلان را حمل کرد و در 1983 کاملا" عملیاتی شد. وزن آنتن رادار 300 کیلوگرم بود و وزن کل رادار 1000 کیلوگرم بود.

    زســـــــــــــلان یک کامپیوتر Argon-15A را به کار می برد که اولین کامپیوتر دیجیتالی بود که در روسیه طراحی می شد. زسلان در محدوده ی باند فرکانسی 9 تا 9.5 گیگا هرتز عمل می کند. زسلان توانایی رهگیری و درگیری با اهداف پایین تر از 25 متر را دارد اهدافی مانند موشک های کروز!
    ماکزیمم برد سرچ ممکن برای یک هدف هوایی بزرگ 300 کیلومتر بود.



    مشخصات رادار Zaslon :

    برد اسکن برای بمب افکن: 180 تا 200 کیلومتر و
    برد رهگیری: 120 تا 150 کیلومتر
    برد اسکن برای جنگنده ها: 120 کیلومتر
    برد رهگیری: 90 کیلومتر
    برد کشف اهداف هوایی با سطح مقطع راداری 0.3 متر مربع : 65 کیلومتر
    فرکانس عملکرد: باند X و باند L
    زوایای اسکن: +-70 azimuth, +70/-60 elevation
    توان متوسط فرستنده: 2.5 کیلو وات
    مشخصه ی :MTBF
    55 ساعت
    وزن رادار: 1000 کیلو گرم

    منبع : سنترال کلابز
    http://www.eca.ir/forum2/index.php?topic=41852.0
    http://www.eca.ir/forum2/index.php?topic=52915.0
    http://www.eca.ir/forum2/index.php?topic=43336.0
    http://www.eca.ir/forum2/index.php?topic=37862.0
    http://www.eca.ir/forum2/index.php?topic=43699.0

    #2
    پاسخ : Zaslon - MIG-31 INTERCEPTOR Radar


    رادار کاستا CASTA-2E2

    رادارهای پیشرفته کاستا و NEBO پرداختند، سامانه های راداری ویژه ای که جزء پیشرفته ترین های زمان به حساب می آیند، کاستا یک رادار بسیار پرقدرت است که به سادگی می تواند به شناسایی اهداف پنهان کار بپردازد، این رادار همچنین قادر به شناسایی اهداف پنهان کار بپردازد، این رادار همچنین قادر به شناسایی اهداف در ارتفاع پایین نیز هست، در عین حال نمایش هردومدل 2KE و 2KE2 در روز رژه، خرید این رادار تایید می کرد.

    [img]http://sitelife.aviationweek.com/ver1.0/Content/images/store/5/4/150da0bb-0385-474b-
    841b-6ae22b4b4ce9.Large.jpg[/img]

    حرکت گردان های راداری NEBO نیز از چشم تحلیل گران دور نماند، این رادار می تواند یک هواپیمای معمولی را حتی اگر در حال پرواز در ارتفاع 1000 کیلومتری هم باشد در فاصله 340 کیلومتری شناسایی کند، هرچند قدرت آن به قدری بالاست که یک هواپیمایی پنهانکار را نیز از فاصله 100 کیلومتری به خوبی شناسایی می کند.
    ولی این اتمام ماجرا نبود و کمی بعد نوبت به رادار GAMMA رسید، یک رادار آرایه فازی بسیار پرقدرت که بی شک می توان آن را بزرگترین خطر برای هر پرنده پنهانکاری به حساب آورد. زیرا قدرت آن به قدری بالاست که می تواند هدفی به اندازه توپ تنیس را به سادگی در فاصله 250 کیلومتری کشف نماید! و این یعنی توان کشف اهداف پنهانکار در دایره ای به شعاع تقریبی 400 کیلومتر! هرچند تاکنون هیچ خبر رسمی در مورد مسلح گشتن پدافند پرتوان کشورمان به GAMMA اعلام نشده است.


    با توجه به سرزبان افتادن نام S-300 تصمیم گرفتیم به بررسی سامانه پدافند موشکی S-300 بپردازیم تا خوانندگان Mcity نیز درک بهتری از این سامانه داشته باشند. سامانه های S-300 را می توان نماد پدافند شرق دانست. این سامانه پیشرفته قادر است به سادگی با انواع اهداف اهوایی درگیر شده و با توجه به قدرت بالا و سرعت حیرت آور خود آنها را نابود سازد. دیگر ویژگی مهم S-300 تحرک فوق العاده آن است، به گونه ای که تمام سامانه های مورد استفاده از آن به صورت متحرک طراحی گشته اند، این سامانه پدافندی به دلیل برخورداری از رادار و سیستم کنترل و فرماندهی مستقل خود به سادگی می تواند به تنهایی به کاوش و نابودسازی اهداف مورد نظر اقدام نماید، هرچند به خوبی می تواند درشبکه پدافندی نیز یکپارچه گردد و پدافندی S-300 می تواند در حداکثر 5 دقیقه عملیاتی گردد!


    هنوز هیچ کس جنگ اول خلیج فارس و کابوس اسکادهای عراق را فراموش نکرده است. به راستی چرا متحدین با صدها هواپیما و چندین ماهواره خود نمی توانستند از شلیک این موشک های جلوگیری کنند؟ جواب بسیار ساده است چون موشک های بالستیک اسکاد روی خودروهای متحرک قرار داشتند و هیچ کس از محل دقیق آنها خبر نداشت، همان مصیبتی که در نبرد 33 روزه نیز گریبان رژیم اشغالگر قدس را گرفت!


