اطلاعیه

Collapse
No announcement yet.

کار گروهی در کشور ما

Collapse
X
 
  • فیلتر
  • زمان
  • Show
Clear All
new posts

    کار گروهی در کشور ما

    سلام--بنظر شما چه عاملی باعث میشود که کار گروهی نتوان انجام داد؟در ممالک خارجه شرکتهای خصوصی به قدمت بالای 100 سال وجود دارند ولی در مملکت ما فکر نمیکنم --و هر کسی میخواهد همه امور را خودش در دست بگیرد و خودش باشد.و در اخر کار هم تنهایی و شکست.بارها شنیده ام که اشخاص میگویند "من نمیتونم خودمو معطل یه چیز کنم و باید اختیار همه چیو خودم داشته باشم".لطفا نظرات خود را بیان کنید تا بدانیم اشکال کار از کجاست؟
    در زندگی اثر خوب و خاطره خوش از خودمان در این دنیا برجا بگذاریم.etgpsp

    #2
    پاسخ : کار گروهی در کشور ما

    سلام
    چند نفر با تخصص در یک زمینه کار گروهی انجام بدن؟
    که یکی از اولین مشکلاتش اینه که هنوز برای خیلی ها قابل قبول نیست که مدیریت رو به کسی هم رده خودشون بدن.
    افرادی که فکر میکنند تخصص کمتری نسبت به بقیه دارن حاضر به کارگروهی نمیشن.
    چون جواب گرفتن یا در حد انتظار بودن کار از قبل مشخص نیست کنار کشیدن از کار گروهی کمی سخته.
    قبل از دويدن بايد راه رفتن ياد گرفت.

    دیدگاه


      #3
      پاسخ : کار گروهی در کشور ما

      سلام و تشکر از توجه شما--حتی سه نفر هم به زحمت میتوان یافت که بیش از 10 سال با هم کار کنند و اگر هم یافت شود به احتمال زیاد نسبت فامیلی باعث این اتفاق شده.
      در زندگی اثر خوب و خاطره خوش از خودمان در این دنیا برجا بگذاریم.etgpsp

      دیدگاه


        #4
        پاسخ : کار گروهی در کشور ما

        به نظر من بحث مهمتر از کار گروهی بحث کار تولیدی است .توی کشور ما بقدری تغییرات اقتصادی و تغییر بازار و تورم و ... بقدری زیاده که کسی نمی تونه برای 2 سال بعد برنامه ریزی کنه .از طرفی تو یک کشور بن بست - خودبزرگ بین - متوهم دشمن طلب - ثروتمند - فقیر زندگی میکنیم.
        بنا براین همه دنبال حقوق بگیری هستند .البته حق هم دارن .عوامل زیادی دست به دست هم میبده که تو ایران کسی به فکر کار تولیدی نباشن . بعنوان مثال افراد میان سال که کمرشون زیر بار اقتصادی خانواده خم شده و دیگه مجال نفس کشیدن براشون نمونده چه برسه به کار تولیدی . افراد جوون هم میگن تا زیر 27-28 سال میتونن استخدام بشن .
        کلا به نظر من تو کشوری میشه کار تولیدی انجام داد که حداقل کشور به بازار جهانی وصل بشه . واینطور نباشه که شما یک المان رو به 15 برابر قیمت جهانی اون هم با منت نخرید .
        تنها موردي كه همه آدما يقين دارن خدا در حقش زیاد لطف کرده
        داشتن عقله زيادتر از دیگر آدم ها است

        دیدگاه


          #5
          پاسخ : کار گروهی در کشور ما

          یکی از چیزهایی که منو همیشه در کارگاه ها هنرستان دانشگاه اذیت میکرد این بود که با اینکه خودم چیز زیادی نمیدونم بجز چند نفر انگشت شمار بقیشون همگی سطح اطلاعاتوشون از من بسیار پایین تر و ادعاشون خیلی زیاد بود و طبعا نمیشه با همچین افرادی که قبول ندارند کار بلد نیستند و گول مدرکشون رو خودن کار کرد.
          در جهان هرگز مشو مدیون احساس کسی - تا نباشد رایگان مهرت گروگان کسی
          گوهر خود را نزن بر سنگ هر ناقابلی - صبر کن پیدا شود گوهر شناس قابلی

