اطلاعیه

**mahdi_7** · 2015-10-15T18:15:31

پاسخ : تاپیک توجیهی - فقط خواندنی ( درج مطلب ممنوع )

سلام
با تشکر از دوست خوب استاد awshu600
این تاپیک کاملا مفید و خوبه، خیلی وقته که دیگه اساتید و کاربران با تجربه انجمن صوتی کم سر میزنن یا کلا نیستن. خود من وقتی میبینم سوالات و تاپیک هایی که جدیدا ایجاد میشه واقعا 99 درصد کاملا مثل تاپیک های قبلیه انجمنه میلی به پاسخ دادن و کمک ندارم، نه این که کمم بیاد کمک کنم، این که اون دوست عزیز به خودش زحمت نداده از جستجوی انجمن استفاده کنه یا 2،3 تا از تاپیک هارو بخونه و تا میرسه سریع یه تاپیک میزنه که حتی خیلی از قوانین تاپیک زدن رو هم رعایت نکرده اونوقت دیگه رغبتی برای پاسخ های تکراری نمیمونه، با این حال در حد توانم و سواد کمم توی این تاپیک از کمکی دریغ نمیکنم و باعث افتخارمه که من رو قابل دونستید.
با تشکر

**Mostafa65** · 2015-10-16T15:16:17

پاسخ : تاپیک توجیهی - فقط خواندنی ( درج مطلب ممنوع )

سلام و ممنون از بابت ایجاد این تاپیک
دوستان و اساتید لطف کنن و نظر بدن که از کجا شروع کنیم برای توضیح دادن مسائل
مثلا ابتدا توضیح راجع به مدارات پیش تقویت کننده داده بشه یا از جای دیگه شروع کنیم
و هر کسی هم که الان اطلاعاتی در ذهن اماده داره شروع کنه به نوشتن
ممنون از همه

**mohammad1365** · 2015-10-16T17:13:16

پاسخ : تاپیک توجیهی - فقط خواندنی ( درج مطلب ممنوع )

سلام
ضمن تشکر از دوست عزیز جناب awshu:
بابت ایجاد این تاپیک پر محتوا از این دوست عزیز تشکر می کنم. امیدوارم مورد توجه بقیه دوستان قرار بگیرد. از ابتدای ورود به این انجمن خاطرم هست که با ساخت مدارات امپلی فایر با آیسی tda1557 و مدارات اکو شروع کردم. در این راه استاد اشک کمک زیادی به من کردند و باعث شد شوقم برای یاد گیری مخصوصا" تو مدارات اکو و ساخت مدارات پاور میکسر بیشتر شود. خاطرم هست که چند بار از استاد اشک خواستم که مدارات اکویی که خوشون ساختن رو قرار بدن تا من مجبور نباشم مداری بسازم تا مشکل داشته باشه .ایشون به من گفتن شما بساز مشکل اگر داشت با هم حلش میکنیم. دوستان باور کنید من تا حالا 10 نوع مدار مختلف با آیسی 2399 ساختم تا تونستم یه مدار خوب از همه اینها دربیارم. شاید اگر اون زمان استاد اشک مدارشون رو در اختیارم قرار می دادند الان هیچ چیزی از اکو بلد نبودم. البته الانم نمیگم خیلی بلدم ولی در حد این که کار خودمو راه بندازم بلدم. هدفم از بیان این خاطره همون حرفی بود که مهدی جان گفت. متاسفانه برخی کاربران انتظار دارند یه مدار آماده در اختیار اونها قرار بدیم و مونتاژ کنند و تموم بشه بره . در صورتی که طرف حتی به خودش زحمت نمی ده یه سرچ کنه. این به نظرم بزرگترین مشکل هست که نه تنها تو این انجمن بلکه حتی تو کل کشور عادت شده برای ماها ایرانیها که همیشه دنبال لقمه اماده هستیم و چون تحقیق نمی کنیم به هیج جا هم نمی رسیم و هیچ چیزی هم یاد نمی گیریم.واسه همین هم پیشرفت نداریم.
بگذریم حرف زیاده.....
من خودم هم در حد توان در خدمت خواهم بود.
موفق باشید