    پدافند هوایی S-300 نیز با برخورداری از توان تحرک بالای خود می تواند به سرعت به محل جدیدی منتقل گردد و به دلیل امکان قرارگیری واحدهای آن در فواصل زیاد، قادر است به خوبی در منطقه پخش و با اجرای استتار مناسب از دید هر ماهواره و هواپیمایی نیز دور بماند.

    S-300 مانند یک گرگ در کمین هدف خود می نشیند تا دشمن از همه جا بی خبر پای در دام بگذارد ودر لحظه مناسب با رعایت اصل غافلگیری هواگرد مهاجم را ساقط نماید.


    رای اولین بار در سال 1979 بود که اولین عضو خانواده S-300 یعنی گونه P به خدمت نیروهای پدافند هوایی ارتش وارد شد و از همان زمان عملا تبدیل به یک کابوس واقعی برای رقیبان غربی خود گشت. توانایی نبرد به صورت مستقل، برد چشمگیر موشک ها، پایداری بالای سامانه در نبردهای الکترونیکی، همه و همه آن را تبدیل به یک ایده آل کرده بود.

    ُS-300P

    کاربرد اصلی S-300 دفاع از موسسات صنعتی، نهادهای دولتی، پایگاه های نظامی و مقرهای فرماندهی در برابر حملات هوایی و فضایی دشمن است، در حالی که نمونه جدید آن حتی قادر به درگیری با اهداف بالستیک نیز هستند، عملکردی که با توجه به توان هدف قراردادن هم زمان 12 هدف توسط یک سامانه S-300 عملا آن را به یک سیستم کارای دفاع ضد موشکی نیز تبدیل می کند.

    S-300 PMU-2

    این گونه نیز مانند تمامی اعضای خانواده S-300 از سه خودروی فرماندهی و کنترل، رادار و پرتاب گر تشکیل شده است. این سامانه در سال 1997 به خدمت وارد شد و با دارا بودن رادارهای ارتفاع بالا و پایین و نیز توانایی استفاده از انواع گسترده ای از موشک ها می تواند به سادگی با موشک های بالستیک کوتاه برد درگیر شود، گفته می شود این سامانه می تواند حتی با موشک های بالستیک میان برد نیز درگیر شود! برد این سامانه 195 کیلومتر اعلام گشته که با توجه به نوع موشک این دامنه می تواند افزایش یا کاهش نیز پیدا کند.

    شاید مهم ترین برتری PMU-2 توانایی بالای آن در محیط های آلوده جنگ الکترونیک باشد هرچند رادار 64N6E2 نیز برای آن برتری روشنی را به بار می آورد.

    ضد هوایی S-300 تا به حال در شرایط جنگی واقعی به کار گرفته نشده ولی با توجه به ویژگی های آن و نیز نتایج آزمایش های روس ها بی شک سامانه ای پرقدرت است.

    سامانه های مختلف S-300 به صورت گسترده ای در مشرق زمین کاربد دارند به صورتی که واحد اصلی در دفاع استراتژیک کشورهای مشترک المنافع به حساب می آیند و هند، ونزوئلا و ویتنام نیز از این سامانه بهره مند هستند.

    نکته جالب، خرید یک سامانه S-300v توسط ایالات متحده از اسلواکی است که به نظر می رسد آمریکایی ها از نتایج آزمایش آن چندان خشنود نباشند!

    البته به غیر از کشور عزیزمان، چین، لیبی، اندونزی، الجزیره و از همه مهمتر عربستان نیز برای به کارگیری S-300 ابراز تمایل کرده اند که در این میان خرید 4 میلیارد دلار سامانه توسط عربستان سعودی آن هم با سیستم های راداری و هواپیمایی کاملا آمریکایی کمی گیج کننده به نظر می رسد!

    سوالی که در این میان پیش می آید، ابراز نگرانی کاخ سفید از خرید این سامانه توسط کشور عزیزمان ایران است...

    به نظر شما خوانندگان عزیز علت این نگرانی چیست؟؟؟



    شما را به دیدن چند تصویر از این پدافند و چند سامانه دیگر دعوت می کنم...

    نحوه رهگیری و انهدام اهداف توسط S-300


    شلیک S-300 در مانوری در روسیه


    رادار کاستا برای ره گیری هواپیماهای پنهانکار مانند B-2


    سامانه پدافندی تور ام-1

    [img]http://sitelife.aviationweek.com/ver1.0/Content/images/store/10/11/ca25f4c8-bf92-43eb-
    8b91-352d5a7d7c1c.Large.jpg[/img]

    سامانه های پدافند هوایی مستقر در قسمت شمال و غرب نیروگاه اتمی نطنز



    http://www.eca.ir/forum2/index.php?topic=41852.0
    http://www.eca.ir/forum2/index.php?topic=52915.0
    http://www.eca.ir/forum2/index.php?topic=43336.0
    http://www.eca.ir/forum2/index.php?topic=37862.0
    http://www.eca.ir/forum2/index.php?topic=43699.0

    دیدگاه

    لطفا صبر کنید...
    X