          دیدگاه


            #6
            پاسخ : کار گروهی در کشور ما

            حسادت طمع دروغ خودخواهی و ... .
            این ها عواملی هستند که مانع پیشرفت هر انسان میشوند. و بهتره بگم هر مملکت پیشرفته ای رو به فقیرترین از همه نظر از جمله اقتصادی بدل میکند.
            این افراد در همه جوامع و فرهنگ ها وجود دارد و درست بشو هم نیستند. اما ما مجبور نیستیم با این افراد کار گروهی یا شراکت رو شروع کنیم.پس برای شروع یک کار گروهی ابتدا باید همکاران خود رو از بین بهترین افراد ممکن و کسانی که نزدیکترین افکار و به ما دارند انتخاب کنیم.
            کار ساده ای نیست اما برای آغاز یک همکاری پایدار واجب و ضروری است.در یک کار گروهی باید نظر همه افراد دخیل منظور شده و با یررسی همه جانبه چکیده ای از آن که بهترین راه ممکن برای انجام مقصود نظر است گزینش و اجرا شود.
            در میانه راه افرادی از گروه که احساس برتری نسبت به سایرین میکنند ولو اینکه درست هم باشد نباید این احساس را به اعضا منتقل کنند چرا که باتوجه به فرهنگ ما اولین قدم و البته موثرترین آن برای شکست همکاری و قطع آن می باشد.
            از همه اینها مهمتر هدف گروه است.هدف باید قبل از اجرای کار مشخص شده باشد و در میانه راه تغییر نکند.اکثر کارهای گروهی اینور آبی به همین خاطر دچار لغزش میشوند.چرا که پس از مدتی هریک از افراد به تنهایی اهدافی در سر می پرورانند و آهسته آهسته به سمت هدف شخصی خود زیر چتر کار گروهی می روند تا اینکه به دلیل همین اهداف فردی کارگروهی را به بنبست و نهایتا شکست میرساند.
            این فقط نظر شخصی منه ممکنه درست یا نادرست باشه.ممنون میشم اگه دوستان ایراداتی دارند بیان بفرمایند.

            دیدگاه


              #7
              پاسخ : کار گروهی در کشور ما

              به نظر من مهمترین خلا ما نبود آموزش کار گروهی است کلا نظام آموزشی ما قبل انقلاب و هم بعد از اون .آموزش برای زندگی کردن نمیده .آموزش برای مدرک گرفتن میده .بچه ها یاد گرفتند برای پیشرفت، انفرادی و پنهانی کار کنند چرا؟چون تو مغز بچه دیکته میشه اگر رفتی با دوستت یک کتاب را خوندی اون یک کلمه بیشتر یاد میگره تو کنکور همون یک کلمه میشه یدونه تست و اون تست...........

              من برعکس خیلی از افراد که همیشه نوک پیکان را به سمت دولت و مسئولین و ...نشونه می گیرند من مشکل را از خود جامعه و تک تک خانواده ها می دونم و تا وقتی که خودمون را درست نکنیم وضعیت همین شکله .

              راه حل چیه؟همین طور که برای کلاس کنکور و .......اینقدر هزینه و وقت گذاشتیم برای مطالعه روانشناسی و آموزش زندگی هم وقت و هزینه کنیم تا زندگی بهتری داشته باشیم
              کسی که به کشورش به درستی خدمت کند،نیازمند تکیه به خاطره ی گذشتگانش نخواهد بود
              ولتر