**mahdi_7** · 2015-10-19T18:15:09

پاسخ : تاپیک توجیهی - فقط خواندنی ( درج مطلب مم&#16

با اجازه اساتید استارت رو میزنم :
مهمترین نکته توی مدارات صوتی که به نظرم میرسه رو عرض میکنم:

گوش انسان عملکردی لگاریتمی داره نه خطی

توضیح همین یک جمله بسیار مفصله ; تا جای ممکن خلاصه و ساده توضیح میدم , این واقعیت یک سازکار بسیار تکامل یافته برای انسانه. به این صورت که وقتی شما صدایی که از یک منبع بشنوید و سپس توان سورس صدا رو 10 برابر کنید و باز به صدا گوش کنید تنها 2 برابر احساس میکنید که صدا بلند تر شده نه 10 برابر!
برای مثال حجم صدایی که از یک بلندگو با توان در حال پخش 100 وات میشنوید تنها 2 برابره حجمه صداییه که از یک بلندگو با توان در حال پخش 10 وات خواهید شنید!
تا حالا دقت کردید که نمیتونید به صورت نرمال تلوزیون رو با صدای حداکثر نگاه کنید با توجه به این که بلنگوی استاندارد تلوزیون 2 تا 10 وات هست؟
پس اینجا این سوال پیش میاد که امپ های توان بالا چه توجیهی دارن؟ باید اینطور پاسخ داد که توان های بالا کاربرد دارن اما نه همه جا. مثلا یک مسجد یا یک تالار بزرگ رو در نظر بگیرید. بلدگوهایی که در این مکان ها استفاده میشه که همگی دیدید اونهارو بازدهی کمی دارن نسبت به بلندگوهایی که در سیستم ها خانگی استفاده میشه.مثلا با 1 وات توان این بلندگوها 83 دسیبل قدرت صوتی ایجاد میکنن و بلندگوی سیستم خانگی 86 یا 89 دسیبل (چندین برابر چون دسیبل لگاریتمی هست) همچنین بخاطر فضای وسیعی که باید پوشش بدن تعداد اونها بالاست و فاصله اونها نسبت به امپ زیاده و سیم کشی طولانی رو نیاز داره. همین فاکتور ها (فاکتور های بیشتری هم هست) نیاز به توان بالاتر رو توجیه میکنه هم بلندگو ها راه اندازی سخت تری دارن هم در سیم کشی ها اتلاف انرژی داریم هم به طور متوسط باید صدای بیشتری پخش کنن.
برای استفاده خانگی و در حد راه انداختن یه مهمونی مثلا 40/50 نفره توان مناسب برای امپ 100 واته نه بیشتر (2 تا 100 وات استریو) که این توان اصلا کم نیست بشرطی که واقعا این توان رو تحویل بگیرید و RMS باشه نه PMPO
توان RMS یعنی توان حقیقی خروجی امپ و PMPO توانی غیر حقیقی و پیک لحظه ای هست که فقط جنبه تبلیغاتی برای کالاهای تجاری داره مثلا روی یه ظبط کوچک زده 1000 وات فکر نکنید واقعا این توان رو میده!

این مطلب رو افرادی که علاقه به ساخت سیستم های صوتی دارن نیازه که بدونن به نظر من. با دونستن این مطلب دیگه هیچ توجیهی نداره هزینه های گزاف و هنگفتی بشه برای ساخت امپ های مثلا دوبل 400 وات هولتون یا تیتان برای این که یه مهمونی راه بندازین یا توی خونه استفاده کنید! به فرض هم ساختین میخواین به چه اسپیکری وصل کنید؟! امپ هولتون حدود 5 تا یا بیشتر باندهای بزرگ که توی مراسم ها استفاده میشه رو راه اندازی میکنه!
الان توی سیستم های hi fi و high end نرمال توان مورد استفاده استریو 10 واته! تازه اگر با اسپیکر های با بازدهی فوق العاده مثل هورن ها استفاده بشه با امپ استریو 3 وات کاملا راه اندازی میشه!

