نزدیک به 25 سال پیش ، که لفظ "کامپیوتر شخصی خانگی" برای بسیاری از مردمان بلاد فرنگ هم هنوز لوکس و تجملاتی بود
یک شرکت امریکایی ، کامپیوتری را روانه بازار کرد که هنوز هم رکورد دارد پرفروشترین مدل از یک کامپیوتر به شمار می رود :
Commodore 64
هنوز هم بسیاری از برنامه نویسان و طراحان سخت افزاری دنیای کامپیوتر خود را وامدار و شیفته این کامپیوتر می دانند.
اما این کامپیوتر که بسیاری از طرفداران آن به آن لقب کامپیوتری که هرگز نمی میرد داده اند ، چه بود که بیش از 30 میلیون عدد از آن به فروش رفت ؟
* پردازنده اصلی : 8 بیت با فرکانس کار حدود یک مگا هرتز به شماره 6510 از شرکت MOS
* حافظه رم : 64 کیلوبایت که 38 کیلوبایت آن قابل استفاده برای کاربر است.
* حافظه رام : 20 کیلوبایت شامل کرنل و مفسر بیسیک
* دیسک درایو بصورت استاندارد بر روی کمودور 64 فروخته نمی شد و سالها بعد به مشتریان عرضه شد!
کاربر برای بارگذاری برنامه ها مجبور به استفاده از نوار مغناطیسی می شد. جالب اینکه بدلیل ترتیبی بودن این نوع ذخیره سازی ، کاربر باید شخصا محل ذخیره برنامه مورد نظر خود را به یاد داشته باشد و قبل از "بارگذاری" برنامه ، موقعیت نوار مغناطیسی را بر روی محل مورد نظر قرار دهد !
* مانیتور نیز مانند دیسک درایو بصورت استاندارد بر روی کمودور 64 فروخته نمی شد و سالها بعد به مشتریان عرضه شد.
تصاویر بر روی تلویزیون های رنگی با سیستم PAL/NTSC و حتی سیاه و سفید پخش می شد و اغلب کاربران هیچوقت مانیتوری تهیه نکردند. این مساله هم در آنروزها بدعت محسوب می شد که بشود تصویر یک کامپیوتر را بر روی تلویزیون دید.
به همین دلیل بسیاری از افراد اتوکشیده و ایده آلیست، در نگاه اول این کامپیوتر خوش ساخت ولی ارزان را "یک بازی تلویزیونی کودکانه" می پنداشتند و می پندارند ، غافل از اینکه بسیاری از برنامه نویسان امروز زبانهای Basic, Pascal, Logo ، اسمبلی ، زبان ماشین و شالوده اولیه مهارتهای برنامه نویسی و حتی دستکاریهای سخت افزاری را با این کامپیوتر فراگرفته اند.
با اینکه مشخصات ذکر شده از اغلب کامپیوترهای شخصی سازگار با IBM و کامپیوترهای Apple پایین تر بود ، ولی Commodore صاحب برخی امکانات منحصر بفرد بود و جلوتر از زمان خود بود :
* صوت : یک بخش سخت افزاری شامل یک سینتی سایزر ، فیلتر قابل برنامه ریزی و تقویت کننده وظیفه تولید موسیقی و صوت را برعهده داشتند. امکان میکس یک کانال صدای ورودی و صدای تولید شده از کمودور نیز بصورت سخت افزاری مهیا بود.
این امکان سالها بعد ، در عالم کامپیوترهای شخصی "کارت صوتی" نام گرفت و اساس فعالیت شرکتهایی مانند Creative را تشکیل دادند.
جالب اینکه در سالهای اخیر وجود صوت Onboard بر روی مادربردهای امروزی همانقدر بدیهی بنظر می رسد که در آن روزگار چنین امکانی بر روی یک کامپیوتر ، زاید بنظر می آمد !
* تصویر : برای تولید تصویر نیز یک تراشه مستقل طراحی و استفاده شده بود که توانایی پشتیبانی از متن و گرافیک 320*200 را داشت.
نکته جالب اینکه 8 عدد شیء گرافیکی متحرک (Spirit) بصورت سخت افزاری تعریف می شدند و برخورد آنها با یکدیگر کاملا بصورت سطح پایین برای سیستم تعریف شده بود !
این امکان نیز برای سالها در کامپیوترهای شخصی تا ورود کارتهای گرافیکی VGA تعریف نشده بود و برنامه نویس گرافیکی شخصا ملزم به مدیریت اشیای متحرک بود.