              دیدگاه


                #8
                پاسخ : کار گروهی در کشور ما

                مردم ما (به هر دلیلی) به شکلی تربیت شدن که به دنبال اهداف سازمانی نمیرن معمولا!!!. عموما هدف پیشرفت شخصی هستش!!!. افراد و سازمانهای بزرگ معمولا با اهداف شخصی پیش نمیرن. هدفی تعیین میکنن برای سازمان و هر کسی حاظره در هم سمتی برای هدف سازمان تلاش بکنه!!!. وقتی هدف سازمان تو اولویت باشه کسی که متخصص تره خودشو میزاره در سمت یک متخصص. و اصرار نمیکنه که مدیریت بکنه. در کشور ما متاسفانه حتی تو دولت هم این موضوع دیده میشه!!> هر هشت سال یکبار کل بدنه مدیریتی و تخصصی کشور میریزه و دوباره جمع میشه. (منظور از این مثال این بود که این مشکل از سالها پیش تو حوزه اموزشی ما وجود داشته به قدری که پدران و حتی پدربزرگان ما هم همچین باوری دارند. باوری که میگه دیگی که واسه من نجوشه میخوام سر سگ توش بجوشه)
                شاید یکی از دلایل اینکه همه دوست دارن در یک تیم مدیر بد باشن تا متخصص خوب اینه که تو این کشور مدیرها همیشه مزایای بیشتری داشتن و رفاه بیشتری داشتن. (این بزرگترین دلیل دووم نیاوردن تیم هاس که هیچکس دوست نداره کس دیگه ای مدیر تیم باشه) با بررسی همون تیم های خارجی میبینید که گاهی درامد یک متخصص از یک مدیر بیشتره. یکی از وستان یکی از دوستام!! کانادا برنامه نویس fpga هستش. قرارداد های سالانه ش (حداقل امسالش اینطور بود) صد هزار دلاره!!. ولی مقایسه بکنید تو کشور ما درامد یک متخصص چقدره!!؟؟
                یکی دیگه از دلیلاش هم میتونه این باشه که وقتی شخصی(حتی اگ بر اساس صلاحیتش انتخاب بشه برای مدیدیت) مدیر میشه(بر اساس باور فکری که توسط رسانه ها یا هر جای دیگه ای که ایجاد شده) فکر میکنه دیگه همه زیر دست اونن!!. هر چی میگه باید بگن چشم!!.شاید یکی از دلایلی که باعث میشه همه دوست داشته باشند مدیر باشن همین باشه!!!.
                حیف از من خسته- حیف از همین چن خط
                به اصل و به ذات و- به باعثت لعنت

                K.Show

                دیدگاه


                  #9
                  پاسخ : کار گروهی در کشور ما

                  به نظر من هم این قضیه برمیگرده به فرهنگ چندهزار ساله ما. اونجا که فردوسی میگه یک مرد جنگی به از صد مرد، یعنی یه جورایی توی ذهن مردم ما جا افتاده که باید منتظر بود یک نفر بیاد که همه فن حریف باشه و همه کارها رو انجام بده و باقی بشینن نگاه کنن.
                  اما هیچ انسانی از اول کارگروهی توی خونش نیست و سیستم آموزشی هست که اون رو برای کار جمعی آماده میکنه. انصافا کدوم از ما در دوران دبستان تا دبیرستان یک کار گروهی انجام دادیم؟؟؟
                  باید از این فرصت 12 سال استفاده کرد و اینقدر طرف کار گروهی انجام بده که براش ملکه بشه و به سرعت بتونه خودش رو هماهنگ کنه.
                  نمونه خوب این قضیه رو در زمان جنگ داشتیم. انصافا در خیلی از مقاطع که کار گروهی درست و حسابی انجام میدادن و همدلانه عمل میکردن کلی پیروزی کسب میکردن اما هرجا که تک روی صورت میگرفته همه چیز از همه میپاشیده.
                  اگر توی یک گروه همه بتونن با این تفکر کنار بیان که من از همه باید بیشتر کار کنم و کمتر مزایا داشته باشم و روحیه ایثار و فداکاری داشته باشم، گروه پابرجا میمونه وگرنه فاتحه

                  از طرفی تو یک کشور بن بست - خودبزرگ بین - متوهم دشمن طلب - ثروتمند - فقیر زندگی میکنیم.
                  این دوستمون هم فکر کنم دلش خیلی پره
                  ... و (بدانيد) گرفتن تصميمهاى محكم (براى رسيدن به اهداف بزرگ) با خوش گذرانى و سفرهآ‌هاى رنگين سازگار نيست و چه بسيار كه خواب شبانه تصميمهاى محكم روز را از ميان برده و تاريكيآ‌ها، خاطره همتآ‌هاى بلند را از يادها محو كرده است. (نهجآ‌البلاغه، خطبه211)