لین مطلب هم از جلد 4 کتاب محمود بخت اور هست که عینا کپی میکنم اینجا، دقیقا چیزیه که من عرض کردم، برای دقت و جامعیت بیشتر این مطلب رو هم میزارم:

یک مطلب اساسی دیگر در رابطه با قدرت امپلی فایر ها وبلندی صدا و قدرت شنوایی گوش انسان و مسئله لگاریتمی بودن ان است
توضیح مطلب این است که نباید فکر کرد مقدار صدای پخش شده از یک امپلی فایر 20 وات دو برابر یک امپلی فایر 10 وات خواهد بود و همینطور مقدار صدای امپای فایر 100 وات ده برابر 10 وات و بلاخره 300 وات سی برابر یک امپلی فایر 10 وات خواهد بود.

این پندار غلط است چون تشخیص قدرت صدای یک امپلی فایر 20 وات با امپلی فایر 10 وات برای گوش آدمی بسیار مشکل است چون با وجود 10 وات افزایش قدرت یا دو برابر شدن قدرت گوش فقط یک دهم تغییر را احساس خواهد کرد یعنی هیچ .
یعنی استفاده از یک امپلی فایر 20 وات با 10 وات چندان تفاوت محسوسی برای گوش ما نخواهد داشت.
و در صورتی قدرت امپلی فایر از 10 وات به 100 وات برسد گوش ما شدت صدا را دو برابر احساس خواهد کرد نه ده برابر.
و وقتی قدرت آمپلی فایر به 1000 وات برسد گوش ما شدت صدا را فقط سه برابر احساس خواهد کرد نه صد برابر.
بنابراین برای گوش ادمی صدای یک آمپلی فایر 100 وات با 300 وات چندان فرقی نمی کند که بتوان روی ان حساب باز کرد
باید توجه کنید که حتی قدرت واقعی 100 وات هم بسیار زیاد است و می تواند برای کلیه مصارف تجاری و صنعتی و غیره کافی باشد .
برای درک مقدار صدا و شدت صوت و غیره می توانید با درک این مطلب که قدرت خروجی صدای یک تلویزیون 21 اینچ سونی (2192) فقط 2 وات می باشد که استفاده از قدرت نهایی ان در یک اتاق بزرگ گوشخراش است ! ....
با این حساب در صورتی که از یک امپلی فایر واقعا بتوانیم 150 وات یا حتی 100 وات قدرت اخذ کنیم هیچ گوشی نخواهد توانست آنرا تحمل کند !
و در نهایت باید یاداور شوم که قدرت نهایی یک امپلی فایر را بلندگو و جعبه بلندگو مناسب ارائه می دهد
یک بلندگوی خوب با یک جعبه مناسب می تواند از یک آمپلی فایر ساده 10 وات صدای کافی برای یک مجلس بزرگ تهیه کند و برعکس موضوع هم صادق است بدین معنی که با استفاده از بلندگوهای کهنه و نامرغوب و ضعیف و فاقد جعبه خوب و مناسب هر قدر هم آمپلی فایر قوی و عالی باشد نتیجه رضایت بخشی بدست نخواهد داد

**aswhu600** · 2015-10-19T20:09:24

انتخاب نوع مدار نسبت به توان خروجی

گاهی پیش میاد افراد در نوع انتخاب مدار و توانی که احتیاج دارن انتخاب درستی ندارن به عنوان مثال توان 100 وات را از یک ای سی که با ولتاژ 14 ولت کار میکنه را برای مدارشون انتخاب میکنن که این ممکنه از نظر علمی توجیه پذیر باشه ولی در عمل و عرف الکترونیک درست نیست
یکی از موارد مهم اینه که توان خروجی امپلی فایر با ولتاژ ورودی اون باید رابطه منطقی داشته باشه یعنی هر چقدر توان خروجی بالاتری بخواهید از مدارتون بگیرین باید ولتاژ بیشتری رو بهش بدین و متناسب با توان ولتاژ کاری مدارتون را بالا ببرید .

