استاد ایرانی دانشگاه Maine آمریکا با ابداع فناوری بی سابقه "سیستمهای ارتباطاتی حسگر بی سیم و بدون باتری" امیدهای دیرینه ناسا در عملیاتی شدن ایده استفاده از حسگرهای بدون نیاز به باتری در اعماق فضا را محقق می سازد.
آژانس فضانوردی آمریکا (ناسا) مقدمات انجام ماموریتی بی سیم در فضا را فراهم می کند و در این میان به نظر می رسد ایده استثنایی دکتر علی عابدی از دانشگاه University of Maine آمریکا این ماموریت تاریخی را امکانپذیر سازد.
علی عابدی استادیار مهندسی رایانه و برق دانشگاه University of Maine هم اکنون در حال کار بر روی سیستم جدید ارتباطاتی حسگر بدون سیم و باتری است که به گفته وی می تواند در محیطهای سختی نظیر اعماق فضا و جایی که حسگرهای باتریدار نصب شده در شاتلهای فضایی از کار می افتند، به خوبی عمل کند.
دکتر عابدی در این خصوص گفت : این حسگرهای جدید می توانند به عنوان ناظرانی در درون موتور شاتلها و همچنین به هنگام فرودشان به جو زمین عمل کنند.
وی معتقد است این سیستمهای جدید به ناسا این امکان را خواهد داد تا حجم قابل توجهی از سیم، کابل و ارتباط دهنده هایی را که وزن زیادی داشته و فضای قابل توجهی نیز اشغال می کنند از چرخه حذف کند.
همچنین با استفاده از این فناوری نوین ضمن کاهش هزینه ها، درصورتی که ماموریت فضایی با شکست همراه شود ضررچندانی برجای نمی ماند.
پروژه این محقق ایرانی به جهت کاربردی بودن و ارزش بالای عملیاتی در ماموریتهای آتی ناسا مورد حمایت کمک ۳۶۰ هزار دلاری این آژانس فضایی در مدت سه سال قرار گرفته است.
دکتر عابدی گفت : در سیستم شاتلهای فضایی حسگرهای سیمی وجود دارند. تمامی آنها به باتری نیاز دارند تا "کار کنند" اما باتریها در دماهای بسیار بالا منفجر می شوند و حتی در دماهای بسیار پایین نیز کار نمی کنند.
وی افزود : به جای باتری، نیروی مورد نیاز برای این سیستم جدید از سیگنالهای فرکانس رادیویی تامین می شود که به حسگرها منتقل می شود. در ادامه این سیگنالها به همراه داده های مورد نیاز کنترلی و نظارتی منعکس می شوند.
این محقق ایرانی فناوری نوین خود را به فرآیندی مرتبط می کند که در آن نیروهای پلیس از سلاحهای راداری برای چک کردن سرعت خودروها استفاده می کند.
به گزارش مهر، دکتر عابدی که مسئولیت هدایت آزمایشگاه شبکه حسگر بی سیم دانشگاه Maine موسوم به WiSe-Net را بر عهده دارد ادامه داد : ما توانسته ایم این پرتو را به صدها حسگر و به محض دریافت تمامی داده های ترکیب شده منتقل کنیم و از آنجاکه این سیستم بیسیم است، حسگر می تواند جابجا شده و در مواقعی که فضانوردان به تعمیر فضاهای درونی شاتل می پردازند آن را از جای خود خارج کنند. در ادامه می توان این حسگر را به راحتی در جای خود نصب کرد.
آژانس فضانوردی آمریکا (ناسا) مقدمات انجام ماموریتی بی سیم در فضا را فراهم می کند و در این میان به نظر می رسد ایده استثنایی دکتر علی عابدی از دانشگاه University of Maine آمریکا این ماموریت تاریخی را امکانپذیر سازد.
علی عابدی استادیار مهندسی رایانه و برق دانشگاه University of Maine هم اکنون در حال کار بر روی سیستم جدید ارتباطاتی حسگر بدون سیم و باتری است که به گفته وی می تواند در محیطهای سختی نظیر اعماق فضا و جایی که حسگرهای باتریدار نصب شده در شاتلهای فضایی از کار می افتند، به خوبی عمل کند.
دکتر عابدی در این خصوص گفت : این حسگرهای جدید می توانند به عنوان ناظرانی در درون موتور شاتلها و همچنین به هنگام فرودشان به جو زمین عمل کنند.
وی معتقد است این سیستمهای جدید به ناسا این امکان را خواهد داد تا حجم قابل توجهی از سیم، کابل و ارتباط دهنده هایی را که وزن زیادی داشته و فضای قابل توجهی نیز اشغال می کنند از چرخه حذف کند.
همچنین با استفاده از این فناوری نوین ضمن کاهش هزینه ها، درصورتی که ماموریت فضایی با شکست همراه شود ضررچندانی برجای نمی ماند.
پروژه این محقق ایرانی به جهت کاربردی بودن و ارزش بالای عملیاتی در ماموریتهای آتی ناسا مورد حمایت کمک ۳۶۰ هزار دلاری این آژانس فضایی در مدت سه سال قرار گرفته است.
دکتر عابدی گفت : در سیستم شاتلهای فضایی حسگرهای سیمی وجود دارند. تمامی آنها به باتری نیاز دارند تا "کار کنند" اما باتریها در دماهای بسیار بالا منفجر می شوند و حتی در دماهای بسیار پایین نیز کار نمی کنند.
وی افزود : به جای باتری، نیروی مورد نیاز برای این سیستم جدید از سیگنالهای فرکانس رادیویی تامین می شود که به حسگرها منتقل می شود. در ادامه این سیگنالها به همراه داده های مورد نیاز کنترلی و نظارتی منعکس می شوند.
این محقق ایرانی فناوری نوین خود را به فرآیندی مرتبط می کند که در آن نیروهای پلیس از سلاحهای راداری برای چک کردن سرعت خودروها استفاده می کند.
به گزارش مهر، دکتر عابدی که مسئولیت هدایت آزمایشگاه شبکه حسگر بی سیم دانشگاه Maine موسوم به WiSe-Net را بر عهده دارد ادامه داد : ما توانسته ایم این پرتو را به صدها حسگر و به محض دریافت تمامی داده های ترکیب شده منتقل کنیم و از آنجاکه این سیستم بیسیم است، حسگر می تواند جابجا شده و در مواقعی که فضانوردان به تعمیر فضاهای درونی شاتل می پردازند آن را از جای خود خارج کنند. در ادامه می توان این حسگر را به راحتی در جای خود نصب کرد.