یک شرکت امریکایی ، کامپیوتری را روانه بازار کرد که هنوز هم رکورد دارد پرفروشترین مدل از یک کامپیوتر به شمار می رود :
Commodore 64
هنوز هم بسیاری از برنامه نویسان و طراحان سخت افزاری دنیای کامپیوتر خود را وامدار و شیفته این کامپیوتر می دانند.
اما این کامپیوتر که بسیاری از طرفداران آن به آن لقب کامپیوتری که هرگز نمی میرد داده اند ، چه بود که بیش از 30 میلیون عدد از آن به فروش رفت ؟
* پردازنده اصلی : 8 بیت با فرکانس کار حدود یک مگا هرتز به شماره 6510 از شرکت MOS
* حافظه رم : 64 کیلوبایت که 38 کیلوبایت آن قابل استفاده برای کاربر است.
* حافظه رام : 20 کیلوبایت شامل کرنل و مفسر بیسیک
* دیسک درایو بصورت استاندارد بر روی کمودور 64 فروخته نمی شد و سالها بعد به مشتریان عرضه شد!
کاربر برای بارگذاری برنامه ها مجبور به استفاده از نوار مغناطیسی می شد. جالب اینکه بدلیل ترتیبی بودن این نوع ذخیره سازی ، کاربر باید شخصا محل ذخیره برنامه مورد نظر خود را به یاد داشته باشد و قبل از "بارگذاری" برنامه ، موقعیت نوار مغناطیسی را بر روی محل مورد نظر قرار دهد !
* مانیتور نیز مانند دیسک درایو بصورت استاندارد بر روی کمودور 64 فروخته نمی شد و سالها بعد به مشتریان عرضه شد.
تصاویر بر روی تلویزیون های رنگی با سیستم PAL/NTSC و حتی سیاه و سفید پخش می شد و اغلب کاربران هیچوقت مانیتوری تهیه نکردند. این مساله هم در آنروزها بدعت محسوب می شد که بشود تصویر یک کامپیوتر را بر روی تلویزیون دید.
به همین دلیل بسیاری از افراد اتوکشیده و ایده آلیست، در نگاه اول این کامپیوتر خوش ساخت ولی ارزان را "یک بازی تلویزیونی کودکانه" می پنداشتند و می پندارند ، غافل از اینکه بسیاری از برنامه نویسان امروز زبانهای Basic, Pascal, Logo ، اسمبلی ، زبان ماشین و شالوده اولیه مهارتهای برنامه نویسی و حتی دستکاریهای سخت افزاری را با این کامپیوتر فراگرفته اند.
با اینکه مشخصات ذکر شده از اغلب کامپیوترهای شخصی سازگار با IBM و کامپیوترهای Apple پایین تر بود ، ولی Commodore صاحب برخی امکانات منحصر بفرد بود و جلوتر از زمان خود بود :
* صوت : یک بخش سخت افزاری شامل یک سینتی سایزر ، فیلتر قابل برنامه ریزی و تقویت کننده وظیفه تولید موسیقی و صوت را برعهده داشتند. امکان میکس یک کانال صدای ورودی و صدای تولید شده از کمودور نیز بصورت سخت افزاری مهیا بود.
این امکان سالها بعد ، در عالم کامپیوترهای شخصی "کارت صوتی" نام گرفت و اساس فعالیت شرکتهایی مانند Creative را تشکیل دادند.
جالب اینکه در سالهای اخیر وجود صوت Onboard بر روی مادربردهای امروزی همانقدر بدیهی بنظر می رسد که در آن روزگار چنین امکانی بر روی یک کامپیوتر ، زاید بنظر می آمد !
* تصویر : برای تولید تصویر نیز یک تراشه مستقل طراحی و استفاده شده بود که توانایی پشتیبانی از متن و گرافیک 320*200 را داشت.
نکته جالب اینکه 8 عدد شیء گرافیکی متحرک (Spirit) بصورت سخت افزاری تعریف می شدند و برخورد آنها با یکدیگر کاملا بصورت سطح پایین برای سیستم تعریف شده بود !
این امکان نیز برای سالها در کامپیوترهای شخصی تا ورود کارتهای گرافیکی VGA تعریف نشده بود و برنامه نویس گرافیکی شخصا ملزم به مدیریت اشیای متحرک بود.