این دید بهتری هست که اول توان مدارمون را مشخص کنیم و در مرحله بعد ولتاژ کاری مدارمون و با توجه به ولتاژ بیایم ببینیم چه نوع مداری با ولتاژ مورد نظر مون کار میکنه که میتونه از سری معروف TDA و .... که معمولا ولتاژ پایینی نیاز دارن و سری STK که درواقع مدارات کوچک شده گسسته هستند که ولتاژ کاری بالاتری نیاز دارن و در نهایت مدارات گسسته که میتونن با ولتاژ های بالاتری کار کنن.
اگر بخواهیم شاخصی در نظر بگیریم میشه اینطور گفت که برای توان ها تا حداکثر 40 وات بهتره از مدارات ولتاژ پایین استفاده کرد که عموما ای سی های زیادی در این رنج قرار میگیرن برای توان های حدود 30 تا 100 وات بهتره از ولتاژ متوسط استفاده کرد که از سری ای سی های STK و همچنین بعضی مدارات گسسته میشه استفاده کرد
و همچنین برای توان های بالاتر از 100 وات بهتره از مدارات ولتاژ بالا که در این مورد مدارات گسسته میتونن کارایی بهتر و بیشتری داشته باشن استفاده کرد.

در تایید همین مطلب ضابطه ای را آقای Mostafa65 گفتن به این شرح که ولتاژ کاری آمپلی هر چقدر بود 2 ولت بخاطر افت سر ترانزیستورا کم میکنیم بعد باید ولتاژ موثر رو بدست بیاریم که تقسیم بر 1.4 میکنیم هر عددی بود به توان 2 میرسه و تقسیم بر اهم بار مورد نظر حالا 2 یا 4 یا 8 اهم میکنیم توان بدست میاد البته هر عددی بدست میاد طبیعتا یک سوم تلفات حرارتی میشه و توان واقعی امپ رو هم زمانی میتونه شخص بگیره که از لحاظ منبع تغذیه کامل باشه و همینطور قطعات مرغوب و رادیاتور و تهویه مناسب داشته باشه تا اون توان رو بگیره .

نکته دیگری که هست اینکه بیشتر مدارتی که استفاده میکنیم کلاس AB هستن (که در وقت دیگری میشه درباره کلاس کاری آمپلی فایر ها هم صحبت کرد ) که بازدهی حدود 50 درصد دارند این یعنی همواره 50 درصد توان تلف شده دارید که عموما به صورت گرما در مدار تون ظاهر میشه به عبارت دیگه شما هر چقدر توان خروجی مدارتون را بالا ببرید گرمای بیشتری در مدارتون ظاهر میشه و هر چقدر گرمای تولید شده در سطح بیشتری به وجود بیاد صدمه کمتری به مدار وارد میکنه طبیعیه که یه ای سی 2×3 سانت نمیتونه توان حرارتی بالایی را بدون صدمه دیدن دفع کنه ولی یه مدار گسسته که شاید هر ترانزیستورقدرتش به اندازه یه ای سی هست و با فاصله از دیگر ترانزیستور ها قرار گرفته خیلی راحت تر میتونه گرما را دفع کنه و به مرور زمان استهلاک کمتری داره

در مطالبی که گفته شده استثنا هم وجود داره مثلا ما از دسته TDA داریم که توانایی کار با ولتاژ 100 ولت هم داره ولی عموما چیزی که گفته شد رنج وسیعی را در بر میگیره

مورد دیگه ای که میشه در وقت دیگه ای مفصل تر در موردش صحبت کرد اینه که ببینیم برای چه توانی چه کلاسی از امپلیفایر رو انتخاب کنیم.
بر فرض میخوایم یک امپلی فایر 1000 وات درست کنیم. با بازده 50 درصدی و از کلاس AB که باید 1000 وات تلفات در نظر بگیریم که قدرت به جوش در اوردن 1 لیتر اب رو تو کمتر از 1 دقیقه داره .
یا یک امپلی فایر که قراره 4 وات تو خروجی داشته باشه حداکثر 4 وات تلفات ایجاد میکنه که به راحتی میشه کنترل و مهارش کرد
برای مورد اول مثالا راه اصولی اینه که از امپهای با بازده بالا و تلفات کم مثل کلاس D یا H یا ... استفاده بشه هر چند که کیفیت تا حدودی فدای راندمان کلی مدار میشه . در چنین مواردی میتونیم بررسی کنیم که چه کلاسی رو باید انتخاب و مورد استفاده قرار بدیم .