                  امام علي (ع):کسي که به وقت ياري رهبرش در خواب باشد، با لگد دشمنش بيدار مي شود (غررالحکم،ص 422)

                  دیدگاه


                    #10
                    پاسخ : کار گروهی در کشور ما

                    من با شخصی کار میکردم که به لحاظ فنی بسیار عالی بود و از نظر مدیریتی بسیار
                    ضعیف بود .در نتیجه بعد از چند سال کار بسیار سنگین (چون تنها کار میکرد) از کار زده شد
                    و عملا فقط به فروش محصولات قبلی اکتفا کرد .

                    بعد از این تجربه با تمام وجود فهمیدم که کار تنها منجر به شکست میشه و کار تیمی
                    در دراز مدت به ثبات کار.
                    الان من دارم با چند تا از دوستانم بصورت تیمی کار میکنیم در بیشتر موارد سلیقه شخصی
                    سهم انکار ناپذیری در بگو مگو ها دارد !(خود من از این قضیه مستثنا نیستم)

                    و این چیزی که راه حلی تا به امروز پیدا نکردم شاید آموزش لازم دارد.....
                    و اگر این امر اصلاح نشود در دراز مدت کار فرسایشی میشود و در نهایت ......

                    خود من هم بارها به این مسئله فکر کردم غول های بزرگ چطور این کار را انجام میدهند .
                    اگر از دوستان اون ور آبی کسی تجربه کار تیمه در پروژه های بزرگ را داره مطرح کنه
                    تا همه استفاده کنیم .

                    از جمله ی رفتگان این راه دراز
                    باز آمده ای کو که به ما گوید راز
                    هان بر سر این دو راهه از روی نیاز
                    چیزی نگذاری که نمی آیی باز

                    دیدگاه


                      #11
                      پاسخ : کار گروهی در کشور ما

                      سلام.
                      از استاد جبراییلی تشکر ویژه ای دارم که این تاپیک رو ایجاد کردن.چون قطعا تجربه ی طولانی ای که ایشون دارن؛باعث شده این نیاز رو احساس بکنن و اینجا هم لطف کردن اون رو مطرح کردن تا ماها هم بهش فکر کنیم.تا یه کاری رو وقتی شروع کردیم بعد از چند سال برنگردیم که چرا اینطور شد و چرا تنها کار کردم یا برعکس، چرا گروهی کار کردم؟

                      بیشتر دارم از نظرات دوستان استفاده میکنم؛ اما در مورد این فرمایش دوستمون:
                      نوشته اصلی توسط AliRezaDAVE
                      به نظر من هم این قضیه برمیگرده به فرهنگ چندهزار ساله ما. اونجا که فردوسی میگه یک مرد جنگی به از صد مرد، یعنی یه جورایی توی ذهن مردم ما جا افتاده که باید منتظر بود یک نفر بیاد که همه فن حریف باشه و همه کارها رو انجام بده و باقی بشینن نگاه کنن.
                      اما هیچ انسانی از اول کارگروهی توی خونش نیست و سیستم آموزشی هست که اون رو برای کار جمعی آماده میکنه. انصافا کدوم از ما در دوران دبستان تا دبیرستان یک کار گروهی انجام دادیم؟؟؟
                      خیلی از ماها حتما یه بازی رو تو دوران مدرسه و دوران بچگی به یاد داریم. 6 تا صندلی یا N تا صندلی میذاشتن و N+1 نفر هم دور اون صندلی ها میچرخیدن همزمان با پخش یه موزیک. وقتی موزیک قطع میشد، باید مینشستیم روی صندلی و اونی که نمیتونست بشینه، از بازی حذف میشد. این یعنی چی؟ یعنی فقط من!! یعنی منیّت...یعنی خودخواهی....و این تو ذهن ما حک میشد....مخصوصا مخصوصا مخصوصا اینکه اکثرا این بازی رو تو صحنه ی سینما یا تئاتر یا تالار اجرا میکردن و کلی آدم داشتن بهت نگاه میکردن...و این موثرترین بخش این بازی بود.(عمدی یا سهوی بودن این قسمت رو نمیدونم! ولی تاثیر شدیدی روی ضمیرناخودگاه اون بچه داشت) اونی که حذف میشد، باور میکرد که برای برنده بودن، باید هل بده...باید به فکر خودش باشه...باید حتی اگه نیاز بود، به صمیمی ترین دوستش خیانت کنه و نارو بزنه...

