فرض کن شما میخوای یه سیستم پیچیده که از چندین زیر سیستم (شامل نرم افزار و سخت افزارهای مختلف) رو بسازی که به احتمال زیاد این سیستم خیلی گرون و در بسیاری از مواقع انجام تستهای آزمایشی اون هم ممکنه مخرب باشه (مثل ساخت و پرتاب یک سفینه)
خب شما نه میخوای و نه میتونی که با روش سعی و خطا دست به تست های واقعی بزنی
پس میای و تمامی زیر سیستم هاتو بصورت کامپیوتری شبیه سازی میکنی (سنسورهای ورودی ؛ بخش پردازش و در نهایت عملگرهای خروجی). خب اگه این شبیه سازی نرم افزاری (که بهش نرم افزار در حلقه یا SIL میگن)درست جواب داد شما یه پله جلو رفتی
اما از اونجاییکه به شبیه سازی تنها هم نمیتونی اکتفا کنی (چه بسا رفتار شبیه سازی با واقعیت یکسان نباشه مثلا رفتار سنسورهای واقعی با تاخیر زیاد باشه و شما اینو تو شبیه سازی ندیده باشی)
اینجاست که پای سخت افزار در حلقه میاد وسط (که بهش بیشتر HITL یا Hardware In The Loop و کمتر HWIL گفته میشه)
در شبیه سازی کامپیوتری روتین های زیر سیستم ها (مثل همون سنسور) رو برمیدارن و واقعا به این سیستم یه سنسور وصل میکنن و تا اونجا که ممکنه شرایط واقعی رو برای سنسور ایجاد میکنن و رفتار کل سیستم رو بررسی میکنند. معمولا در تستهای سخت افزار در حلقه علاوه بر قابلیت اطمینان سیستم بسیاری از باگهای سیتم هم درمیاد. مثلا شما در سیم بندی دو مجموعه اشتباه کرده باشی (در تست واقعی بخاطر این اشتباه کوچیک کل سیستم میره هوا ولی با تستهای سخت ازفار در حلقه براحتی این ایراد برطرف میشه)
معمولا کاربرد خاص داره این موضوع
ولی تسلط به سیستم عامل های real time یا شبه اون(بعنوان گزینه اصلی ******** + XPCtarget)
و تسلط به اینترفیسینگ با کامپیوتر از اصلیترین کارها هست
دیدگاه