این مقاله با همکاری آقایان : mohammad1365 و mahdi.7 و سام-سیروس و البته آقای Mostafa65 و آقای بهنام که در نوشتن متن کمک کردند و مطالبی را هم اضافه کردند نوشته شد .

**سام سیروس** · 2015-10-20T12:44:20

پاسخ : تاپیک توجیهی - فقط خواندنی ( درج مطلب ممنوع )

درود بر همه دوستان عزیزم :smile: @};- @};- @};-
و سپاس از دوست عزیزمون aswhu600

از آنجایی که داستان نویز و دیستورشن در سامانه های آوایی دشواری بزرگی هست، گفتم یک نوشته خوب
پیدا کنم و در اینجا به اشتراک بگزارم هر چند که زیاد حرفه ای نیست ولی به موارد خوبی اشاره داشته...
در آینده از برآیندهای خودم هم براتون میگم

در نوشته زیر کمی دستکاری هم کردم چون کلا با رویکرد آن وبلاگ زاویه دارم :-w...

دیستورشن چیست؟

اعوجاج و پارازیت در صدا به شکلهای مختلفی ظهور می یابد (البته در اصطلاح علمی THD فقط به مورد آخر می گویند و به برخی موارد دیگر اطلاق: نویز می کنند. ما در اینجا اصطلاحات خاص خودمان را توضیح می دهیم):

هوا:
اگر نزدیک باند بایستید حتماً کمی صدای فیششش دائم به گوش شما می رسد. مخصوصاً اگر ولوم صدا و ولوم زیر را زیاد کنید این صدا واضح تر می شود و از چند متری هم صدای آن شنیده می شود.
کم یا زیاد بودن این پارامتر بسته به کیفیت قطعات به کار رفته در دستگاه و نحوه مَچ کردن کیتهای یک دستگاه می باشد. به یک معنی این نوع از اعوجاج را باید به ناچار تحمّل کرد، و اتّفاقاً در طول مجلس
صدای آن برای گوشها عادی می شود. پس برای کم کردن این پارامتر خود را به زحمت نیندازید!

البته ممکن است در برخی دستگاهها تأثیر کم و زیاد کردن ولوم از ردیف میکروفون و ردیف خروجی (main) بر روی هوا متفاوت باشد. با این وجود به مقدار متعارف هوا اعتنایی نکنید و تنظیم دلخواه خودتان را اعمال کنید.

حقیقت این است که همه رنجهای فرکانسی برای خود هوای متناسب را دارا هستند، اما این صدای هوا را شما در فرکانسهای بالا واضح تر می شنوید، اگر دستگاه شما اکولایزر دارد ردیفهای مختلف فرکانسهای بالا را
کم و زیاد کنید و تأثیر هر یک را بر هوا بسنجید (هوا در فرکانس 10 کیلو هرتز بیشترین نمود را دارد).

نویز:
صدای نویز را شما در بسیاری از نوارهای ضبط شده شنیده اید، حتّی برخی از صدابرداری های تلویزیون هم نویز دارند. نویز یک صدای ویز ویز مثل صدای مگس است که مثل همان صدا روی مخ آدم راه می رود!
گاهی صدای نویز به خاطر ساخت غیر استناندارد دستگاه است، البته این حالت خیلی نادر است.

در اکثر اوقات صدای نویز به خاطر سیم میکروفون و دیگر سیمهای رابط است. سیم میکروفون اگر غیر استاندارد باشد یا قطعی داشته باشد یا خیلی دراز باشد یا از جایی که تشعشعات الکتریکی آن زیاد است رد بشود،
در صدای دستگاه ایجاد نویز می کند. اگر می خواهید مطمئن شوید که نویز صدا به خاطر سیم میکروفون است، فیش میکروفون را از دستگاه بیرون بکشید و ببینید نویز قطع می شود یا نه؟

سیم میکروفون به خاطر امپدانس (مقاومت ورودی) بالا، خیلی حساس تر از سیم باند است. سیم باند می تواند هر سیمی باشد اما سیم میکروفون باید سیم شیلد باشد که عایق دارد
(البته سیم باند هم قطعاً در کیفیت صدا موثر است).