                      حالا راست یا دروغ بودن این قسمت رو نمیدونم ولی جایی خونده بودم که همین بازی تو کشوری مثل ژاپن هم انجام میشده. ولی با یه تفاوت ظریف اما بسیار اساسی...
                      بچه ها رو به گروه های N نفری تقسیم میکردن و N-1 تا صندلی میذاشتن. با پخش موزیک ، شروع میکردن دور صندلی چرخیدن و با قطع شدن موزیک باید همه شون روی اون صندلی ها جا میشدن و هیچکسی سرپا نمیموند.باید همدیگه رو بغل میکردن تا به زور هم که شده دور هم جمع بشن. ادامه ی بازی از صندلی ها باز هم کم میشد و نفرات ثابت و باز تکرار. نهایتا برنده ی بازی اون گروهی بود که رو کمترین صندلی، همه ی اعضای گروه نشسته بودن.

                      و جالبه که بعد از این همه سال و اینکه این ماجرا به شکل ایمیل و تو جاهای مختلف بازپخش شده، باز هم این بازی به شکل ایرانی اصیل داره اجرا میشه.... :angry:

                      دیدگاه


                        #12
                        پاسخ : کار گروهی در کشور ما

                        در این زمینه یه کتابی هست به اسم نفحات نفت نوشته رضا امیرخوانی تونستید گیرش بیارید. مطالب جالبی داره.فکر کنم خیلی از پرسش هامون رو به صورت منظم و زیبا جواب داده باشه :smile:
                        ... و (بدانيد) گرفتن تصميمهاى محكم (براى رسيدن به اهداف بزرگ) با خوش گذرانى و سفرهآ‌هاى رنگين سازگار نيست و چه بسيار كه خواب شبانه تصميمهاى محكم روز را از ميان برده و تاريكيآ‌ها، خاطره همتآ‌هاى بلند را از يادها محو كرده است. (نهجآ‌البلاغه، خطبه211)

                        امام علي (ع):کسي که به وقت ياري رهبرش در خواب باشد، با لگد دشمنش بيدار مي شود (غررالحکم،ص 422)

                        دیدگاه


                          #13
                          پاسخ : کار گروهی در کشور ما

                          من برعکس خیلی از افراد که همیشه نوک پیکان را به سمت دولت و مسئولین و ...نشونه می گیرند من مشکل را از خود جامعه و تک تک خانواده ها می دونم و تا وقتی که خودمون را درست نکنیم وضعیت همین شکله .
                          سلام دقیقا این حرف شما رو قبول دارم .
                          کار گروهی سخته ،
                          کارتحقیقی سخته ، همت میخواد تمرکز میخاد،
                          تولید سختی داره آدمو پیر میکنه .
                          متاسفانه خیلی از ما این سختی هارو نمیخوایم تحمل کنیم یا نمیتونیم تحمل کنیم میندازیم گردن دولت و مسئولین البته نمیخوام اونا رو تبرئه کنم. حرف من اینه که هر کس در هر جایی در هر پستی برای پیشرفت تلاش کنه . اگه دولت کمک نمیکنه به درک که کمک نمیکنه خودم آستین بالا بزنم. (خیلیها از بی بخاری بعضی مسئولین دارن به شکل تخدیر استفاده میکنن . توضیحاتش بماند )
                          کلا یه فرهنگی بین ما جا افتاده که اگه اون بالاییه دزده منم میدزدم اگه اون بالاییه براش مهم نیست برا منم مهم نیست . و خیلی گریه داره که این شده فرهنگ ما.

