کاغذ گلاسه

[ASHIT AXAR]

پاسخ : کاغذ گلاسه

پس چی؟
خوب آی سی همون ویفر سیلیکونه فقط تو بسته بندی پلاستیک یا فلزی
نکنه فکر کردید که من :mrgreen: :mrgreen:هستم

آره، تقریبا که نه خیلی فرق داره :biggrin:
لیتو گرافی آی سی کجا ؟ پردازنده کجا ؟ :nice:
واسه پردازنده ها و آی سی های با تراکم بالا از تفنگ الکترونی برای بمباران سطح ویفر سیلیکنی استفاده میکنن
بعدش یه بخار یونی از روی اون عبور میدن که روی بخش های باردار رسوب میکنه و اجزای مدار تشکیل میشه.

[mohamadrezaa]

پاسخ : کاغذ گلاسه

آره، تقریبا که نه خیلی فرق داره :biggrin:
لیتو گرافی آی سی کجا ؟ پردازنده کجا ؟ :nice:
واسه پردازنده ها و آی سی های با تراکم بالا از تفنگ الکترونی برای بمباران سطح ویفر سیلیکنی استفاده میکنن
بعدش یه بخار یونی از روی اون عبور میدن که روی بخش های باردار رسوب میکنه و اجزای مدار تشکیل میشه.

باور کنید تا به حال نشنیدم
اگه میشه منبعی, کتابی, فیلمی, پی دی اف, یا چیزی ارائه بدید من هم مطالعه کنم

[bebeto]

پاسخ : کاغذ گلاسه

شما دیگه چرا؟شما که کارخانه دارید؟
منظورن همون روش لمینت هست که هماننده ساخت آی سی هست
هر دو از مواد حساس به نور استفاده میکنیم :mrgreen:(البته برای آی سی فرق میکنه من نوع منفی اون ها نوع مثبت)
همونطور که میدونید خطای این روش صفر هست
راستی میشه پاسخی به تایپک زیر بدید؟
http://www.eca.ir/forum2/index.php?topic=116362.0

دوست عزیز چون واضح نگفته بودید خواستم بیشتر توضیح بدید تا ما و دیگر دوستان با روش شما که رضایتمندی شما رو در بر داشته رو بدونیم البته خطای یک سیستمی اگه بخواد صفر باشه و سیستم زیرو دیفکت باشه مسیر طولانی خواهد بود که با روشهای خانگی ممکن نیست،

[mohamadrezaa]

پاسخ : کاغذ گلاسه

دوست عزیز چون واضح نگفته بودید خواستم بیشتر توضیح بدید تا ما و دیگر دوستان با روش شما که رضایتمندی شما رو در بر داشته رو بدونیم البته خطای یک سیستمی اگه بخواد صفر باشه و سیستم زیرو دیفکت باشه مسیر طولانی خواهد بود که با روشهای خانگی ممکن نیست،

این که معلومه خطا هیچ وقت صفر نیست ولی برای طراحی های ایران با این روش خطا صفر است
مثلا نازک ترین ترکی که من دیدم نیم میلیمتر بود یا به قولی 500 داو
نمیدونم درست تبدیل کردم یانه :mrgreen:
دیگه برای اون ترک خطای لمینت صفر هست

ولی منظورم خطای روش هست نه خطای کار من
خودتون میدونید که خطا فقط مربوط به خطای فیلم هست

[Ekf2000]

پاسخ : کاغذ گلاسه

بعد یه سوال دیگه
این روش انقدر هم اسون نیس
من نیم ساعت اتو کشیدم یه ذره از مدار رفت به فیبر
یعنی همش نرفت

باسلام
یکم تینر فوری یا استن بزن روی سطح برد
طوری که فقط خیس بخوره و قطره روش ایجاد نشه
یک لایه نازک
بعد کاغذ رو بذار اتو کن کامل چاپ میشه
.
پیشنهاد من برای کاغذ
کاغذ های برچسب شبرنگ هست
فکر کنم اگر چاپ شبرنگ با مرام پیدا کنید کلی رایگان بهتون میده چون خیلی دور ریز دارن
اندازه کاغذ آ4 حتی با برچسبش حدود 1000تا 2000ت میشه
نمیدونم چه جوره
وقتی برمیگردونی یک لایه روی چاپ لیزر ایجاد میشه که کامل محافظت میکنه
حتی جاهایی که خیلی کم رنگ هستن و محو برمیگردن هم محافظت میشه
در کل خوبه
موفق باشید

[M3R-E]

پاسخ : کاغذ گلاسه

سلام
من یه مدت هست که دارم از یه کاغذ که سایت آفتاب رایانه اورده استفاده میکنم و تا حالا خیلی خوب جواب داده
دقت کنید که این کاغذ ظاهرش مثل کاغذ زرد رنگ پشت لیبل هست ولی کلا با اون فرق داره و خیلی خوب روی برد چاپ میکنه
http://shop.aftabrayaneh.com/A4_Transparent_Paper.html?search=%D9%81%DB%8C%D9%8 4%D9%85%20PCB%20-%20%DA%A9%D8%A7%D8%BA%D8%B0%20%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D 9%82%20%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C%20%DA%86%D8%A7%D9% BE%20%D9%85%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D9%87%D8%A7%DB%8C%20 %D8%A7%D9%84%DA%A9%D8%AA%D8%B1%D9%88%D9%86%DB%8C%D A%A9%DB%8C

[ASHIT AXAR]

پاسخ : کاغذ گلاسه

باور کنید تا به حال نشنیدم
اگه میشه منبعی, کتابی, فیلمی, پی دی اف, یا چیزی ارائه بدید من هم مطالعه کنم

بله، خواهش میکنم.
آیا تاکنون به این اندیشیده اید که چرا ویفر سیلیکنی را برای ساخت بستر پردازنده ها بکار میبرند؟
جدا از سایر ویژگی های خاص آن، این ویژگی سیلیکن باعث می شود بار الکتریکی براحتی بر روی آن بنشیند. و جابجا نشود.