در بسیاری از موارد می بینید که سیم ورودی یا میکروفون آنها خراب است و قطعی دارد که باعث قطع و وصل و نویز شدید می شود.

شدیدترین حالت نویز هنگامی حاصل می شود که سیم مثبت از سیم منفی جدا شود و دست شما به سیم مثبت برخورد بکند (بدون اینکه دست دیگرتان به سیم منفی باشد)، مخصوصاً اگر ولوم زیر دستگاه شما باز باشد
و دستگاه شما پاسخ فرکانسی مطلوبی داشته باشد، اینگونه نویز می تواند برای آن خطرناک باشد.

بدنه میکروفون به خط منفی وصل است، اما فرض کنید سیم منفی از قسمت سیم یا فیشهای آن قطع شده باشد و سیم مثبت هنوز قطع نباشد. در آن صورت دست شما که به بدنه میکروفون وصل است، دیگر به خط منفی
وصل نیست (چون خط منفی قطع است)، بلکه با یک مقاومت کم (که همان کپسول میکروفون است) به خط مثبت وصل است! پس چه اتّفاقی می افتند؟ ...

گاهی نویز به خاطر قرار گرفتن دستگاه در جای نامناسب است، یعنی جایی که تشعشعات الکتریکی زیاد است.

گاهی هم نویز به خاطر ناهمخوانی وسایل و ضمائمی است که به نحوی به دستگاه شما وصل شده اند. مثلاً ممکن است شما کامپیوتری را برای ضبط به دستگاهتان وصل کرده باشید که باعث اختلال در کار آمپلی فایر بشود.
بود و نبود سیم ارت در این مواقع موثر است.

هوم:
صدای هوم (شبیه صدای تو دماغی میم ممتدّ)، از خانواده صدای نویز است، لکن با فرکانس پایین. هوم شدید نشانه سوختن دستگاه می باشد! پس به سرعت دستگاه را از برق بکشید. البته عوامل نویز نیز می توانند در ایجاد
هوم موثر باشند. اتّصال داخلیِ ناصحیحِ خط منفی می تواند کمی ایجاد نویز یا هوم بکند.

شکست:
(مد نظر ما از این اصطلاح برش و تکه تکه شدن صدا در صداهای کم است) بسیاری از دستگاههای چوکی دارای شکست هستند. شکست صدا به این جهت است که ولتاژ بیس ترانزیستورها به اندازه کافی تأمین نشده است
و در نتیجه وقتی صدا کم است، ترانزیستورها به کار نمی افتند. گاهی هم شکست به خاطر ضعف در پاسخ فرکانسی است.

وقتی صدا شکست دارد باید صدا را زیاد بکنید که ضعف دستگاه جبران شود. شکست در صداهای کم و صداهای تودماغی نمود بیشتری دارد. شکست صدا شبیه این است که صدا به صورت ممتد قطع و وصل می شود و دستگاه
نمی تواند به صورت دائم و ممتد صدای درخواستی را پاسخ دهد.

گاهی هم شکست صدا متوجّه باند است، باند نیم سوز نمی تواند در صدای پایین به صورت ممتد صدا را تحویل بدهد و با پدیده شکست مواجه می شوید.

برخی دستگاهها هم که پاور آنها تصفیه فرکانسی ندارد می توانند ایجاد شکست بکنند، مخصوصاً اگر سیم باند شما دراز باشد.

صدای شکست از دردسرهای بزرگ برای سازندگان دستگاه و استفاده کنندگان آن است، زیرا درمان این مشکل خیلی سخت است. تنها اگر شکست صدا متوجّه ضعف در پاسخ فرکانسی باشد شما می توانید با انتخاب سیم
ورودی یا میکروفون و سیم باند مناسب و قرار دادن دستگاه در جای مناسب از شدّت آن بکاهید.

دیستورت:
اعوجاج یا دیستورت پدیده ای است که در تمام دستگاهها در حدّی وجود دارد. دیستورت ناخالصی و افت کیفیتی صدا در اوج صدا را گویند. هر قدر که صدا بالاتر می رود از کیفیت و وضوح آن کاسته می شود، علّت آن هم عدم
تعادل در جفت ترانزیستورهای خروجی پاور (یا پری) است.