                          درباره ی کار گروهی به نظر من که کوچیک همتونم ، دو تا عنصر مهم داره : 1- پول 2- یک نفر تصمیم گیرنده(شاید اسمش مدیر باشه)
                          درباره ی مورد دوم رو این تاکیید میکنم که یک نفر تصمیم گیرنده باشد البته بعد از مشورت . چون خودم تجربه دارم . یه شکست گروهی خوردیم.
                          اون شخص تصمیم گیرنده میتونه اعضای گروه رو استخدام کنه . اعضایی که تمایل به کار گروهی دارن. به همین راحتی.
                          بزرگترین لذت انجام کاریست که میگویند نمیتوانی !!!

                          دیدگاه


                            #14
                            پاسخ : کار گروهی در کشور ما

                            خواستم نظرم رو عرض کنم دیدم دوستان لطف کردن و همه ی موارد رو ذکر کردن-
                            یه کلیپ 4 دقیقه ای هست از مکس امینی در مورد پرشین گایز- جواب کاملا تشریحی توضیح داده! واقعا بسیار عالی توضیح داده علت تمام مشکلات رو-توصیه میکنم حتما ببینید! نظر من رو تایید خواهید کرد علاوه بر اینکه کمی هم خواهید خندید!
                            --
                            فقط یه چیزی عرض کنم که هر کدوم از ما که این کلیپ رو میبینیم فقط فکر نکنیم بقیه اینطوری هستند مطمئن باشید این دقیقا خود ما هستیم
                            --
                            دقیقا میشه ریشه ی تمام مشکلات رو از کلمه به کلمه ی این صحبتهای این کلیپ استخراج کرد! از اینکه اینقدر اعتماد به نفس داریم که فکر میکنیم میتونیم هر کاری بکنیم یا تنهایی یه شرکت مثل مایکروسافت یا اپل تاسیس کنیم و با یه نفر کارمند در مقابل این شرکتها قد علم کنیم یا با هیچی در مقابل دنیا بایستیم!!!!
                            واقعا میزان اعتماد به نفس رو میتونیم از این مسئله اسخراج کنیم-
                            اگر کسی معنی کلیپ رو متوجه نشد بگه تا کامل اینجا بنویسم!

                            دیدگاه


                              #15
                              پاسخ : کار گروهی در کشور ما

                              نوشته اصلی توسط voyager2020
                              خواستم نظرم رو عرض کنم دیدم دوستان لطف کردن و همه ی موارد رو ذکر کردن-
                              یه کلیپ 4 دقیقه ای هست از مکس امینی در مورد پرشین گایز- جواب کاملا تشریحی توضیح داده! واقعا بسیار عالی توضیح داده علت تمام مشکلات رو-توصیه میکنم حتما ببینید! نظر من رو تایید خواهید کرد علاوه بر اینکه کمی هم خواهید خندید!
                              --
                              فقط یه چیزی عرض کنم که هر کدوم از ما که این کلیپ رو میبینیم فقط فکر نکنیم بقیه اینطوری هستند مطمئن باشید این دقیقا خود ما هستیم
                              --
                              دقیقا میشه ریشه ی تمام مشکلات رو از کلمه به کلمه ی این صحبتهای این کلیپ استخراج کرد! از اینکه اینقدر اعتماد به نفس داریم که فکر میکنیم میتونیم هر کاری بکنیم یا تنهایی یه شرکت مثل مایکروسافت یا اپل تاسیس کنیم و با یه نفر کارمند در مقابل این شرکتها قد علم کنیم یا با هیچی در مقابل دنیا بایستیم!!!!
                              واقعا میزان اعتماد به نفس رو میتونیم از این مسئله اسخراج کنیم-
                              اگر کسی معنی کلیپ رو متوجه نشد بگه تا کامل اینجا بنویسم!
                              فکر میکنم مسائلی به مراتب جدی تر از " ****Golden " مطرح باشه .
                              --------------------------------------------------------------------------------
                              پ ن:
                              واقعا منتظر بیان تجربیات افراد موفق در کار تیمی هستم .
                              از جمله ی رفتگان این راه دراز
                              باز آمده ای کو که به ما گوید راز
                              هان بر سر این دو راهه از روی نیاز
                              چیزی نگذاری که نمی آیی باز

                              دیدگاه

                              لطفا صبر کنید...
                              X