تفنگ الکترونی که در ساخت پردازنده ها استفاده می شود دستگاهی است که ذرات باردار الکترون را بر روی سطح سیلیکن شلیک میکند و آن را طبق الگوی از پیش تعیین شده بمباران می کند. (نقشه مدار در مقیاس بسیار کوچک) آنگاه یک بخار یونی ترکیب ویژه ای با خلوص بسیار بالا را از سطح آن عبور میدهند.
در این هنگام بخار یونی جذب سطح سیلیکن (یعنی نواحی باردار ) می شود. و لایه های پردازنده تشکیل می شود. این کار در چند مرحله انجام می شود و مدار بسته به تکنولوژی پردازنده می تواند شامل ۵۰ لایه نیز باشد. ( همیشه شنیده ایم که یک پردازنده ممکن است از چند هزار تا چند میلیارد پردازنده تشکیل شده باشد - آیا تا بحال به این فکر کرده اید که چگونه تغذیه و سایر سیم کشی های پیچیده ی این تعداد ترانزیستور با هم تداخل نمی کند؟)

تفنگ الکترونی مورد استفاده برعکس آن چیزی که در تلویزیون ها و مانیتور های قدیمی شاهد بودیم عمل میکند.
در نمایشگر های CRT در مسیر جریان تفنگ الکترونی، مداری برای بزرگنمایی و پخش پرتو ها در سطح نمایشگر وجود دارد.
در ساخت پردازنده از روشی معکوس استفاده می شود. یعنی مدار این پرتو ها را در نقطه ی کوچکی بر سطح ویفر متمرکز میکند.
با این تفاوت که دقت این دستگاه بسیار بالاتر از رزولوشن فول اچ دی برای یک نمایشگر ساده و ارزان است.

این بحث پیچیده ای نیست ولی نیمه هادی ها و پردازنده ها یکی از تخصصی ترین کالاهای تولیدی یک کشور است که هر کس یا شرکتی توانایی اجرای آنرا ندارد.

روشی که شما اشاره کردید (لمینت) شاید در مقیاس های بزرگ جوابگو باشد. ولی هیچ شابلونی نمی تواند چنین ظرافتی در اندازه ی نانومتری را فراهم کند

[mohamadrezaa]

پاسخ : کاغذ گلاسه

بله، خواهش میکنم.
آیا تاکنون به این اندیشیده اید که چرا ویفر سیلیکنی را برای ساخت بستر پردازنده ها بکار میبرند؟
جدا از سایر ویژگی های خاص آن، این ویژگی سیلیکن باعث می شود بار الکتریکی براحتی بر روی آن بنشیند. و جابجا نشود.

تفنگ الکترونی که در ساخت پردازنده ها استفاده می شود دستگاهی است که ذرات باردار الکترون را بر روی سطح سیلیکن شلیک میکند و آن را طبق الگوی از پیش تعیین شده بمباران می کند. (نقشه مدار در مقیاس بسیار کوچک) آنگاه یک بخار یونی ترکیب ویژه ای با خلوص بسیار بالا را از سطح آن عبور میدهند.
در این هنگام بخار یونی جذب سطح سیلیکن (یعنی نواحی باردار ) می شود. و لایه های پردازنده تشکیل می شود. این کار در چند مرحله انجام می شود و مدار بسته به تکنولوژی پردازنده می تواند شامل ۵۰ لایه نیز باشد. ( همیشه شنیده ایم که یک پردازنده ممکن است از چند هزار تا چند میلیارد پردازنده تشکیل شده باشد - آیا تا بحال به این فکر کرده اید که چگونه تغذیه و سایر سیم کشی های پیچیده ی این تعداد ترانزیستور با هم تداخل نمی کند؟)

تفنگ الکترونی مورد استفاده برعکس آن چیزی که در تلویزیون ها و مانیتور های قدیمی شاهد بودیم عمل میکند.
در نمایشگر های CRT در مسیر جریان تفنگ الکترونی، مداری برای بزرگنمایی و پخش پرتو ها در سطح نمایشگر وجود دارد.
در ساخت پردازنده از روشی معکوس استفاده می شود. یعنی مدار این پرتو ها را در نقطه ی کوچکی بر سطح ویفر متمرکز میکند.
با این تفاوت که دقت این دستگاه بسیار بالاتر از رزولوشن فول اچ دی برای یک نمایشگر ساده و ارزان است.

این بحث پیچیده ای نیست ولی نیمه هادی ها و پردازنده ها یکی از تخصصی ترین کالاهای تولیدی یک کشور است که هر کس یا شرکتی توانایی اجرای آنرا ندارد.

روشی که شما اشاره کردید (لمینت) شاید در مقیاس های بزرگ جوابگو باشد. ولی هیچ شابلونی نمی تواند چنین ظرافتی در اندازه ی نانومتری را فراهم کند

میبخشید من فکر کردم که با منبعی موضوع رو فهمیدید :NO:
50 لایه!!! oo:
یه لینکی میدم نگاه کنید فیلم هست:
https://www.youtube.com/watch?v=UvluuAIiA50
ساخت میکروپروسسور سال 2015
کارخانه Global Foundreis(آمریکا)دیگه فکر نکنم کشوری پیشرفته تر و جود داشته باشه
این قسمت بمباران یونی برای تشکیل اتم سیلیکون هست
فیلم رو ببینید کامل متوجه میشید