دستگاههایی مثل اکو چنگ (در برخی مدلهایش) برای مقابله با دیستورت صدا از کامپریسور استفاده می کنند که صدای ورودی پاور را در اوج صدا تعدیل می کند و اگر از حدّی بیشتر بشود آن را به طور خودکار کم می کند.

در برخی میکسرها مثل یاماها نیز ولومی به همین نام دیده می شود (کامپریسور).

یک دستگاه اکو همراه (که 20 وات قدرت دارد) را به دست بگیرید و در آن فریاد بزنید تا اوج مفهوم دیستورت را درک کنید (اکو همراههای مرسوم دارای 10 درصد دیستورت هستند که این مقدار خیلی زیاد است).

اما کمی بحث را تخصّصی تر می کنیم:

دیستورت صدا گاهی متوجّه پری ورودی است و گاهی متوجّه پاور خروجی.

دیستورتی که مربوط به پری ورودی می شود، با کم و زیاد شدن فاصله دهان شما با میکروفون کم و زیاد می شود. البته برخی میکروفون ها به نزدیک بودن صدا حساستر هستند و میکروفون هایی مثل EV اصلاً حساس نیستند!

اگر دستگاه شما دارای ولوم گین است، می توانید با کم و زیاد کردن این ولوم حساسیت ورودی را تنظیم کنید.

به هر حال دیستورتی که متوجّه ورودی دستگاه است، اصلاً ربطی به زیاد بودن صدای خروجی ندارد، بلکه ممکن است شما صدا را از قسمت خروجی main کم کنید و در میکروفون داد بزنید و شاهد دیستورت صدا باشید.

معمولاً زیاد کردن ولوم صدا از ردیف میکروفون حساسیت میکروفون را بالاتر می برد، پس صدای این ردیف را به تناسب خروجی اصلی تنظیم کنید.

توجّه کنید که اگر میکروفون شما میکروفون بیسیم است دیستورت ورودی هیچ ربطی به دستگاه نخواهد داشت، بلکه خود میکروفون و مداراتی که در آن تعبیه شده در مقدار دیستورتمیکروفون بیسیم تعیین کننده هستند.

اما دیستورت خروجی چنانچه توضیح داده شد، معلول زیاد شدن صداست و در اوج صدا مایه آزار دهنده شدن صدا می شود. در واقع وقتی می گویند صدا زیاد است، صدا زیاد نیست، بلکه خراب است و یکی از انواع خرابی
همین دیستورت صداست.

ممکن است یک دستگاه 50 وات وقتی به اوج صدا می رسد به خاطر دیستورتی که دارد بمانند یک دستگاه 300 وات بنماید! و این شما هستید که باید تشخیص بدهید چقدر صدا دیستورتدارد و چقدر بلند است؟!

تنها چیزی که در دیستورت خروجی دستگاه تأثیر گذار است، کیفیت طراحی پاور خروجی است که اوّلا: ترانزیستورهای خروجی آن با هم قرین باشند و دوم: بخش تأمین ولتاژ ترانزیستورهای آن (رگوله کننده جریان)
ثبات کافی را داشته باشد.

شما با انتخاب باند بزرگ و باکیفیت می توانید دیستورت خروجی را تا حدودی ماست مالی بکنی :mrgreen:

------------------------------------------------------------

وقتی دستگاه بر اثر اعوجاج قدرت پاسخگویی فرکانسی را از دست می دهد...

دستگاههای قدیمی زیاد با این مشکل مواجه می شوند که وقتی فرکانس کاری آنها بالا می رود (مثلاً ولوم زیر تا آخر باز می شود) دستگاه هنگ می کند و دیگر توان آنالیز صدا را از دست می دهد. مثل کسی که
داد زده و ناگهان صدای او می گیرد.

هنگامی که ولوم دستگاه را تا آخر باز کرده اید ولی در آن ورودی وارد نکرده اید ممکن است با این نوع خرابی صدا مواجه شوید.

دستگاههای جدید هم گاهی هنگام قطع شدن سیم ورودی یا میکروفون با این مشکل مواجه می شوند. در این هنگام یک صدای چندش آور و گوشت خراش مثل صدای کشیده شدن ناخون به ... شنیده می شود،
و ادامه پیدا کردن این حالت (گرچه باند قطع باشد) موجب آسیب دستگاه می شود.

دستگاهِ خود را از جهت فرکانسی ایزوله کنید تا کمتر با این مشکلات مواجه شوید.

نوشته شده در شنبه هفتم مرداد ۱۳۹۱ساعت 6:17 توسط م.جهانشاهی

**ashk** · 2016-08-23T21:39:37

پاسخ : تاپیک توجیهی - فقط خواندنی ( درج مطلب ممنوع )

با سلام خدمت دوستان عزیز و گرامی
ابتدا عذر خواهی میکنم بابت اینکه نتونستم در خدمت سروران خودم باشم و از دوست گرانقدر و فهیم خودم جناب aswhu600 کمال تشکر را دارم هم بابت این تایپیک و هم لطفی که به این حقیر داشتند.البته بنده دیگه سمتی در سایت ندارم و شاید بد نبود نوشتار ایشون کمی ادیت میشد.
اما لازم دونستم در مورد بحث هوم نکته ای رو یادآوردی کنم.
اون هم اینکه چطور تشخیص بدیم عامل هوم چیست.
اگر دستگاه شما با برق شهر کار میکنه و صدا دارید و هوم در زمینه شنیده میشه چیزی نیست جز فرکانس 50 هرتز که به شکل هوم شنیده میشه که در چند سال اخیر چالش بزرگی برای سازندگان سیستمهای صوتی بوده و هست. البته با استفاده از یک سری فیلترها و همچنین طراحی درست و حساب شده به خصوص در بخش تغذیه تا حد قابل ملاحظه ای قابل کاهشه.
هوم 50 هرتز همیشه در پری ایجاد میشه و در آمپلیها به تنهایی شنیده نمیشه. لذا برای تست و حصول اطمینان از نوع هوم میتونید پری رو با باطری راه اندازی کنید. خواهید دید که کاملا از بین میره.
اما گاهی صدای هوم خیلی قوی شنیده میشه که اغلب در این موارد مدار شما صدا هم نداره و همراه با گرم شدن قطعه میباشد. این هوم ناشی از ولتاژ DC در خروجی است. که اولین نشونه اش اینه که دیافراگم بلندگوی شما به شدت به سمت خارج یا داخل کشیده میشه که در صورت ادامه منجر به سوختن بلندگو خواهد شد.
عامل خروجی dc نیز میتونه سوختن ترانزیستورهای قدرت و یا آی سی و همینطور نشتی برخی قطعات نظیر دیودها یا خازنها باشه. که در حالت اول طبقه قدرت سریعا و به شدت داغ خواهد شد و و هیچ صدایی ندارید و در حالت دوم داغ شدن کمی طول میکشه و ممکنه صدایی در اغلب موارد شکسته داشته باشید.
نوع دیگری از هوم هم مربوط به قوس الکترومغناطیسی ترانسه که در اثر نزدیک بودن ترانس تغذیه به مدارات صوتی به خصوص قسمت پری است. با دور کردن ترانس از این طبقه مقدار اون بسیار کم میشه. گاها از ورق گالوانیزه یا آلومینیوم جهت عایق کردن اون استفاده میشه که بی تاثیر نیست.
به طور کلی بیش از 90 درصد از نویز ها و اعوجاجها و هوم ها مربوط به بخش پری است نه آمپلیفایر. و سخت ترین قسمت طراحی یک سیستم صوتی هم همین بخش پری و نحوه تغذیه اونه.
لذا توصیه میکنم دوستان علاقمند به اینگونه مدارات به جای ساخت متعدد آمپلیهای مختلف و چالشهای قدرت در خروجی بیشتر در بخش پری تجربه کسب کنند.
موفق و پیروز باشید

اطلاعیه

[آموزش] تاپیک توجیهی - فقط خواندنی ( درج مطلب ممنوع )

[آموزش] تاپیک توجیهی - فقط خواندنی ( درج مطلب ممنوع )

دیدگاه

دیدگاه

دیدگاه

دیدگاه

دیدگاه

دیدگاه

دیدگاه